ความจริง
From Wikipedia, the free encyclopedia
สำหรับความหมายอื่น ดูที่ ความจริง (แก้ความกำกวม)
ความจริง คือสภาพที่เป็นอย่างนั้นโดยแน่แท้ ไม่กลายเป็นอื่น[1] มักใช้อย่างสอดคล้องกับข้อเท็จจริงและความเป็นจริง[2] หรือความเที่ยงตรง ของต้นแบบ, มาตรฐาน หรือความคิด[2]
ในทางญาณวิทยาถือว่าความจริงเป็นคุณสมบัติของข้อความที่มีลักษณะพิเศษแบบใดแบบหนึ่ง ดังนี้[3]
- แบบสหนัย ถือว่าข้อความที่เป็นจริง ต้องสอดคล้องกับข้อความอื่น
- แบบสมนัย ถือว่าข้อความที่เป็นจริง ต้องตรงข้ามกับข้อความเท็จ
- แบบปฏิบัตินิยม ถือว่าข้อความที่เป็นจริง ต้องนำไปใช้ได้ผลจริงตามทีคาดหมาย
- ในทางภาษาดิจิทัล ความจริง คือเลขฐานสอง มี 0 กับ 1