ผู้ใช้:Adrich/ทดลองเขียน5
From Wikipedia, the free encyclopedia
การเฝ้าตรวจ[lower-alpha 1] หรือ การเฝ้าระวัง[lower-alpha 2] (อังกฤษ: surveillance) คือการเฝ้าติดตามพฤติกรรม กิจกรรมต่าง ๆ หรือข้อมูลเพื่อจุดประสงค์ในการเก็บรวบรวมข้อมูล, สร้างอิทธิพล, การจัดการ หรือกำกับดูแล[1][2] ซึ่งอาจรวมไปถึงการสังเกตจากระยะไกลด้วยอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ เช่น โทรทัศน์วงจรปิด (closed-circuit television: CCTV) หรือการสกัดกั้นข้อมูลที่ส่งทางอิเล็กทรอนิกส์ เช่น การรับส่งข้อมูลทางอินเทอร์เน็ต นอกจากนี้ยังอาจรวมไปถึงวิธีการเชิงเทคนิคง่าย ๆ เช่น การรวบรวมข่าวกรองทางบุคคล และการสกัดกั้นทางไปรษณีย์
การเฝ้าตรวจจะถูกใช้งานโดยพลเมืองสำหรับการปกป้องเพื่อนบ้านใกล้เคียงกัน รัฐบาลมีการใช้งานอย่างแพร่หลายสำหรับรวบรวมข้อมูลข่าวกรอง รวมไปถึงการจารกรรม การป้องกันอาชญากรรม การคุ้มครองกระบวนการ บุคคล กลุ่ม หรือวัตถุ หรือการสืบสวนอาชญากรรม ในขณะองค์กรอาชญากรรมรวมรวมรวมข้อมูลสำหรับวางแผนและก่ออาชญากรรม และในวงการธุรกิจใช้สำหรับรวบรวมข่าวกรองเกี่ยวกับอาชญากร คู่แข่ง ซัพพลายเออร์ หรือลูกค้า องค์กรทางศาสนาก็ถูกกล่าวหาว่ามีการมีการเฝ้าตรวจความนอกรีตและความนอกศาสนาจากฝ่ายที่มีอำนาจเช่นกัน[3] และผู้สอบบัญชีก็ดำเนินงานในรูปแบบของการเฝ้าตรวจ[4]
ผลพลอยได้จากการเฝ้าตรวจคือการที่รัฐสามารถละเมิดภาวะเฉพาะส่วนตัวของผู้คนได้อย่างไม่สมเหตุสมผล และมักถูกวิพากษ์วิจารณ์จากนักเคลื่อนไหวเพื่อเสรีภาพพลเมือง[5] ในขณะที่ในระบอบประชาธิปไตยอาจจะมีกฎหมายที่พยายามจะจำกัดการเฝ้าตรวจทั้งภาครัฐและเอกชน ในขณะที่รัฐบาลลัทธิอำนาจนิยมแทบจะไม่มีข้อจำกัดเหล่านี้ภายในประเทศเลย
การจารกรรมมีความหมายโดยนัยว่าเป็นการปิดบังและปกติจะเป็นสิ่งที่ผิดกฎหมายตามกฎของฝ่ายที่เฝ้าตรวจ ในขณะที่การเฝ้าตรวจแบบเปิดเผยส่วนใหญ่ถือว่าถูกกฎหมายหรือเป็นการกระทำที่ถูกต้องตามกฎหมายโดยเจ้าหน้าที่ของรัฐ ในการจารกรรมระหว่างประเทศดูเหมือนจะเป็นเรื่องปกติในทุกประเทศที่มีการดำเนินการกัน[6][7]