จังหวัดหล่าวกาย
จังหวัดของประเทศเวียดนาม / From Wikipedia, the free encyclopedia
หล่าวกาย (เวียดนาม: Lào Cai) เป็นจังหวัดในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศเวียดนามซึ่งมีลักษณะภูมิประเทศเป็นภูเขา มีพรมแดนติดกับมณฑลยูนนานของประเทศจีน[2] จังหวัดครอบคลุมพื้นที่ 6,383.9 ตารางกิโลเมตร และใน ค.ศ. 2019 มีประชากร 730,420 คน[1]
จังหวัดหล่าวกาย Tỉnh Lào Cai | |
---|---|
จุดสูงสุดของยอดเขาฟานซีปัง | |
ที่ตั้งจังหวัดหล่าวกายในประเทศเวียดนาม | |
พิกัด: 22°20′N 104°0′E | |
ประเทศ | เวียดนาม |
ภูมิภาค | ภาคตะวันตกเฉียงเหนือ |
เมืองหลัก | หล่าวกาย |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 6,383.9 ตร.กม. (2,464.8 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2019) | |
• ทั้งหมด | 730,420[1] คน |
ประชากร | |
• กลุ่มชาติพันธุ์ | เวียดนาม, ม้ง, ตั่ย, เย้า |
เขตเวลา | UTC+7 (ICT) |
รหัสโทรศัพท์ | 20 |
รหัส ISO 3166 | VN-02 |
เว็บไซต์ | Tỉnh Lào Cai |
หล่าวกายและซาปาเป็นสองเมืองสำคัญในจังหวัดบริเวณชายแดนกับประเทศจีน เมืองแรกเป็นที่รู้จักกันดีในฐานะจุดทำการค้าที่สำคัญ ส่วนเมืองหลังเป็นเมืองภูเขาที่มีชื่อเสียงด้านการท่องเที่ยวในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศ หล่าวกายยังเป็นเมืองหลักของจังหวัดหล่าวกาย และมีชายแดนติดกับเมืองเหอโข่วในมณฑลยูนนานของจีน เมืองชายแดนแห่งนี้ถูกปิดหลังจากเวียดนามทำสงครามกับจีนใน พ.ศ. 2522 ตั้งแต่เปิดใหม่ใน พ.ศ. 2536 ก็ได้กลายเป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยวที่สำคัญระหว่างฮานอย ซาปา และคุนหมิง (จีน) และเป็นที่รู้จักในฐานะ "ราชินีแห่งภูเขา"[2][3][4]
จังหวัดหล่าวกายเต็มไปด้วยสถานที่ทางประวัติศาสตร์ ถ้ำธรรมชาติ และผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร เช่น พลัมจากอำเภอบั๊กห่า
ในการสำรวจพื้นที่ในปี พ.ศ. 2472 พบว่าพืชและสัตว์ที่บันทึกโดยนักชีววิทยาชาวฝรั่งเศส (ซึ่งติดตามทีโอดอร์ โรสเวลต์) เป็นสิ่งมีชีวิตเฉพาะถิ่นของภาคเหนือของเวียดนาม[5]