ชิงกันเซ็ง E7 และ W7 ซีรีส์
From Wikipedia, the free encyclopedia
W7 ซีรีส์ เป็นรุ่นของรถไฟความเร็วสูง ชิงกันเซ็งของญี่ปุ่น ดำเนินงานโดยบริษัทรถไฟญี่ปุ่นตะวันตก (JR ตะวันตก) วิ่งในสายโฮกูริกุชิงกันเซ็ง ตั้งแต่มีการขยายเส้นทางจากนาโงยะ จนถึง คานาซาวะ ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2558[1] รถไฟชิงกันเซ็งรุ่นนี้มีการพัฒนาควบคู่ไปกับชิงกันเซ็ง E7 ซีรีส์ รถไฟรุ่นนี้สามารถทำความเร็วได้สูงสุดถึง 275 กิโลเมตร/ชั่วโมง แต่จำกัดความเร็วที่ให้บริการไว้ที่ 260 กิโลเมตร/ชั่วโมง[2]
ข้อมูลเบื้องต้น W7 ซีรีส์, ประจำการ ...
W7 ซีรีส์ | |
---|---|
ชิงกันเซ็ง W7 ซีรีส์ หมายเลข W3 ในการวิ่งแสดงต่อสาธารณะชน, กุมภาพันธ์ 2020 | |
ประจำการ | 14 มีนาคม 2015 |
ผู้ผลิต | ฮิตาชิ คาวาซากิ เฮวี่ อินดรัสทรีส์ คินกิ ชะเรียว |
สายการผลิต | 2014-2015 |
อยู่ระหว่างผลิต | 12 ตู้ (1 ขบวน) |
จำนวนที่ผลิต | 120 ตู้ (10 ขบวน) |
จำนวนในประจำการ | 120 ตู้ (10 ขบวน) |
รูปแบบการจัดขบวน | 12 ตู้ต่อขบวน |
หมายเลขตัวรถ | W1-W10 |
ความจุผู้โดยสาร | 934 |
ผู้ให้บริการ | JR ตะวันตก |
โรงซ่อมบำรุง | ฮะกุซัง |
สายที่ให้บริการ | โฮกูริกุชิงกันเซ็ง |
คุณลักษณะ | |
วัสดุตัวถัง | อะลูมิเนียม อัลลอยด์ |
ความยาว | 26 เมตร (ตู้ปลาย) 25 เมตร (ตู้กลาง) |
ความกว้าง | 3,380 มม. |
จำนวนประตู | 2 บานต่อข้าง |
ความเร็วสูงสุด | ออกแบบ: 275 km/h (171 mph) ให้บริการ: 260 km/h (160 mph) |
น้ำหนัก | ประมาณ 540 ตัน/ขบวน |
กำลังขับเคลื่อน | 12 MW |
ความเร่ง | 1.6 กิโลเมตรต่อชั่วโมง/วินาที |
ระบบจ่ายไฟฟ้า | 25 kV AC, 50/60 Hz |
ตัวรับกระแสไฟ | จ่ายไฟเหนือหัว |
ระบบความปลอดภัย | DS-ATC, RS-ATC |
มาตรฐานทางกว้าง | 1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) |
ปิด