ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2513
From Wikipedia, the free encyclopedia
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2513 (ค.ศ. 1970) เป็นฤดูของพายุหมุนเขตร้อนแต่ไม่มีการกำหนดช่วงของขอบเขตของพายุ แต่ส่วนใหญ่จะก่อตัวทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของมหาสมุทรแปซิฟิก ในช่วงระหว่างเดือนมิถุนายนและธันวาคม วันเหล่านี้ในแต่ละปีเมื่อพายุไซโคลนเขตร้อนมักจะก่อตัวทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของมหาสมุทรแปซิฟิก
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2513 | |
---|---|
แผนที่สรุปฤดูกาล | |
ขอบเขตฤดูกาล | |
ระบบแรกก่อตัว | 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2513 |
ระบบสุดท้ายสลายตัว | 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2513 |
พายุมีกำลังมากที่สุด | |
ชื่อ | โฮป |
• ลมแรงสูงสุด | 280 กม./ชม. (175 ไมล์/ชม.) |
• ความกดอากาศต่ำที่สุด | 900 hPa (มิลลิบาร์) |
สถิติฤดูกาล | |
พายุดีเปรสชันทั้งหมด | 28 |
พายุโซนร้อนทั้งหมด | 24 |
พายุไต้ฝุ่น | 12 |
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่น | 7 |
ผู้เสียชีวิตทั้งหมด | 3909 |
ความเสียหายทั้งหมด | ไม่ทราบ |
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก 2511, 2512, 2513, 2514, 2515 |
ขอบเขตของบทความนี้จะจำกัดอยู่ทางบริเวณตอนเหนือของเส้นศูนย์สูตร และทางตะวันตกของเส้นแบ่งเขตวันสากล โดยพายุที่เกิดทางด้านตะวันออกของเส้นนี้และทางตอนเหนือของเส้นศูนย์สูตรจะถูกเรียกรวมๆว่า เฮอร์ริเคน ดูที่ ฤดูพายุเฮอร์ริเคนแปซิฟิก พ.ศ. 2513
พายุหมุนเขตร้อนในแอ่งแปซิฟิกนี้ ศูนย์ร่วมการเตือนภัยไต้ฝุ่นของสหรัฐอเมริกาได้กำหนดหมายเลขและเติมตัวอักษร "W" ข้างหน้า
สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) จะใช้ชื่อของตนเองเมื่อมีพายุก่อตัวหรือทวีความรุนแรงในพื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์ (Philippine area of responsibility)