การก่อการกำเริบวอร์ซอ

การก่อการกำเริบวอร์ซอ(โปแลนด์: powstanie warszawskie; เยอรมัน: Warschauer Aufstand) เป็นปฏิบัติการในสงครามโลกครั้งที่สองครั้งสำคัญโดยขบวนการต่อต้านใต้ดินชาวโปล เพื่อปลดปล่อยกรุงวอร์ซอจากการยึดครองของเยอรมัน มันเกิดขึ้นในช่วงฤดูร้อน ค.ศ. 1944 และมันถูกนำโดยขบวนการต่อต้านชาวโปลจากกองทัพบ้านเกิด(โปแลนด์: Armia Krajowa) การก่อการกำเริบอยู่ในช่วงเวลาตรงกับการล่าถอยของกองกำลังเยอรมันออกจากโปแลนด์ก่อนการรุกคืบของโซเวียต ในขณะที่เข้าใกล้เขตชานเมืองทางตะวันออกของเมือง กองทัพแดงได้หยุดปฏิบัติการการสู้รบแบบชั่วคราว ทำให้เยอรมันสามารถรวบรวมกองกำลังใหม่และปราบปรามจนเอาชนะขบวนการต่อต้านชาวโปลและทำลายล้างเมืองเพื่อเป็นการแก้แค้น การก่อการกำเริบนี้เป็นการต่อสู้เป็นเวลา 63 วันโดยได้รับการสนับสนุนจากภายนอกเพียงเล็กน้อย มันเป็นความพยายามทางทหารขนาดใหญ่เพียงครั้งเดียวของขบวนการต่อต้านของยุโรปในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง^[15]

