ทิมพู
From Wikipedia, the free encyclopedia
ทิมพู (/tɪmˈpuː/; ซองคา: ཐིམ་ཕུག dz; Thimphu) เป็นเมืองหลวงและเมืองใหญ่สุดของประเทศภูฏาน ตั้งอยู่ตอนกลางของประเทศ ทิมพูกลายมาเป็นเมืองหลวงของภูฏานแทนเมืองหลวงโบราณปูนาคาในปี 1955
ทิมพู ཐིམ་ཕུག | |
---|---|
โทรมเต | |
จากบนและซ้าย: ทาชีโชจง, หอสมุดแห่งชาติภูฏาน, ภาพมุมสูง, ย่านธุรกิจของทิมพู | |
พิกัด: 27°28′20″N 89°38′10″E | |
ประเทศ | ภูฏาน |
อำเภอ | ทิมพู |
เกอวก | ชัง |
ได้รับสถานะเมืองหลวง | 1955 |
ได้รับสถานะเมือง | 1961 |
ได้รับสถานะเทศบาลนคร | 2009 |
การปกครอง | |
• ทรุกคยัลโพ | ยิกเม เขสร นังเยล วังชุก |
• Thrompon | Ugyen Dorji[1] |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 26.1 ตร.กม. (10.1 ตร.ไมล์) |
ความสูง | 2,320 เมตร (7,656 ฟุต) |
ประชากร (2017) | |
• ทั้งหมด | 114,551 คน |
• ความหนาแน่น | 4,389 คน/ตร.กม. (11,370 คน/ตร.ไมล์) |
เขตเวลา | UTC+06:00 (BTT) |
รหัสพื้นที่ | +975-2 |
เว็บไซต์ | thimphucity.bt |
เมืองทิมพูมีอาณาเขตไปตามทิศเหนือใต้ของที่ราบลุ่มแม่น้ำไรทาก ทิมพูถือเป็นเมืองหลวงที่อยู่สูงจากระดับน้ำทะเลมากที่สุดอันดับห้าของโลก ด้วยความสูง 2,248 เมตร (7,375 ฟุต) ถึง 2,648 เมตร (8,688 ฟุต) จากระดับน้ำทะเล[2][3][4][5][6] ทิมพูไม่มีท่าอากาศยานเป็นของตนเอง แต่ใช้ท่าอากาศยานพาโร ซึ่งห่างออกไปทางรถ 52 กิโลเมตร (32 ไมล์)
ทิมพูเป็นทั้งศูนย์กลางการปกครองและเศรษฐกิจของประเทศภูฏาน เศรษฐกิจชองทิมพูมีการเกษตรและปศุสัตว์เป็นหลัก และคิดเป็น 45% ของ GNP ประเทศ[7] ส่วนการท่องเที่ยวในทิมพูมีอยู่อย่างจำกัดและอยู่ภายใต้การควบคุมอย่างเคร่งครัด สิ่งปลูกสร้างทางการเมืองที่สำคัญของภูฏานจำนวนมากตั้งอยู่ในทิมพู เช่น รัฐสภา และวังเดเจนโจลิงซึ่งเป็นที่ประทับของกษัตริย์แห่งภูฏาน การพัฒนาในทิมพูได้รับทุนสนับสนุนบางส่วนจากธนาคารโลกและธนาคารเพื่อการพัฒนาเอเชีย