![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/04/Tupolev_Tu-95_Marina.jpg/640px-Tupolev_Tu-95_Marina.jpg&w=640&q=50)
ตูโปเลฟ ตู-95
From Wikipedia, the free encyclopedia
ตูโปเลฟ ตู-95 (อังกฤษ: Tupolev Tu-95, Bear, รัสเซีย: Туполев Ту–95) (นาโต้ใช้ชื่อรหัสว่าแบร์)[2] เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดและขีปนาวุธขนาดใหญ่พร้อมเครื่องยนต์ใบพัดสี่เครื่อง
![]() | |
บทบาท | เครื่องบินทิ้งระเบิดทางยุทธศาสตร์ |
---|---|
ชาติกำเนิด | ![]() |
บริษัทผู้ผลิต | ตูโปเลฟ |
บินครั้งแรก | 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2495 |
เริ่มใช้ | พ.ศ. 2499 |
สถานะ | อยู่ในประจำการ |
ผู้ใช้งานหลัก | กองทัพอากาศโซเวียต กองทัพเรือโซเวียต กองทัพอากาศรัสเซีย |
ช่วงการผลิต | พ.ศ. 2495–2536 |
จำนวนที่ผลิต | มากกว่า 500 ลำ[1] |
แบบอื่น | ตูโปเลฟ ตู-114 ตูโปเลฟ ตู-119 ตูโปเลฟ ตู-126 ตูโปเลฟ ตู-142 |
มันทำการบินครั้งแรกในปีพ.ศ. 2495 ตู-95 ถูกนำเข้าประจำการในสหภาพโซเวียตเมื่อปีพ.ศ. 2499 และคาดว่าจะเข้าประจำการในกองทัพอากาศรัสเซียจนถึงปีพ.ศ. 2583[3]
ตู-95 มีเครื่องยนต์คูซเนทซอฟ เอ็นเค-12 สี่เครื่องยนต์ แต่ละเครื่องเป็นแบบใบพัดซ้อน มันยังคงเป็นเครื่องยนต์ใบพัดแบบเดียวที่ผลิตออกมามากและถูกใช้กับเครื่องบินทิ้งระเบิดทางยุทธศาสตร์ที่เข้าปฏิบัติการ ปีกลู่ที่โดดเด่นของมันทำมุม 35 องศา ในปี พ.ศ. 2504 ตู-95 เคยบรรทุกระเบิดซาร์บอมบาระเบิดนิวเคลียร์ที่ใหญ่ที่สุดในโลกที่มีพลังทำลายล้าง 57 เมกกะตันบริเวณเกาะ โนวายา เซมลยา ทางตอนเหนือของขั้วโลกเหนือ อีกด้วย
รุ่นที่พัฒนามาเพื่อทางทะเลนั้นมีชื่อว่าตู-142