กวางแดง

กวางแดง (อังกฤษ: Red Deer) เป็นกวางขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง ตามอนุกรมวิธาน กวางแดงมีถิ่นอาศัยในทวีปยุโรป เทือกเขาคอเคซัส เอเชียน้อย บางส่วนทางตะวันตกของเอเชีย และเอเชียกลาง สามารถพบในเทือกเขาแอตลาสระหว่างประเทศโมร็อกโกและประเทศตูนิเซียทางตะวันตกเฉียงเหนือของแอฟริกา เป็นกวางเพียงชนิดเดียวที่อาศัยอยู่ในแอฟริกา มีการนำกวางแดงไปยังพื้นที่ส่วนอื่นบนโลก ได้แก่ ประเทศออสเตรเลีย, ประเทศนิวซีแลนด์ และ ประเทศอาร์เจนตินา ในหลายส่วนของโลกกินเนื้อของกวางแดงเป็นอาหาร

กวางแดง
ตัวผู้ (Stag หรือ Hart)
ตัวเมีย (Hind)
สถานะการอนุรักษ์
ความเสี่ยงต่ำ  (IUCN 3.1)[1]
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	Animalia
ไฟลัม:	Chordata
ชั้น:	Mammalia
อันดับ:	Artiodactyla
อันดับย่อย:	Ruminantia
วงศ์:	Cervidae
วงศ์ย่อย:	Cervinae
สกุล:	Cervus
สปีชีส์:	C.  elaphus
ชื่อทวินาม
Cervus elaphus Linnaeus, 1758
การกระจายพันธุ์ของ Cervus elaphus

กวางแดงเป็นสัตว์เคี้ยวเอื้อง มีกระเพาะ 4 ห้อง กีบเท้าคู่ ตัวผู้สูง 175 - 230 ซม. หนัก 160 - 240 กก. ตัวเมียสูง 160 - 210 ซม. หนัก 120 - 170 กก. จากหลักฐานทางพันธุกรรมแสดงให้เห็นว่ากวางแดง (Cervus elaphus) แต่เดิมน่าจะเป็นกลุ่มชนิดมากกว่าจะเป็นชนิดเดี่ยว แม้ว่ายังเหลือข้อโต้แย้งที่ว่าเป็นกวางกี่ชนิดที่รวมกลุ่มกัน^[2][3] บรรพบุรุษของกวางแดงน่าจะมีถิ่นกำเนิดในเอเชียกลางและอาจจะเป็นบรรพบุรุษเดียวกับกวางซีก้า^[4]

แม้ว่าบางครั้งกวางแดงอาจจะหายากในบางพื้นที่ แต่มันก็ยังห่างไกลจากคำว่าสูญพันธุ์ การนำเข้าไปยังพื้นที่อื่นและผลจากการอนุรักษ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหราชอาณาจักรทำให้จำนวนประชากรของกวางแดงเพิ่มขึ้น ขณะที่ในพื้นที่อื่น เช่น แอฟริกาเหนือประชากรกำลังลดลงอย่างต่อเนื่อง

อ้างอิง

1. Lovari, S.; Lorenzini, R.; Masseti, M.; Pereladova, O.; Carden, R.F.; Brook, S.M. & Mattioli, S. (2019) [errata version of 2018 assessment]. "Cervus elaphus". IUCN Red List of Threatened Species. 2018: e.T55997072A142404453. doi:10.2305/IUCN.UK.2018-2.RLTS.T55997072A142404453.en. สืบค้นเมื่อ 22 May 2020.
2. Pitra, Christian; Fickel, Joerns; Meijaard, Erik; Groves, Colin (2004). "Evolution and phylogeny of old world deer" (PDF). Molecular Phylogenetics and Evolution. 33 (3): 880–95. doi:10.1016/j.ympev.2004.07.013. PMID 15522810. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 12 June 2007.
3. Ludt, Christian J.; Wolf Schroeder; Oswald Rottmann; Ralph Kuehn (2004). "Mitochondrial DNA phylogeography of red deer (Cervus elaphus)" (PDF). Molecular Phylogenetics and Evolution. Elsevier. 31 (3): 1064–1083. doi:10.1016/j.ympev.2003.10.003. PMID 15120401. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 27 September 2004. สืบค้นเมื่อ 6 October 2006.
4. Geist, Valerius (1998). Deer of the World: Their Evolution, Behavior, and Ecology. Mechanicsburg, Pa: Stackpole Books. ISBN 0-8117-0496-3.

อ่านเพิ่ม

• Cameron, Donald; Fortescue, Hugh Fortescue 3rd, earl; Shand, Alexander Innes (1896) Red Deer: Natural history, London, New York [etc.] : Longmans, Green and co.
• Clarke, J. (1866), The naturalist: A treatise on the growth of the horns of the red deer, Barnstaple, A.P. Wood
• Jeffries, Richard (1884), Red Deer, London Longmans, Green#B.
• Heptner, V. G.; Nasimovich, A. A.; Bannikov, A. G.; Hoffman, R. S. (1988) Mammals of the Soviet Union, Volume I, Washington, D.C. : Smithsonian Institution Libraries and National Science Foundation
• Bateson, Patrick, and Elizabeth L. Bradshaw. Physiological effects of hunting red deer (Cervus elaphus). Proceedings of the Royal Society of London. Series B: Biological Sciences 264.1389 (1997): 1707-1714.
• O'Carra, B.; Williams, D.M.; Mercer, B.; Wood, B. (2014). "Evidence of environmental change since the earliest medieval period from the inter-tidal zone of Galway Bay". Ir. Nat. J. 33: 83–88.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Natural History of Red Deer (Wildlife Online)
• World of Deer Museum New Zealand เก็บถาวร 22 ตุลาคม 2020 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• New Zealand Red Stag Hunting Information
• red deer antler furnishings