นาฏยศาสตร์
From Wikipedia, the free encyclopedia
นาฏยศาสตร์ (อักษรสันสกฤต: नाट्य शास्त्र, Nāṭyaśāstra) เป็นตำราภาษาสันสกฤตเกี่ยวกับศิลปะการแสดง[1][2] ซึ่งเชื่อว่าแต่งโดยฤๅษีพระภรตมุนี โดยฉบับสมบูรณ์เล่มแรกแต่งเสร็จในช่วง 200 ปีก่อนคริสต์ศักราชถึง ค.ศ. 200[3][4] แต่มีการประมาณการมากที่สุดที่ 500 ปีก่อนคริสต์ศักราชถึง ค.ศ. 500[5]
ตำรานี้แบ่งออกเป็น 36 ตอนที่มีชุดสะสมบทกวีเกี่ยวกับการแสดงรวม 6,000 อัน เนื้อหาที่อยู่ในนี้มีทั้งการจัดองค์ประกอบละคร โครงสร้างบทละคร และการสร้างเวทีเพื่อเป็นเจ้าภาพ ประเภทการแสดง การเคลื่อนไหวร่างกาย การแต่งหน้าและการแต่งกาย บทบาทและเป้าหมายของผู้กำกับศิลป์ ระดับดนตรี เครื่องดนตรี และการผสมผสานดนตรีด้วยศิลปะ[6][7]