ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2543
From Wikipedia, the free encyclopedia
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2543 เป็นฤดูกาลในอดีตที่เคยมีการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อนในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ฤดูกาลดังกล่าวจะลากยาวตลอด พ.ศ. 2543 โดยพายุหมุนส่วนใหญ่จะก่อตัวขึ้นระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงเดือนพฤศจิกายน ฤดูกาลนี้เป็นฤดูกาลแรกที่ริเริ่มการกำหนดชื่อให้กับพายุหมุนเขตร้อนโดยใช้ชื่อสากลจากคณะกรรมการไต้ฝุ่น องค์การอุตุนิยมวิทยาโลก เป็นฤดูกาลที่มีกิจกรรมของพายุหมุนเขตร้อนต่ำกว่าค่าเฉลี่ย โดยมีพายุโซนร้อน 23 ลูก ในจำนวนนั้นพัฒนาเป็นพายุไต้ฝุ่น 13 ลูก และมี 4 ลูกที่พัฒนาต่อจนเป็นพายุไต้ฝุ่นที่มีความรุนแรง พายุหมุนเขตร้อนลูกแรกที่ได้รับการกำหนดชื่อของฤดูกาลชื่อว่า ด็อมเร็ย ก่อตัวขึ้นเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม ส่วนพายุที่ได้รับชื่อเป็นลูกสุดท้ายคือ ซูลิก สลายตัวในวันที่ 4 มกราคมของปีถัดไป
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2543 | |
---|---|
แผนที่สรุปฤดูกาล | |
ขอบเขตฤดูกาล | |
ระบบแรกก่อตัว | 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2543 |
ระบบสุดท้ายสลายตัว | 4 มกราคม พ.ศ. 2544 |
พายุมีกำลังมากที่สุด | |
ชื่อ | บิลิส |
• ลมแรงสูงสุด | 205 กม./ชม. (125 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) |
• ความกดอากาศต่ำที่สุด | 920 hPa (มิลลิบาร์) |
สถิติฤดูกาล | |
พายุดีเปรสชันทั้งหมด | 51 ลูก |
พายุโซนร้อนทั้งหมด | 23 ลูก |
พายุไต้ฝุ่น | 13 ลูก |
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่น | 4 ลูก (ไม่เป็นทางการ) |
ผู้เสียชีวิตทั้งหมด | ทั้งหมด 467 คน |
ความเสียหายทั้งหมด | > 7.11 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (ค่าเงิน USD ปี 2000) |
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก 2541, 2542, 2543, 2544, 2545 |
ขอบเขตของบทความนี้จำกัดเฉพาะมหาสมุทรแปซิฟิกที่อยู่เหนือเส้นศูนย์สูตร ระหว่างเมอริเดียนที่ 100 และ 180 ตะวันออก ในบริเวณมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกเฉียงเหนือ มีสองหน่วยงานที่กำหนดชื่อพายุหมุนซึ่งอาจเป็นผลให้พายุลูกหนึ่งมีสองชื่อ กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) จะตั้งชื่อพายุถ้าพายุลูกนั้นมีความเร็วลมที่รอบศูนย์กลางพายุที่สูงสุด 10 นาที อย่างน้อย 65 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ไม่ว่าจะเกิดขึ้นที่ใดในแอ่ง ขณะที่สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) กำหนดชื่อพายุหมุนซึ่งเคลื่อนเข้าสู่หรือก่อตัวขึ้นเป็นดีเปรสชันเขตร้อนในพื้นที่รับผิดชอบของสำนักงานฯ ซึ่งตั้งอยู่ระหว่างลองติจูด 135 และ 115 องศาตะวันออก และระหว่างละติจูด 5 ถึง 25 องศาเหนือ แม้พายุนั้นจะมีชื่อที่กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นตั้งแล้วก็ตาม นอกจากนี้พายุดีเปรสชันเขตร้อนซึ่งถูกเฝ้าติดตามโดยศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ของสหรัฐยังได้รับการกำหนดหมายเลขและเติมตัวอักษร "W" ต่อท้ายเป็นรหัสเรียกด้วย