การบริหารความถี่วิทยุ
From Wikipedia, the free encyclopedia
การบริหารความถี่วิทยุ หรือ การบริหารคลื่นความถี่ (อังกฤษ: Spectrum Management) หมายถึง การบริหารจัดการและการกำกับดูแลการใช้ความถี่วิทยุซึ่งเป็นทรัพยากรที่มีจำกัด เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อประชาคม หรือประเทศชาติ โดยต้องให้มีความสมดุลของการกำกับดูแล การแข่งขันโดยเสรี และการแปรรูปจากกิจการของรัฐไปเป็นเอกชน (privatisation) การบริหารความถี่วิทยุ จึงต้องอาศัยหลักวิศวกรรมศาสตร์ รัฐประศาสนศาสตร์ นิติศาสตร์ และเศรษฐศาสตร์ ในการบริหารจัดการ[1][2]
ในระดับประเทศ การบริหารความถี่วิทยุเป็นหน้าที่ของรัฐ และมักมีขอบข่าย ดังนี้[3]
- การวางแผนการกำหนดความถี่วิทยุ (Allocation)
- การจัดทำแผนช่องความถี่วิทยุ (Allotment)
- การจัดสรรความถี่วิทยุ (Assignment)
- การอนุญาตให้ใช้ความถี่วิทยุ (Licensing)
- การกำหนดและการบังคับใช้กฎ ระเบียบ และข้อบังคับที่เกี่ยวข้อง
การกำหนดความถี่วิทยุ หมายถึง การตัดสินใจที่จะใช้ย่านความถี่ (frequency band) หนึ่งๆ ส่วนการจัดสรรความถี่วิทยุ หมายถึง การตัดสินใจว่าองค์กรใดสามารถจะใช้ส่วนใดของย่านความถี่ใดเพื่อวัตถุประสงค์ใด (ดูประเภทกิจการโทรคมนาคม) [4]