![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2e/%25E0%25B8%2581%25E0%25B9%2588%25E0%25B8%25AD%25E0%25B8%2599%25E0%25B8%2597%25E0%25B9%2589%25E0%25B8%25AD%25E0%25B8%2587%25E0%25B8%259F%25E0%25B9%2589%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%2588%25E0%25B8%25B0%25E0%25B8%25AA%25E0%25B8%25A7%25E0%25B9%2588%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%2587.jpg/640px-%25E0%25B8%2581%25E0%25B9%2588%25E0%25B8%25AD%25E0%25B8%2599%25E0%25B8%2597%25E0%25B9%2589%25E0%25B8%25AD%25E0%25B8%2587%25E0%25B8%259F%25E0%25B9%2589%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%2588%25E0%25B8%25B0%25E0%25B8%25AA%25E0%25B8%25A7%25E0%25B9%2588%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%2587.jpg&w=640&q=50)
จังหวัดลำพูน
จังหวัดในภาคเหนือของประเทศไทย / From Wikipedia, the free encyclopedia
ลำพูน (ไทยถิ่นเหนือ: ᩃᨻᩪᩁ) เป็นจังหวัดที่มีขนาดเล็กที่สุดในภาคเหนือ นับเป็นอีกจังหวัดหนึ่งที่มีประวัติศาสตร์เก่าแก่ เคยเป็นที่ตั้งของนครหริภุญชัย ในสมัยพระนางจามเทวี เดิมชื่อเมืองหริภุญไชย เป็นเมืองโบราณมีอายุประมาณ 1,343 ปี ตามพงศาวดารโยนกเล่าสืบต่อกันถึงการสร้างเมืองหริภุญไชย โดยฤๅษีวาสุเทพเป็นผู้เกณฑ์พวกเม็งคบุตรหรือชนเชื้อชาติมอญมาสร้างเมืองนี้ขึ้นในพื้นที่ระหว่างแม่น้ำสองสาย คือ แม่น้ำกวงและแม่น้ำปิง เมื่อมาสร้างเสร็จได้ส่งทูตไปเชิญราชธิดากษัตริย์เมืองละโว้พระนาม "จามเทวี" มาเป็นปฐมกษัตริย์ปกครองเมืองหริภุญไชยสืบราชวงศ์กษัตริย์ต่อมาหลายพระองค์ จนกระทั่งถึงสมัยพญายีบาจึงได้เสียการปกครองให้แก่พญามังราย ผู้รวบรวมแว่นแคว้นทางเหนือเข้าเป็นอาณาจักรล้านนา
จังหวัดลำพูน | |
![]() | |
ชื่อภาษาไทย | |
---|---|
อักษรไทย | ลำพูน |
อักษรโรมัน | Lamphun |
ชื่อคำเมือง | |
อักษรธรรมล้านนา | ᩃᨻᩪᩁ |
อักษรไทย | ละปูน |
จังหวัดลำพูน | |
---|---|
การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
• อักษรโรมัน | Changwat Lamphun |
จากซ้ายไปขวา บนลงล่าง:
| |
คำขวัญ: พระธาตุเด่น พระรอดขลัง ลำไยดัง กระเทียมดี ประเพณีงาม จามเทวีศรีหริภุญไชย | |
![]() แผนที่ประเทศไทย จังหวัดลำพูนเน้นสีแดง | |
ประเทศ | ![]() |
การปกครอง | |
• ผู้ว่าราชการ | สันติธร ยิ้มละมัย (ตั้งแต่ พ.ศ. 2565) |
พื้นที่[1] | |
• ทั้งหมด | 4,505.882 ตร.กม. (1,739.731 ตร.ไมล์) |
อันดับพื้นที่ | อันดับที่ 48 |
ประชากร (พ.ศ. 2566)[2] | |
• ทั้งหมด | 398,440 คน |
• อันดับ | อันดับที่ 63 |
• ความหนาแน่น | 88.42 คน/ตร.กม. (229.0 คน/ตร.ไมล์) |
• อันดับความหนาแน่น | อันดับที่ 52 |
รหัส ISO 3166 | TH-51 |
ชื่อไทยอื่น ๆ | นครหริภุญชัย |
สัญลักษณ์ประจำจังหวัด | |
• ต้นไม้ | ก้ามปู (จามจุรีแดง) |
• ดอกไม้ | ทองกวาว |
• สัตว์น้ำ | อึ่งปากขวด |
ศาลากลางจังหวัด | |
• ที่ตั้ง | ภายในศูนย์ราชการจังหวัดลำพูน เลขที่ 199 หมู่ที่ 11 ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 11 ตำบลศรีบัวบาน อำเภอเมืองลำพูน จังหวัดลำพูน 51000 |
• โทรศัพท์ | 0 5351 1000 |
• โทรสาร | 0 5351 1000 |
เว็บไซต์ | http://www.lamphun.go.th/ |
![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c7/Lanna_Tua_Mueang.svg/40px-Lanna_Tua_Mueang.svg.png)
ถึงแม้ว่าเมืองลำพูนจะตกอยู่ภายใต้การปกครองของอาณาจักรล้านนา แต่ก็ได้เป็นผู้ถ่ายทอดมรดกทางศิลปะและวัฒนธรรมให้แก่ผู้ที่เข้ามาปกครอง ดังปรากฏหลักฐานทั่วไปในเวียงกุมกาม เชียงใหม่ และเชียงราย เมืองลำพูนจึงยังคงความสำคัญในทางศิลปะและวัฒนธรรมของอาณาจักรล้านนา จนกระทั่งสมัยสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช เมืองลำพูนจึงได้เข้ามาอยู่ในราชอาณาจักรไทย มีผู้ครองนครสืบต่อกันมาจนถึงสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ ต่อมาภายหลังการเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475 เมื่อเจ้าผู้ครองนครองค์สุดท้าย คือ พลตรี เจ้าจักรคำขจรศักดิ์ ถึงแก่พิราลัย เมืองลำพูนจึงเปลี่ยนเป็นจังหวัด มีผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นผู้ปกครองสืบมาจนกระทั่งถึงปัจจุบัน นอกจากจังหวัดลำพูนจะมีชื่อเสียงในฐานะเป็นเมืองประวัติศาสตร์แล้ว ยังเป็นแหล่งเพาะปลูกลำไย พระเครื่อง โบราณสถานที่สำคัญ และผ้าทอฝีมือดี ปัจจุบันมีประตูเมืองหลักทั้งสี่ทิศคือ ทิศเหนือประตูช้างสี ทิศตะวันออกประตูท่าขาม ทิศใต้ประตูลี้ ทิศตะวันตกประตูมหาวัน มีกำแพงเมืองเก่าทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือคือ ประตูท่านาง