ปักกิ่ง
เมืองหลวงของประเทศจีน / From Wikipedia, the free encyclopedia
ปักกิ่ง ในภาษากวางตุ้ง (จีน: 北京; ยฺหวิดเพ็ง: bak1 ging1ⓘ) หรือ เป่ย์จิง ในภาษาจีนกลาง (พินอิน: Běijīngⓘ) เป็นเมืองหลวงของสาธารณรัฐประชาชนจีน เป็นเมืองหลวงของประเทศที่มีประชากรมากที่สุดในโลก ด้วยจำนวนประชากรมากกว่า 22 ล้านคน[8] และเป็นนครที่มีประชากรมากเป็นอันดับสองของจีนรองจากเซี่ยงไฮ้[9] ตั้งอยู่ในภาคเหนือของประเทศจีน อยู่ในฐานะนครที่อยู่ภายใต้การปกครองโดยตรงของรัฐบาลกลาง แบ่งการปกครองออกเป็น 16 เขต[10] นครปักกิ่งถูกล้อมรอบด้วยมณฑลเหอเป่ย์เกือบสมบูรณ์ ยกเว้นทางตะวันออกเฉียงใต้ที่ติดกับนครเทียนจิน ปักกิ่งกับปริมณฑลซึ่งได้แก่ เทียนจิน และมณฑลเหอเป่ย์ รวมเรียกเป็น เขตอภิมหานครจิงจินจี้[11]
ปักกิ่ง 北京 เป่ย์จิง | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
北京市 นครปักกิ่ง | |||||||||||
ที่ตั้งของนครปักกิ่งในประเทศจีน | |||||||||||
พิกัด (เสาธง จัตุรัสเทียนอันเหมิน): 39°54′24″N 116°23′51″E | |||||||||||
ประเทศ | จีน | ||||||||||
ก่อตั้ง | 1045 ปีก่อนคริสต์ศักราช | ||||||||||
ผู้ก่อตั้ง | ราชวงศ์โจว (ราชวงศ์โจวตะวันตก) | ||||||||||
ที่ตั้งที่ทำการ | เขตทงโจว | ||||||||||
เขตการปกครอง • ระดับอำเภอ • ระดับตำบล | 16 เขต 343 เมืองและแขวง | ||||||||||
การปกครอง | |||||||||||
• ประเภท | นครปกครองโดยตรง | ||||||||||
• องค์กร | สภาประชาชนแห่งนครปักกิ่ง | ||||||||||
• เลขาธิการพรรคประจำนคร | หยิ่น ลี่ | ||||||||||
• ประธานสภา | หลี่ ซิ่วหลิ่ง | ||||||||||
• นายกเทศมนตรี | ยิน หย่ง | ||||||||||
• ประธานสภาที่ปรึกษาการเมือง | เว่ย์ เสี่ยวตง | ||||||||||
• ตัวแทนสภาประชาชนแห่งชาติ | 54 เขต | ||||||||||
พื้นที่[1] | |||||||||||
• นคร | 16,410.5 ตร.กม. (6,336.1 ตร.ไมล์) | ||||||||||
• พื้นดิน | 16,410.5 ตร.กม. (6,336.1 ตร.ไมล์) | ||||||||||
• เขตเมือง | 16,410.5 ตร.กม. (6,336.1 ตร.ไมล์) | ||||||||||
• รวมปริมณฑล | 12,796.5 ตร.กม. (4,940.8 ตร.ไมล์) | ||||||||||
ความสูง | 43.5 เมตร (142.7 ฟุต) | ||||||||||
ความสูงจุดสูงสุด (หลิงชาน) | 2,303 เมตร (7,556 ฟุต) | ||||||||||
ประชากร (สำมะโน ค.ศ. 2020)[2] | |||||||||||
• นคร | 21,893,095 คน | ||||||||||
• ความหนาแน่น | 1,300 คน/ตร.กม. (3,500 คน/ตร.ไมล์) | ||||||||||
• เขตเมือง | 21,893,095 คน | ||||||||||
• ความหนาแน่นเขตเมือง | 1,300 คน/ตร.กม. (3,500 คน/ตร.ไมล์) | ||||||||||
• รวมปริมณฑล | 22,366,547 คน | ||||||||||
• ความหนาแน่นรวมปริมณฑล | 1,700 คน/ตร.กม. (4,500 คน/ตร.ไมล์) | ||||||||||
• อันดับในประเทศจีน | ประชากร: ที่ 27; ความหนาแน่น: ที่ 4 | ||||||||||
กลุ่มชาติพันธุ์หลัก | |||||||||||
• ฮั่น | 95% | ||||||||||
• แมนจู | 2% | ||||||||||
• หุย | 2% | ||||||||||
• มองโกล | 0.3% | ||||||||||
• อื่น ๆ | 0.7% | ||||||||||
เขตเวลา | UTC+08:00 (เวลามาตรฐานจีน) | ||||||||||
รหัสไปรษณีย์ | 100000–102629 | ||||||||||
รหัสพื้นที่ | 10 | ||||||||||
รหัส ISO 3166 | CN-BJ | ||||||||||
จีดีพี[3] | ค.ศ. 2021 | ||||||||||
• เฉลี่ย | 4.03 ล้านล้านเหรินหมินปี้ 634.38 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (เฉลี่ย) [4] 965.73 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (หุ้นส่วนมหาชน-เอกชน)[5] | ||||||||||
• ต่อหัว | 184,075 เหรินหมินปี้ 28,975 ดอลลาร์สหรัฐ (เฉลี่ย)[4] 44,110 ดอลลาร์สหรัฐ (หุ้นส่วนมหาชน-เอกชน)[6] | ||||||||||
• การเติบโต | 8.5% | ||||||||||
เอชดีไอ (ค.ศ. 2019) | 0.904[7] (ที่ 1) – สูงมาก | ||||||||||