การก่อการกำเริบวอร์ซอ
ส่วนหนึ่งของ ปฏิบัติการเทมเพสท์ในแนวรบด้านตะวันออกในสงครามโลกครั้งที่สอง
ตามเข็มนาฬิกาจากซ้ายบน: พลเมืองทำการสร้างหลุมต่อต้านรถถังในเขตโวลา; ปืนต่อต้านรถถังของเยอรมันใน Theatre Square; ทหารของกองทัพบ้านเกิดกำลังป้องกันในสิ่งกีดขวาง; ซากปรักหักพังในถนน Bielańska; เหล่าผู้ก่อการกำเริบได้ออกจากซากเมืองหลังการยอมจำนนต่อกองกำลังเยอรมัน; เครื่องบินขนส่งของฝ่ายสัมพันธมิตรได้ทิ้งยุทธปัจจัยลงสู่อากาศใกล้กับโบสถ์โฮลี่ครอส
วันที่ 1 สิงหาคม – 2 ตุลาคม ค.ศ. 1944 (63 วัน) สถานที่ วอร์ซอ, โปแลนด์ 52°13′48″N 21°00′39″E ผล เยอรมันได้รับชัยชนะ การยอมจำนนของกองทัพบ้านเกิดในกรุงวอร์ซอ (see ข้อตกลงการยอมจำนน) การรุกลูบลิน-เบรสต์ของโซเวียตได้ถูกหยุดยั้ง ปฏิบัติการของฝ่ายสัมพันธมิตรในการขนส่งทางอากาศที่กรุงวอร์ซอได้ประสบความล้มเหลว กรุงวอร์ซอถูกทำลายประมาณ 80–90% การสังหารหมู่พลเรือนเพื่อเป็นการตอบโต้
คู่สงคราม
รัฐใต้ดินโปแลนด์ กองทัพบ้านเกิดโปแลนด์ กองทัพบกโปแลนด์ในตะวันออก (ตั้งแต่ 14 กันยายน)[1] ได้รับการสนับสนุนโดย:  สหราชอาณาจักร (4 สิงหาคม – 21 กันยายน)  สหรัฐ (เพียงแต่วันที่ 18 กันยายน)  แอฟริกาใต้[2]  สหภาพโซเวียต (ช่วยเหลือเพียงเล็กน้อย)	ไรช์เยอรมัน เขตปกครองสามัญ
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
T. Komorowski (เชลย) Tadeusz Pełczyński (เชลย) Antoni Chruściel (เชลย) Karol Ziemski (เชลย) Edward Pfeiffer (เชลย) Leopold Okulicki Jan Mazurkiewicz Zygmunt Berling	วัลเทอร์ โมเดิล Nikolaus von Vormann Rainer Stahel E. v.d. Bach-Zelewski Heinz Reinefarth Bronislav Kaminski อ็อสคาร์ เดียร์เลอวังเงอร์ Petro Dyachenko โรแบร์ท ฟ็อน ไกรม์ Paul Otto Geibel
หน่วยที่เกี่ยวข้อง
กองทัพบ้านเกิด กลางเมือง– เหนือ กลางเมือง – ใต้ Powiśle วอร์ซอ – เหนือ โซลิบอร์ซ Kampinos Forest วอร์ซอ – ใต้ Kedyw Units กองทัพโปแลนด์ที่หนึ่ง การขนส่งทางอากาศที่วอร์ซอ: กองทัพอากาศสหราชอาณาจักร (รวมทั้งฝูงบินโปแลนด์) กองทัพอากาศทหารบกสหรัฐ กองทัพอากาศแอฟริกาใต้ กองทัพอากาศโซเวียต	กองทหารรักษาการณ์ประจำกรุงวอร์วอ Kampfgruppe Rohr Kampfgruppe Reinefarth Sturmgruppe Reck Sturmgruppe Schmidt Sturmgruppe Dirlewanger Schutzpolizei ได้รับการสนับสนุนโดย: ลุฟท์วัฟเฟอ
กำลัง
20,000[3]–49,000[4] 2,500 equipped with guns (initially) 2 captured Panther tanks 1 captured Hetzer tank destroyer 2 captured armoured personnel carrier Improvised armored vehicles Warsaw Airlift: US Army Air Force 107 B-17s, P-51 Mustangs	13,000[5]–25,000[6] (initially) Throughout the course of uprising: ~50,000[ต้องการอ้างอิง] Dozens of tanks Luftwaffe 6 Junkers Ju 87s
ความสูญเสีย
Polish resistance: 15,200 killed and missing[7] 5,000 WIA[7] 15,000 POW (incl. capitulation agreement)[7] Polish First Army: 5,660 casualties[7] Warsaw Airlift: 41 aircraft destroyed	German forces: 2,000–17,000[8][9][10][11] killed and missing 9,000 WIA Multiple tanks and armored vehicles
150,000[12]–200,000 civilians killed[13][14] 700,000 expelled from the city[7]

การก่อการกำเริบดังกล่าวได้เริ่มต้นขึ้น เมื่อวันที่ 1 สิงหาคม ค.ศ. 1944 ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของปฏิบัติการเทมเพสท์ทั่วทั้งประเทศ ได้เปิดฉากในช่วงเวลาที่การรุกลูบลิน-เบรสต์ของโซเวียต เป้าหมายหลักของชาวโปลคือการขับไล่เยอรมันออกไปจากกรุงวอร์ซอ ในขณะที่ช่วยให้ฝ่ายสัมพันธมิตรเอาชนะเยอรมนี เป้าหมายทางการเมืองเพิ่มเติมของรัฐใต้ดินโปแลนด์คือการปลดปล่อยเมืองหลวงของโปแลนด์และยืนยันอำนาจอธิปไตยของโปแลนด์ก่อนที่คณะกรรมาธิการแห่งชาติเพื่อการปลดปล่อยโปแลนด์ซึ่งโซเวียตคอยหนุนหลังจะเข้ามาควบคุม สาเหตุที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วอื่นอีก ได้แก่ การคุกคามของเยอรมันที่ทำการไล่ต้อนชายฉกรรจ์ชาวโปลขนาดใหญ่สำหรับ "การอพยพ" การเรียกร้องโดยหน่วยงานชาวโปลของวิทยุมอสโคว์สำหรับการก่อการกำเริบ และความรู้สึกของชาวโปลที่ต้องการความยุติธรรมและการล้างแค้นต่อศัตรูหลังห้าปีที่เยอรมันยึดครอง^[16][17]

