ปองสิบ

ปองสิบ (เสียชีวิต ค.ศ. 222) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เฝิง สี (จีน: 馮習; พินอิน: Féng Xí) ชื่อรอง ซิวยฺเหวียน (จีน: 休元; พินอิน: Xiūyuán) เป็นขุนพลของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊ก

ปองสิบ (เฝิง สี)
馮習
รูปปั้นของปองสิบในศาลจูกัดเหลียงที่นครเฉิงตู มณฑลเสฉวน
แม่ทัพใหญ่ (大督)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 221 (221) – ค.ศ. 222 (222)
กษัตริย์	เล่าปี่
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ไม่ปรากฏ เมืองจิงโจฺว มณฑลหูเป่ย์
เสียชีวิต	ค.ศ. 222 อำเภออี๋ตูหรืออำเภอฉางหยาง มณฑลหูเป่ย์
อาชีพ	ขุนพล
ชื่อรอง	ซิวยฺเหวียน (休元)

หน้านี้เป็นชื่อบุคคลจีน นามสกุลคือ เฝิง (馮)

ประวัติ

ปองสิบเป็นชาวเมืองลำกุ๋น (南郡 หนานจฺวิ้น)^[1] ซึ่งปัจจุบันอยู่บริเวณเมืองจิงโจฺว มณฑลหูเป่ย์ รับราชการเป็นขุนพลของเล่าปี่ จักรพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊ก

ในปี ค.ศ. 221 เล่าปี่โจมตีซุนกวน (ภายหลังคือจักรพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐง่อก๊ก) ผู้เป็นอดีตพันธมิตร หลังซุนกวนทำลายความเป็นพันธมิตรและยึดครองอาณาเขตของเล่าปี่ในมณฑลเกงจิ๋ว รวมถึงจับกวนอูขุนพลของเล่าปี่มาประหารชีวิต ปองสิบเข้าร่วมในการศึกนี้ที่นำไปสู่ยุทธการที่อิเหลงในปี ค.ศ. 221-222 ในช่วงต้นของการศึก ปองสิบและงอปั้นเอาชนะลิอี้ (李異 หลี่ อี้) และหลิว เออ (劉阿) นายทหารของซุนกวนในพื้นที่ใกล้ช่องเขาอู (巫峽 อูเซี่ย) และรุดหน้าไปยังอำเภอจีกุ๋ย (秭歸 จื่อกุย) ปองสิบได้รับการแต่งตั้งเป็นแม่ทัพใหญ่ (大督 ต้าตู) ของทัพจ๊กก๊ก

ในฤดูร้อน ค.ศ. 222 ทัพซุนกวนนำโดยลกซุนเข้าโจมตีตอบโต้ทัพจ๊กก๊กโดยฉับพลันหลังคุมเชิงอยู่ 6 เดือนตั้งแต่ต้นปี ค.ศ. 222^[2] ปองสิบถูกสังหารในที่รบโดยทหารใต้บังคับบัญชาของพัวเจี้ยงขุนพลของง่อก๊ก หน่วยทหารที่ปองสิบบัญชาการก็ได้รับความเสียหายอย่างหนัก^[3][4]

คำวิจารณ์

ในจี้ฮั่นฝู่เฉินจ้าน (季漢輔臣贊) งานเขียนของหยาง ซี่ ขุนนางของจ๊กก๊ก กล่าวถึงจุดจบของปองสิบว่าเป็นเพราะความมั่นใจมากเกินไปและประเมินข้าศึกต่ำเกินไป^[5]

ดูเพิ่ม

• รายชื่อบุคคลในยุคสามก๊ก

อ้างอิง

1. (休元名習，南郡人。隨先主入蜀。先主東征吳，習為領軍，統諸軍，大敗於猇亭。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 45.
2. (漢人自巫峽建平連營至夷陵界，立數十屯，以馮習為大督，張南為前部督，自正月與吳相拒，至六月不決。) จือจื้อทงเจี้ยน เล่มที่ 69.
3. (初，先主忿孫權之襲關羽，將東征，秋七月，遂帥諸軍伐吳。孫權遣書請和，先主盛怒不許，吳將陸議、李異、劉阿等屯巫、秭歸；將軍吳班、馮習自巫攻破異等， ... 後十餘日，陸議大破先主軍於猇亭，將軍馮習、張南等皆沒。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 32.
4. (劉備出夷陵，璋與陸遜并力拒之，璋部下斬備護軍馮習等，所殺傷甚衆， ...) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 55.
5. (休元輕寇，損時致害， ...) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 45.

• ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อ).
• เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อจู้).
• ซือหม่า กวัง (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.