การอนุรักษ์และบูรณะทรัพย์สินทางวัฒนธรรม
From Wikipedia, the free encyclopedia
การอนุรักษ์และบูรณะทรัพย์สินทางวัฒนธรรม มุ่งเน้นไปที่การคุ้มครองและการดูแลทรัพย์สินทางวัฒนธรรม (มรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้) ได้แก่ งานศิลปะ สถาปัตยกรรม โบราณคดี และสิ่งสะสมของพิพิธภัณฑ์[1] กิจกรรมการอนุรักษ์ ได้แก่ การอนุรักษ์เชิงป้องกัน การตรวจสอบ การเอกสาร การวิจัย การรักษา และการศึกษา[2] สาขาวิชานี้มีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับวิทยาศาสตร์การอนุรักษ์ ภัณฑารักษ์ และนายทะเบียน