ชาวซิท
From Wikipedia, the free encyclopedia
ชาวซิท (อังกฤษ: Scyths) หรือ ชาวซิเทีย (อังกฤษ: Scythians)[note 1] เป็นคนเร่ร่อนในอดีต ปกครองอยู่บริเวณที่ราบกว้างพอนทิก ราว 700 ถึง 300 ปีก่อนคริสต์ศักราช มีวัฒนธรรมที่รู้จักในชื่อ วัฒนธรรมซิท วัฒนธรรมนี้แผ่ไปถึงที่ราบกว้างยูเรเซีย ที่รวมถึงกลุ่มต่าง ๆ มากมาย เพราะเหตุนี้เอง แนวคิดที่เรียกชนเร่เร่อนยูเรเซียจึงหมายถึง ชาวซิทในบางครั้ง
เชื่อว่าชาวซิทมีต้นกำเนิดจากกลุ่มชนอิหร่าน[1] พวกเขาพูดภาษาซิท หนึ่งในแขนงของภาษากลุ่มอิหร่านตะวันออก[2]
ในช่วง 700 ปีก่อนคริสต์ศักราช ชาวซิทข้ามเทือกเขาคอเคซัสและปล้นพวกตะวันออกกลางอยู่บ่อยครั้ง ร่วมกับชาวซิมเมเรีย โดยมีบทบาทสำคัญทางการเมืองในภูมิภาคนั้น ราว 650–630 ปีกก่อนคริสต์ศักราช ชาวซิทได้เข้าปกครองชาวมีดซ์ในช่วงสั้น ๆ บริเวณตะวันตกของที่ราบอิหร่านตะวันตก[3][4] ได้แผ่ขยายอำนาจไปถึงชายแดนอียิปต์ ชาวซิทเข้ามาก้าวก่ายในเหตุการณ์ในตะวันออกกลาง โดยเป็นผู้นำในการทำลายจักรวรรดิอัสซีเรียที่เมืองนิเนเวห์ เมื่อ 662 ปีก่อนคริสต์ศักราช ชาวซิทได้ปะทะกับจักรวรรดิอะคีเมนิดอยู่บ่อยครั้งในเวลาต่อมา ชาวซิทพ่ายแพ้ให้กับราชอาณาจักรมาเกโดนีอาเมื่อ 400 ปีก่อนคริสต์ศักราช ค่อย ๆ พ่ายให้ชาวซาร์มาเทีย ชาวอิหร่านที่อาศัยอยู่ทางตะวันออก[5] ในปลายศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาล เมืองหลวงชองชาวซิทที่ชื่อ ซิเทียนนีอาโพลิส (Scythian Neapolis) ในไครเมีย ถูกครอบครองโดยมิทริเดทีสที่ 6 ดินแดนถูกรวมเข้ากับราชอาณาจักรบอสโพรัน ในช่วงเวลานี้ถูกกลืนเข้ากับวัฒนธรรมกรีกโบราณ และศตวรรษที่ 3 ชาวซาร์มาเทียและชาวซิทที่หลงเหลือถูกปกครองโดยชาวอลันและชาวกอท ต่อมาต้นยุคกลาง ชาวซิทและซาร์มาเทียได้ถูกกลืนเข้ากับพวกสลาฟยุคแรก[6][7]