บทบิดลิ้น

บทบิดลิ้น^[1] (อังกฤษ: tongue-twister) คือข้อความที่ออกแบบให้ผู้พูดข้อความนั้นเกิดอาการลิ้นพันหรือออกเสียงอย่างถูกต้องได้ลำบาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อออกเสียงเร็ว ๆ กลวิธีที่นิยมใช้ในการสร้างบทบิดลิ้นได้แก่ การสัมผัสอักษร การสลับหน่วยเสียง คำพ้องเสียง และการซ้ำคำ

บทบิดลิ้นนิยมใช้เป็นเกมคำ แบบฝึกการออกเสียงให้ชัดเจน บทร้อยกรองสำหรับเด็ก บทร้อยกรองที่ไม่มุ่งเอาแก่นสารเท่าไรนัก และเพลงที่เล่นสัมผัสและคำซ้ำ นอกจากนี้ยังใช้ในการอุ่นเสียงของผู้ประกาศข่าว นักร้อง และนักแสดง^[2] บทบิดลิ้นบางบทก่อให้เกิดความหมายที่น่าตลกขบขันหรือหยาบโลนหากออกเสียงผิด ในขณะที่บางบทมุ่งสร้างความสนุกสนานจากความสับสนหรือการออกเสียงผิดพลาดเท่านั้น

ตัวอย่างบทบิดลิ้น เช่น เช้าฟาดผัดฟัก เย็นฟาดฟักผัด ในภาษาไทย; She sells seashells by the seashore ("เธอขายเปลือกหอยอยู่ริมชายหาด") ในภาษาอังกฤษ; Tres tristes tigres tragaban trigo en un trigal ("เสือเศร้าสามตัวกลืนข้าวสาลีในทุ่งข้าวสาลี") ในภาษาสเปน เป็นต้น

อ้างอิง

1. สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. พจนานุกรมศัพท์วรรณกรรม ฉบับราชบัณฑิตยสภา (แก้ไขเพิ่มเติม). พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, 2561, หน้า 526.
2. Gordon, David. "Vocal Warmup Tongue Twisters". Spirit Sound. สืบค้นเมื่อ 6 March 2016.