อักษรหน้าป้ายทะเบียน | 京A, C, E, F, H, J, K, L, M, N, P, Q, Y 京B (แท็กซี่) 京G (นอกตัวเมือง) 京O, D (ตำรวจและเจ้าหน้าที่) | ||||||||||
อักษรย่อ | BJ / 京 (jīng) | ||||||||||
ภูมิอากาศ | Dwa | ||||||||||
เว็บไซต์ | beijing.gov.cn english.beijing.gov.cn | ||||||||||
|
ปักกิ่ง | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
"ปักกิ่ง" ในอักษรจีนแบบทั่วไป | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ภาษาจีน | 北京 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ฮั่นยฺหวี่พินอิน | Běijīng | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ไปรษณีย์ | Peking[lower-alpha 1] Peiping (1368–1403; 1928–1937; 1945–1949) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ความหมายตามตัวอักษร | "เมืองหลวงทางทิศเหนือ" | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ชื่อแรกเริ่มคือ จี้ (薊) สมัยวสันตสารท และสมัยรณรัฐ เป็นเมืองหลวงของแคว้นเยียน สมัยราชวงศ์เหลียว เป็นเมืองหลวงรอง ชื่อ เยียนจิง เป็นเมืองหลวงของจีนตั้งแต่สมัยราชวงศ์จิน หยวน หมิง ชิง จนถึงสาธารณรัฐจีน เคยใช้ชื่อจงตู ต้าตู เป่ย์ผิงและเป่ย์จิง โดยมีชื่อเรียกทั้งหมดกว่า 60 ชื่อ[12] กรุงปักกิ่งเป็นศูนย์การเมือง วัฒนธรรม วิทยาศาสตร์ การศึกษาและเขตชุมทางการคมนาคมทั่วประเทศจีน และก็เป็นเมืองท่องเที่ยวที่มีชื่อดังทั้งในประเทศจีนและในโลก แหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญมีกำแพงเมืองจีน พระราชวังโบราณ หอสักการะฟ้าเทียนถัน สุสานหลวงราชวงศ์หมิง วังพักร้อนอี๋เหอหยวน และภูเขาเซียงซาน เป็นต้น หลังจากปักกิ่งได้รับการจัดตั้งเป็นเมืองหลวงของสาธารณรัฐประชาชนจีนในปี 1949 โดยเฉพาะหลังจากสมัย 80 ศตวรรษที่ 20 เมืองปักกิ่งได้พัฒนาอย่างรวดเร็ว ปัจจุบันนี้ปักกิ่งมีถนนที่สลับกัน ตึกสูง ๆ โดยไม่เพียงแต่รักษาสภาพเมืองโบราณ และยังแสดงถึงสภาพเมืองที่ทันสมัย กลายเป็นเมืองใหญ่ของโลก
ปักกิ่งเป็นเมืองที่มีขนาดใหญ่ ปักกิ่งเป็นศูนย์กลางทางการปกครอง การศึกษา การขนส่ง และวัฒนธรรมจีน ในขณะที่ศูนย์กลางทางเศรษฐกิจนั้นจะอยู่ที่เซี่ยงไฮ้และฮ่องกง
ปักกิ่งเป็น 1 ใน 4 เมืองหลวงเก่าของจีน และได้รับเลือกให้จัดการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 2008 อีกด้วย มหานครปักกิ่งเป็นเมืองที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน นับแต่ สมัยราชวงศ์หยวน สืบทอดมาจนถึงปัจจุบัน เป็นศูนย์กลางทางการเมือง เศรษฐกิจ การศึกษา วิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมของจีน ปักกิ่งมีสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์มากมาย เช่น จัตุรัสเทียนอันเหมิน กำแพงเมืองจีน พระราชวังฤดูร้อน พระราชวังต้องห้าม เป็นต้น มีประวัติความเป็นมา เริ่ม ตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ซึ่งมี การขุดค้นพบกะโหลก มนุษย์ปักกิ่งตามหลักฐานที่พิสูจน์ได้ปักกิ่งมีความเจริญ รุ่งเรืองมานับแต่ คริสศตวรรษที่ 13 ในปี พ.ศ. 1964 (ค.ศ. 1421) จักรพรรดิหย่งเล่อ ได้ทำการก่อสร้างและออกแบบผังเมืองใหม่และย้ายฐานราชการชั่วคราวในขณะนั้นจาก เมืองหนานจิงมายัง เป่ย์จิง หรือปักกิ่งในปัจจุบัน
ในช่วง 30 ปีที่ผ่านมาปักกิ่งถูกยกสถานะเป็นเมืองสำคัญระดับโลกเป็นศูนย์กลางทางการปกครองการค้า การลงทุนที่สำคัญที่สุดของประเทศจีนในแต่ละปีมีชาวต่างชาติเดินทางเข้ามาติดต่อการค้าท่องเที่ยว ศึกษาเป็นจำนวนมากประชาชนชาวปักกิ่งมีสภาพความเป็นอยู่และมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น รวมทั้งได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมจากตะวันตกมากขึ้นด้วย