ซาบ 340 AEW&C

ซาบ 340 เออีดับเบิลยู&ซี (อังกฤษ: Saab 340 AEW&C) คือเครื่องบินเตือนภัยและควบคุมการปฏิบัติการทางอากาศ (AEW&C) ของประเทศสวีเดน เป็นรุ่นย่อยของ ซาบ 340 ได้รับการกำหนดนามเรียกขานโดยกองทัพอากาศสวีเดนว่า เอส 100บี อาร์กุส (S 100B Argus)

ซาบ 340 เออีดับเบิลยูซีเอส เอส 100 อาร์กุส
เอส 100บี อาร์กุส ที่ฐานทัพอากาศมัลเมนส์ (ค.ศ. 2010)
หน้าที่	เครื่องบินเตือนภัยและควบคุมการปฏิบัติการทางอากาศ (AEWCS)
ประเทศผู้ผลิต	สวีเดน
ผู้ผลิต	ซาบ เอบี
เที่ยวบินแรก	ค.ศ. 1994[1]
เริ่มใช้	ค.ศ. 1997
สถานะ	ประจำการ
ผู้ใช้หลัก	กองทัพอากาศสวีเดน กองทัพอากาศไทย
การผลิต	ค.ศ. 1994–1999
จำนวนที่ถูกผลิต	12
พัฒนาจาก	ซาบ 340

เรดาร์

เมื่อเปรียบเทียบกับเรดาร์ระบบเตือนภัยและควบคุมการปฏิบัติการทางอากาศ (AWACS) ทรงกลมแบบดั้งเดิมบนเครื่องบิน เช่น อี-3 เซนทรี แล้ว ซาบ 340 มีเรดาร์แบบ PS-890 AESA (Active Electronically Scanned Array) ซึ่งใช้การกวาดคลื่นด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์ (Active Phased-Array Pulse-Doppler Radar) จึงทำให้ไม่ต้องมีชิ้นส่วนที่หมุนเคลื่อนไหว เรียกระบบนี้ว่า Erieye ซึ่งให้แรงต้านอากาศที่ต่ำกว่า แต่มีบริเวณอับสัญญาณทางด้านหน้าและด้านหลังของเครื่องบิน โดยมีพื้นที่การสแกนเป็นมุม 120 องศาที่ด้านข้างทั้งสองด้านของลำตัวเครื่อง^[2] เรดาร์ที่ติดตั้งสามารถติดตามเรือ เครื่องบิน และขีปนาวุธได้ไกลถึง 300–400 กิโลเมตร ในขณะที่อยู่ที่ระดับความสูง 20,000 ฟุต^[3]

ประวัติการปฏิบัติการ

เครื่องเอส 100บี อาร์กุส จำนวน 6 ลำถูกผลิตขึ้นสำหรับกองทัพอากาศสวีเดน โดยสี่ลำได้รับการติดตั้งเรดาร์เตือนภัยล่วงหน้า Erieye (AESA) แบบถาวร และอีกสองลำสามารถถอดประกอบได้สำหรับภารกิจขนส่งในช่วงเวลาสงบ

เครื่องสองลำที่ไม่ได้ติดตั้งเรดาร์ถาวรถูกยืมโดยประเทศกรีซก่อนการส่งมอบระบบเรดาร์ Erieye EMB-145 ซึ่งเริ่มดำเนินการในปี ค.ศ. 2003

ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2006 ซาบได้รับสัญญาในการปรับปรุงเครื่องบินเอส 100บี ของกองทัพอากาศสวีเดนจำนวน 2 ลำสำหรับภารกิจเฝ้าระวังและนำไปใช้ในปฏิบัติการระหว่างประเทศ เครื่องซาบ 340 เออีดับเบิลยู-300 ที่ปรับปรุงแล้วได้เข้าประจำการในปี ค.ศ. 2009

ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2007 ประเทศไทยได้ประกาศความจำนงที่จะซื้อเครื่องบินเอส 100บี เออีดับเบิลยู จำนวน 2 ลำจากกองทัพอากาศสวีเดน

รุ่นย่อย

ซาบ 340บี เออีดับเบิลยู / เอส 100บี อาร์กุส

(FSR-890) Erieye สำหรับกองทัพอากาศไทย

ซาบ 340บี เออีดับเบิลยู-200

(IS-340) Erieye

ซาบ 340บี เออีดับเบิลยู-300 / เอส 100ดี อาร์กุส

(ASC-890) Erieye

ประเทศผู้ใช้งาน

ซาบ 340 เออีดับเบิลยู ของกองทัพอากาศไทย (บ.ค.๑)

ปัจจุบัน

 สวีเดน

• กองทัพอากาศสวีเดน ประจำการ 2 ลำ (S100D / ASC890)^[4]

 ไทย

• กองทัพอากาศไทย ประจำการ 2 ลำ การส่งมอบเสร็จสมบูรณ์ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2012^[5][6][7]

อดีต

 กรีซ

• กองทัพอากาศกรีซ ยืมจากกองทัพอากาศสวีเดน 2 ลำ^[8]

 สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์

• กองทัพอากาศสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ประจำการ 2 ลำ^[9] ปลดประจำการในปี ค.ศ. 2020 หลังจากเปลี่ยนแทนโดยระบบเรดาร์ GlobalEye (ติดตั้งบนเครื่องบิน บอมบาร์ดิเอร์ 6000)^[10]

ซาบ 2000 เออีดับเบิลยู&ซี

ซาบ 2000 เออีดับเบิลยู&ซี ของกองทัพอากาศปากีสถาน

ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1988 ซาบได้ริเริ่มการพัฒนารุ่นลำตัวยาวของ ซาบ 340 โดยให้ชื่อรุ่นว่า ซาบ 2000

 ปากีสถาน

• กองทัพอากาศปากีสถาน ประจำการ 7 ลำ^[11][12]

 ซาอุดีอาระเบีย

• กองทัพอากาศซาอุดีอาระเบีย ประจำการ 2 ลำ

ข้อมูลจำเพาะ (ซาบ 340 เออีดับเบิลยู&ซี)

ข้อมูลจาก ^[13]

ลักษณะทั่วไป

• ลูกเรือ: 6
• ความยาว: 20.57 m (67 ft 6 in)
• ระยะระหว่างปลายปีกสองข้าง: 21.44 m (70 ft 4 in)
• ความสูง: 6.97 m (22 ft 10 in)
• น้ำหนักเปล่า: 10,300 กิโลกรัม (22,707 ปอนด์) ^[14]
• น้ำหนักรวม: 13,155 กิโลกรัม (29,000 ปอนด์)
• Powerplant: 2 × เจเนอรัลอิเล็กทริก ซีที7-9บี , 1,390 kW (1,870 hp) each

สมรรถนะ

• Endurance: 5+ ชั่วโมง^[14]
• ความสูงที่เครื่องบินบินได้: 7,620 เมตร (25,000 ฟุต)

ดูเพิ่ม

• โบอิง 737 เออีดับเบิลยู&ซี [en]
• อิมบราเอร์ แอร์-99 [en]
• เรทิออน เซนทิเนล [en]
• ฉ่านซี เคเจ-200 [en]

อ้างอิง

1. "Flygplan S 100 B" (ภาษาสวีเดน). forsvarsmakten.se. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 สิงหาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 2 สิงหาคม 2011.
2. Zorro, Mario H. (1 พฤษภาคม 2018). "Saab 340 AEWC". Plane-Encyclopedia (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 4 พฤษภาคม 2022.
3. Zorro, Mario H. (1 พฤษภาคม 2018). "Saab 340 AEWC". Plane-Encyclopedia (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 4 พฤษภาคม 2022.
4. "S 100 D" (ภาษาสวีเดน). สืบค้นเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2022.
5. Gripen International. gripen.com. เก็บถาวร 4 กุมภาพันธ์ 2010 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Gripen agreement between Sweden and Thailand signed.
6. "Thailand Buying JAS-39 Gripens, AWACS". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2011. สืบค้นเมื่อ 18 มกราคม 2011.
7. "Gripeny operacyjne w Tajlandii - Altair Agencja Lotnicza". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 กรกฎาคม 2011.
8. "S100B Argus Airborne Early Warning and Control (AEW&C) Aircraft".
9. "Saab signs contract with United Arab Emirates for airborne surveillance system" (PDF). เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 3 มีนาคม 2016. สืบค้นเมื่อ 18 มกราคม 2011.
10. Allport, Dave (กุมภาพันธ์ 2021). "Saab AEW&C aircraft return to Sweden". Air International. Vol. 100 no. 2. p. 13. ISSN 0306-5634.
11. "Aerial Eyes: Pakistans New AWACS Fleets". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 มกราคม 2016. สืบค้นเมื่อ 21 มีนาคม 2016.
12. "Pakistan Air Force receives AEW&C radar equipment from Saab". Air Force Technology. 16 เมษายน 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 เมษายน 2019. สืบค้นเมื่อ 16 เมษายน 2019.
13. Fredriksson, Urban (7 มิถุนายน 2004). "Saab 340 AEW". Sweden. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 ตุลาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 21 ตุลาคม 2011.
14. Försvarsmakten. "S 100 D". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 มีนาคม 2015. สืบค้นเมื่อ 23 เมษายน 2015.

บรรณานุกรม

• Wilfried Kopenhagen (2000). Das große Flugzeugtypenbuch (ภาษาเยอรมัน). Stuttgart: Motorbuch Verlag. ISBN 3-613-01686-9.

แหล่งข้อมูลอื่น