นักวิชาการล่าสุดนับตั้งแต่การล่มสลายของสหภาพโซเวียต ร่วมกับรายงายพยานได้เรียกร้องสู่การตั้งคำถามถึงมูลเหตุจูงใจของรัสเซียและได้เสนอว่าพวกเขาขาดการสนับสนุนสำหรับการก่อการกำเริบวอร์ซอเป็นการแสดงให้เห็นถึงความปราถนาอันแรงกล้าของโซเวียตในยุโรปตะวันออก กองทัพแดงไม่ได้เข้ามาให้การสนับสนุนแก่นักสู้ฝ่ายต่อต้านหรือการจัดหาการสนับสนุนทางอากาศ เอกสารที่ถูกปลดออกจากการเป็นเอกสารลับล่าสุดได้แสดงให้เห็นว่าโจเซฟ สตาลินได้หยุดยั้งกองกำลังของเขาอย่างแยบยลเพื่อให้ปฏิบัติการล้มเหลวและปล่อยให้ขบวนการต่อต้านชาวโปลถูกกำจัด "จุดสำคัญของข้อพิพาทระหว่างโปแลนด์และโซเวียตเหนือชายแดนตะวันออกของโปแลนด์"^[18]

ในความเป็นจริง นักวิชาการได้ตั้งข้อสังเกตว่าช่วงเวลาสองเดือนของการก่อการกำเริบวอร์ซอถือเป็นจุดเริ่มต้นของสงครามเย็น^[19] ตามที่นักประวัติศาสตร์นามว่า Alexandra Richie ได้กล่าวไว้ สำหรับกรณี การก่อการกำเริบวอร์ซอ "ได้เปิดเผยถึงความต้องการของโปแลนด์สำหรับระบอบประชาธิปไตยและเสรีภาพแบบตะวันตก และความปราถนาอันแรงกล้าอย่างโหดเหี้ยมของสตาลินเพื่อที่จะทำให้ยุโรปตะวันออกและกลางกลายเป็นคอมมิวนิสต์หลังสงคราม"^[20]

ความสูญเสียในช่วงการก่อการกำเริบวอร์ซอคือหายนะ แม้ว่าจำนวนความสูญเสียที่แน่ชัดนั้นไม่ปรากฏ มันเป็นการคาดคะเนว่าสมาชิกของขบวนการต่อต้านชาวโปลซึ่งเสียชีวิตประมาณ 16,000 คน และบาดเจ็บสาหัสประมาณ 6,000 คน นอกจากนี้ พลเรือนชาวโปลที่เสียชีวิตจำนวนระหว่าง 150,000 และ 200,000 คน ส่วนมากมาจากการประหารชีวิตหมู่ ชาวยิวที่ถูกปิดบังซ่อนเร้นโดยชาวโปลได้ถูกเปิดเผยโดยการกวาดล้างแบบบ้านต่อบ้านของเยอรมันและการขับไล่มวลชนในย่านใกล้เคียงทั้งหมด ความปราชัยของการก่อการกำเริบวอร์ซอยังได้ทำลายพื้นที่เมืองของโปแลนด์เพิ่มเติม^[21]

