จรวดแซตเทิร์น 1
From Wikipedia, the free encyclopedia
จรวดแซตเทิร์น 1 (อังกฤษ: Saturn I) ถือว่าเป็นผู้นำสหรัฐอเมริกาเข้าสู่การสำรวจอวกาศอย่างแท้จริง เพราะเป็นจรวดนำส่งยานอวกาศเข้าสู่วงโคจรของโลกได้ และเป็นตัวพัฒนาต่อไปเป็น จรวดแซตเทิร์น 5 ที่นำยานอพอลโลไปสู่ดวงจันทร์
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
ข้อมูลเบื้องต้น หน้าที่, ผู้ผลิต ...
จรวดแซตเทิร์น 1 ที่ถูกปล่อยในวันที่ 27 ตุลาคม ค.ศ.1961 | |
หน้าที่ | Large booster technology Large scientific satellite payloads in LEO Apollo spacecraft development |
---|---|
ผู้ผลิต | Chrysler (S-I) Douglas (S-IV) Convair (S-V) - Unflown |
ประเทศ | สหรัฐ |
ขนาด | |
สูง | 55 เมตร (180 ฟุต) |
เส้นผ่านศูนย์กลาง | 6.52 เมตร (21.39 ฟุต) |
มวล | 1,124,000 ปอนด์ (510,000 กิโลกรัม) |
ท่อน | 2 หรือ 3 (ส่วนที่ 3 ไม่ออกตัว) |
ความจุ | |
น้ำหนักบรรทุกสู่วงโคจรต่ำของโลก | 20,000 lb (9,070 kg) (2 ส่วน) |
น้ำหนักบรรทุกสู่ TLI | 4,900 lb (2,220 kg) (2 ส่วน) |
ประวัติการบิน | |
สถานะ | ปลดเกษียณแล้ว |
จุดส่งตัว | LC-37 & LC-34, Cape Canaveral |
จำนวนเที่ยวบิน | 10 |
สำเร็จ | 10 |
ล้มเหลว | 0 |
เที่ยวบินแรก | October 27, 1961 |
เที่ยวบินสุดท้าย | July 30, 1965 |
น้ำหนักบรรทุกที่โดดเด่น | Boilerplate Apollo CM Pegasus |
จรวดท่อนแรก - S-I | |
เครื่องยนต์ | 8 H-1 |
แรงขับ | 1,500,000 lbf (6.7 MN) |
เวลาเผาไหม้ | ~150 วินาที |
เชื้อเพลิง | RP-1/LOX |
จรวดท่อนที่สอง S-IV | |
เครื่องยนตร์ | 6 RL10 |
แรงขับ | 90,000 lbf (400 kN) |
เวลาเผาไหม้ | ~482 วินาที |
เชื้อเพลิง | LH2/LOX |
จรวดท่อนที่สาม - S-V (Centaur-C) - ไม่ลอย[1] | |
เครื่องยนต์ | 2 RL10 |
แรงขับ | 133 kN (30,000 lbf) |
เวลาเผาไหม้ | ~430 วินาที |
เชื้อเพลิง | LH2/LOX |
ปิด