![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f4/Didier_Queloz_at_the_ESO_50th_Anniversary_Gala_Event_-_01.jpg/640px-Didier_Queloz_at_the_ESO_50th_Anniversary_Gala_Event_-_01.jpg&w=640&q=50)
ดีดีเย เกโล
From Wikipedia, the free encyclopedia
ดีดีเย ปาทริก เกโล (ฝรั่งเศส: Didier Patrick Queloz; เกิดวันที่ 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1966) เป็นนักดาราศาสตร์ในสังกัดหอดูดาวเจนีวา เป็นหนึ่งในนักสำรวจดาวเคราะห์นอกระบบและเป็นศิษย์ของมีแชล มายอร์
ดีดีเย เกโล | |
---|---|
![]() เกโลที่งานเลี้ยงครบรอบ 50 ปีของหอดูดาวท้องฟ้าซีกใต้แห่งยุโรป ในปี ค.ศ. 2012 | |
เกิด | ดีดีเย ปาทริก เกโล (1966-02-23) 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1966 (58 ปี) |
สัญชาติ | สวิส |
อาชีพ | นักดาราศาสตร์ |
ผลงานเด่น | การค้นพบ 51 ม้าบิน ดาวฤกษ์คล้ายดวงอาทิตย์ที่มีดาวเคราะห์นอกระบบโคจรรอบ ๆ |
รางวัล | รางวัลวูล์ฟ (2017) รางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ (2019) |
ดีดีเย เกโล เป็นนักศึกษาปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยเจนีวา ขณะที่เขากับมีแชล มายอร์ ค้นพบดาวเคราะห์นอกระบบดวงแรกที่โคจรรอบดาวฤกษ์ในแถบลำดับหลัก คือ 51 ม้าบิน เกโลทำการวิเคราะห์ดาวฤกษ์นี้ด้วยวิธีตรวจวัดความเร็วแนวเล็ง (หรือปรากฏการณ์ด็อพเพลอร์) และสามารถค้นพบว่ามีดาวเคราะห์โคจรอยู่ด้วยคาบโคจร 4.2 วัน[1] ดาวเคราะห์ 51 ม้าบิน บี ได้ท้าทายมุมมองความคิดเกี่ยวกับการกำเนิดของดาวเคราะห์ โดยที่มันเป็นหนึ่งในดาวพฤหัสบดีร้อน คือดาวเคราะห์ก๊าซยักษ์ที่โคจรใกล้ดาวฤกษ์มาก
ในปี ค.ศ. 2019 เกโลและมายอร์ได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์จากผลงานการค้นพบดาวเคราะห์นอกระบบที่โคจรรอบดาวฤกษ์คล้ายดวงอาทิตย์ ร่วมกับจิม พีเบิลส์ ที่ได้รับรางวัลจากการค้นพบทฤษฎีทางจักรวาลวิทยาเชิงกายภาพ[2]