อ้างอิง

5. Borodziej, p. 75.
8. Tadeusz Sawicki: Rozkaz zdławić powstanie. Niemcy i ich sojusznicy w walce z powstaniem warszawskim. Warszawa: Bellona, 2010. ISBN 978-83-11-11892-8. p. 189.
9. Tadeusz Bór-Komorowski: Armia Podziemna. Warszawa: Bellona, 1994. ISBN 83-11-08338-X. p. 443.
10. Marek Getter. Straty ludzkie i materialne w Powstaniu Warszawskim. "Biuletyn IPN". 8–9 (43–44), sierpień – wrzesień 2004., s. 70.
11. Ilu Niemców naprawdę zginęło w Powstaniu Warszawskim? Paweł Stachnik, ciekawostkihistoryczne.pl 31.07.2017 Accessed 12 September 2019
12. Meng, Michael (2011). Shattered Spaces. Encountering Jewish Ruins in Postwar Germany and Poland. Harvard University Press. p. 69. ISBN 978-0674053038.
13. Bartrop, Paul R.; Grimm, Eve E. (2019). Perpetrating the Holocaust: Leaders, Enablers, and Collaborators. ABC-CLIO. p. 12. ISBN 978-1440858963.
14. Wolfson, Leah (2015). Jewish Responses to Persecution: 1944–1946. Rowman&Littlefield. p. 534. ISBN 978-1442243378.
15. Duraczyński, Eugeniusz; Terej, Jerzy Janusz (1974). Europa podziemna: 1939–1945 [Europe underground: 1939–1945] (ภาษาโปแลนด์). Warszawa: Wiedza Powszechna. OCLC 463203458.
16. Davies 2008, pp. 268, 271. sfn error: no target: CITEREFDavies2008 (help)
17. Warsaw Uprising 1944 เก็บถาวร 2021-09-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน www.warsawuprising.com, accessed 12 September 2019
18. Cienciala, Anna M.; Hanson, Joanna K. M. (January 1984). "The Civilian Population and the Warsaw Uprising of 1944". Military Affairs. 48 (1): 49. doi:10.2307/1988362. ISSN 0026-3931. JSTOR 1988362.
19. Rock, William R. (June 1995). "The Origins of the Cold War in Europe: International Perspectives". History: Reviews of New Books. 23 (4): 179–180. doi:10.1080/03612759.1995.9946252. ISSN 0361-2759.
20. Garliński, Jarek (2015-04-01). "Warsaw 1944: Hitler, Himmler, and the Warsaw Uprising". The Polish Review. 60 (1): 111–115. doi:10.5406/polishreview.60.1.0111. ISSN 0032-2970.
21. Alfred Peszke, Michael (December 2005). "A Review of: "Norman Davies.Rising '44. The Battle For Warsaw."". The Journal of Slavic Military Studies. 18 (4): 767–769. doi:10.1080/13518040500357003. ISSN 1351-8046. S2CID 219625918.

หนังสือเพื่มเติม

See also http://www.polishresistance-ak.org/FurtherR.htm เก็บถาวร 2012-08-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน for more English language books on the topic.

• Ziolkowska-Boehm, Aleksandra (2012). "Kaia Heroine of the 1944 Warsaw Rising". Lanham, MD: Lexington Books. ISBN 978-0-7391-7270-4. {{cite web}}: |url= ไม่มีหรือว่างเปล่า (help)
• Stanislas Likiernik By Devik's luck Mainstream publishing edinburgh and London, 2001, ISBN 1-84018-397-7

แหล่อข้อมูลอื่น

• Warsaw Rising Museum in Warsaw
• The Warsaw Rising
• The Warsaw Uprising – 1.VIII.1944 เก็บถาวร 2001-05-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Warsaw Uprising CNN Special
• Warsaw Uprising of 1944 เก็บถาวร 2009-02-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน at Polonia Today
• Warsaw Rising: The Forgotten Soldiers of World War II. Educator Guide
• Warsaw Uprising 1944 A source for checking data used in this page and offers of material and help.
• Polish Resistance เก็บถาวร 2018-05-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน page provides information and maps which may be freely copied with attribution.
• Warsaw Life: A detailed account of the 1944 Warsaw Rising, including the facts, the politics and first-hand accounts
• Polish Boy Scouts Deliver "AK" Mail
• The Warsaw Uprising daily diary, written in English by Eugenuisz Melech, on the events as they happened.
• Anglo-Polish Radio ORLA.fm^{[ลิงก์เสีย]} Has broadcast several historical programmes on the Warsaw Uprising
• (โปแลนด์) Website summarizing many publications against decision to initiate Warsaw Uprising
• (โปแลนด์) Dariusz Baliszewski, Przerwać tę rzeź! Tygodnik "Wprost", Nr 1132 (8 August 2004)
• (เยอรมัน) Warschau – Der letzte Blick German aerial photos of Warsaw taken during the last days before the Warsaw Uprising
• Count Ralph Smorczewski – Daily Telegraph obituary
• Interview with Warsaw Uprising veteran Stefan Bałuk เก็บถาวร 2015-01-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน The State We're in from Radio Netherlands Worldwide