นูร์ มูฮัมหมัด ตะรากี
From Wikipedia, the free encyclopedia
นูร์ มูฮัมหมัด ตะรากี (อังกฤษ: Nur Muhammad Taraki; ปาทาน: نور محمد ترکۍ, 15 กรกฎาคม ค.ศ. 1917 – 8 ตุลาคม ค.ศ. 1979) เป็นนักการเมืองชาวอัฟกานิสถาน เป็นผู้นำสาธารณรัฐประชาธิปไตยอัฟกานิสถานคนแรก (ค.ศ. 1978–1979)
นูร์ มูฮัมหมัด ตะรากี نور محمد ترکۍ | |
---|---|
ประธานสภาเปรซิเดียมแห่งสภาการปฏิวัติ | |
ดำรงตำแหน่ง 30 เมษายน ค.ศ. 1978 – 14 กันยายน ค.ศ. 1979 | |
ก่อนหน้า | อับดุล ควาดิร์ ดาการ์วัล |
ถัดไป | ฮะฟีซอลลาห์ อะมีน |
ประธานสภารัฐมนตรี | |
ดำรงตำแหน่ง 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1978 – 27 มีนาคม ค.ศ. 1979 | |
ก่อนหน้า | โมฮัมหมัด มูซา ชาฟิค |
ถัดไป | ฮะฟีซอลลาห์ อะมีน |
เลขาธิการคณะกรรมการกลาง พรรคประชาธิปไตยประชาชนอัฟกานิสถาน | |
ดำรงตำแหน่ง 1 มกราคม ค.ศ. 1965 – 14 กันยายน ค.ศ. 1979 | |
ก่อนหน้า | เริ่มตำแหน่ง |
ถัดไป | ฮะฟีซอลลาห์ อะมีน |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 15 กรกฎาคม ค.ศ. 1917(1917-07-15) จังหวัดกัซนี, เอมิเรตอัฟกานิสถาน |
เสียชีวิต | 8 ตุลาคม ค.ศ. 1979(1979-10-08) (62 ปี) คาบูล, สาธารณรัฐประชาธิปไตยอัฟกานิสถาน |
ศาสนา | อิสลาม[1] |
พรรคการเมือง | พรรคประชาธิปไตยประชาชนอัฟกานิสถาน |
วิชาชีพ | นักการเมือง, นักหนังสือพิมพ์, นักเขียน |
นูร์ มูฮัมหมัด ตะรากีเกิดในจังหวัดกัซนี เมื่อ ค.ศ. 1917 พออายุได้ 15 ปี เขาก็ไปทำงานที่เมืองบอมเบย์ และได้พบกับสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์แห่งอินเดียหลายคน ต่อมาตะรากีทำงานที่กระทรวงการคลัง และเขียนหนังสือที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับสังคมนิยมหลายเล่ม จนรัฐบาลโซเวียตขนานนามเขาว่าเป็น "แมกซิม กอร์กีแห่งอัฟกานิสถาน"[2] ต่อมาในปี ค.ศ. 1952 ตะรากีถูกส่งไปทำงานที่สถานทูตอัฟกานิสถานในสหรัฐอเมริกา แต่การวิพากษ์วิจารณ์การปกครองของพระเจ้าโมฮัมหมัด ซาฮีร์ ชาห์ ทำให้เขาถูกไล่ออกจากงาน ทำให้ในปี ค.ศ. 1965 ตะรากีก่อตั้งพรรคประชาธิปไตยประชาชนอัฟกานิสถาน และขึ้นเป็นเลขาธิการพรรค ได้สนับสนุนแนวคิดให้อัฟกานิสถานเป็นรัฐตามลัทธิเลนิน จนกระทั่งปี ค.ศ. 1978 ผู้นำฝ่ายซ้ายคนหนึ่งของพรรคถูกลอบสังหาร ตัวตะรากีเองและสมาชิกคนอื่น ๆ ถูกกักบริเวณ ทำให้เกิดการลุกฮือ หลังรัฐบาลในขณะนั้นถูกโค่นล้ม ตะรากีก็ขึ้นเป็นประธานสภาการปฏิวัติ มีอำนาจเทียบเท่าประธานาธิบดีและนายกรัฐมนตรี และเปลี่ยนชื่อประเทศเป็น "สาธารณรัฐประชาธิปไตยอัฟกานิสถาน" การปกครองด้วยระบอบคอมมิวนิสต์ทำให้ประชาชนไม่พอใจและเกิดการก่อการกำเริบ รวมถึงความขัดแย้งกับฮะฟีซอลลาห์ อะมีน ทำให้ตะรากีถูกสังหารในปี ค.ศ. 1979[3]