ภาษาเชจู
From Wikipedia, the free encyclopedia
ภาษาเชจู (เชจู: 제줏말, Jejun-mal;[2] เกาหลี: 제주어, Jeju-eo หรือ 제주말, Jeju-mal)[3] หรือ สำเนียงเชจู (เกาหลี: 제주방언; ฮันจา: 濟州方言, Jeju bang'eon) เป็นภาษาที่จัดอยู่ในตระกูลภาษาเกาหลีที่ใช้พูดกันในจังหวัดเชจู ประเทศเกาหลีใต้ ถือเป็นสำเนียงถิ่นที่มีความแตกต่างกับภาษาเกาหลีในแผ่นดินใหญ่
ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
ข้อมูลเบื้องต้น ภาษาเชจู, ประเทศที่มีการพูด ...
ภาษาเชจู | |
---|---|
Jejueo, Jejuan | |
제줏말 / 제주말 Jejun-mal / Jeju-mal | |
ประเทศที่มีการพูด | ประเทศเกาหลีใต้ |
ภูมิภาค | จังหวัดเชจู |
ชาติพันธุ์ | ชาวเชจู (ชาวเกาหลีบนเกาะเชจู) |
จำนวนผู้พูด | 5,000 (2014)[1] |
ตระกูลภาษา | เกาหลี
|
ระบบการเขียน | อักษรฮันกึล |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | jje |
ข้อมูลในแผนที่โลกว่าด้วยภาษาที่เสี่ยงจะสาบสูญของยูเนสโกจัดให้ภาษาเชจูอยู่ในภาษาที่มีความเสี่ยงต่อการสูญหายมาก | |
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด |
ปิด
ภาษาเชจูเป็นที่แพร่หลายในกลุ่มคนรุ่นเก่าบนเกาะเชจู จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2557 สถาบันภาษาต่างประเทศ มหาวิทยาลัยแห่งชาติเชจูได้มีความพยายามที่จะอนุรักษ์ภาษาดังกล่าวเนื่องจากมีผู้ใช้ลดน้อยลง[4] ปัจจุบันเหลือผู้ใช้ภาษาเชจูเพียงน้อยนิด ซึ่งใช้สื่อสารกันเฉพาะกลุ่มน้อย ๆ และคาดว่ามีผู้ใช้ภาษานี้อย่างเป็นกิจจะลักษณะไม่ถึงหนึ่งหมื่นคน[5]