นิทานอุทาหรณ์ (อังกฤษ: fable) เป็นวรรณกรรมประเภทหนึ่งที่แต่งเป็นร้อยแก้วหรือร้อยกรองขนาดสั้น[1] มีลักษณะเด่นคือการกำหนดลักษณะต่าง ๆ ของมนุษย์ให้แก่ตัวละครที่เป็นสัตว์ สิ่งมีชีวิตในตำนาน พืช สิ่งของ หรือพลังธรรมชาติ นิทานเหล่านี้มีจุดประสงค์เพื่อแสดงให้เห็นหรือนำไปสู่คติสอนใจบางประการ และในตอนท้ายอาจนำเสนอคติสอนใจนั้นอย่างชัดเจนในรูปแบบของคติบท ภาษิต หรือสุภาษิตที่คมคายและกะทัดรัด
นิทานอุทาหรณ์ต่างจากนิทานคติสอนใจตรงที่นิทานคติสอนใจไม่มีสัตว์[2] พืช สิ่งของ หรือพลังธรรมชาติเป็นตัวละครที่สามารถพูดคุยหรือแสดงความสามารถอื่น ๆ อย่างมนุษย์[3][4] ในทางกลับกัน นิทานสัตว์จะเน้นตัวละครที่เป็นสัตว์พูดได้โดยเฉพาะ[5][6]
อย่างไรก็ตาม การใช้งานศัพท์เหล่านี้ไม่ได้แยกจากกันชัดเจนเสมอไป ตัวอย่างเช่น ในพันธสัญญาใหม่ฉบับพระเจ้าเจมส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ ผู้แปลได้แปลคำว่า μῦθος ("เรื่องเหลวไหล") เป็น fable[7] ในจดหมายของนักบุญเปาโลถึงทิโมธี ฉบับที่ 1, จดหมายของนักบุญเปาโลถึงทิโมธี ฉบับที่ 2, จดหมายของนักบุญเปาโลถึงทิตัส และจดหมายของนักบุญเปโตร ฉบับที่ 1[8]
ดูเพิ่ม
เชิงอรรถและอ้างอิง
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
