จักรพรรดิบูเร็ตสึ
From Wikipedia, the free encyclopedia
จักรพรรดิบูเร็ตสึ (ญี่ปุ่น: 武烈天皇; โรมาจิ: Buretsu-tennō; ค.ศ. 489 — 7 มกราคม ค.ศ. 507) เป็นจักรพรรดิในตำนานองค์ที่ 25 ของญี่ปุ่น[1] อ้างอิงจากการสืบราชสันตติวงศ์ตามประเพณี[2]
ข้อมูลเบื้องต้น จักรพรรดิบูเร็ตสึ 武烈天皇, จักรพรรดิญี่ปุ่น ...
จักรพรรดิบูเร็ตสึ 武烈天皇 | |||||
---|---|---|---|---|---|
จักรพรรดิญี่ปุ่น | |||||
ครองราชย์ | 12 มกราคม ค.ศ. 499 – 7 มกราคม ค.ศ. 507 | ||||
ก่อนหน้า | นิงเก็ง | ||||
ถัดไป | เคไต | ||||
พระราชสมภพ | ค.ศ. 489 | ||||
สวรรคต | 7 มกราคม ค.ศ. 507(507-01-07) (17–18 ปี) | ||||
ฝังพระศพ | คาตาโอกะ โนะ อิวัตสึกิ โนะ โอกะ โนะ คิตะ โนะ มิซาซางิ (ญี่ปุ่น: 傍丘磐坏丘北陵; โรมาจิ: Kataoka no Iwatsuki no oka no kita no misasagi; นาระ) | ||||
คู่อภิเษก | คาซูงะ โนะ อิรัตสึเมะ | ||||
| |||||
ราชวงศ์ | ราชวงศ์ญี่ปุ่น | ||||
พระราชบิดา | จักรพรรดินิงเก็ง | ||||
พระราชมารดา | คาซูงะ โนะ โออิรัตสึเมะ |
ปิด
ไม่มีวันที่ที่สามารถระบุช่วงชีวิตหรือรัชสมัยของพระองค์ได้แน่ชัด แต่ตามธรรมเนียมจัดให้ครองราชย์ในวันที่ 12 มกราคม ค.ศ. 499 ถึง 7 มกราคม ค.ศ. 507[3]
จักรพรรดิบุเระสึเสด็จสวรรคตอย่างกะทันหันเมื่อวันที่ 7 มกราคม ค.ศ. 507 (พ.ศ. 1050) โดยไร้รัชทายาททำให้สายราชสกุลของจักรพรรดินิงเก็งรวมถึงราชวงศ์แรกที่ปกครองญี่ปุ่นมาตั้งแต่ 660 ปีก่อนคริสตกาล สิ้นสุดลงโดย โอโตโมะ โนะ คานามูระ ขุนนางผู้ใหญ่ในราชสำนักได้ยกเจ้าชายฮิโกฟูโตะพระชนมายุ 57 พรรษาขึ้นสืบราชบัลลังก์ทันทีเป็น จักรพรรดิเคไต อันเป็นจุดเริ่มต้นของราชวงศ์ที่ 2