Сураи Бақара
From Wikipedia, the free encyclopedia
Бақара (араб. البقرة — Гов) — дувум сураи Қуръон. Бақара аз ҷумлаи аввалин сураҳои маданӣ буда, дарозтарин сураи Қуръон – дорои 286 оят мебошад. Дар мусҳаф дувумин сураи Қуръон ва яке аз ҳафт сураи дароз (ассабъ-ут-тивол) аст. Мутобиқи ривоятҳо ва баъзе қаринаҳо, дар муддати даҳ соли пас аз ҳиҷрат ба муносибатҳои гуногуне ба Пайғамбар (с) нозил шудааст. Масалан, оятҳои 190-ум то 194-ум дар ҳукми қитол дар ҳарими Каъба, дар охирҳои соли шашуми ҳиҷрӣ, пас аз сулҳи Ҳудайбия, ояти 183-юм, ки ҳукми фаризаи рӯзаро баён месозад, дар ибтидо ва ё пеш аз моҳи Рамазони соли дувуми ҳиҷрӣ, ояти 281-ум соли даҳуми ҳиҷрӣ дар ҳаҷҷат-ул-вадоъ дар сарзамини Мино нозил шудааст. Ба манзури эҳёи хотираи муъҷизае, ки дар замони Мусо (ъ) ба вуқӯъ пайваставу дар оятҳои 67–71 зикр гардидааст, сура ба номи Бақара (гов) номгузорӣ шудааст (ҳамон гуна ки сураҳои дигари Қуръон ҳам ба номи муҳимтарин мавзӯи худ номгузорӣ шудаанд). Банӣ Исроил дар замони Мусо (ъ) барои ёфтани қотили номаълуме ба куштани гове амр мешаванд ва дар анҷоми ин амри илоҳӣ ба ҳар гуна баҳонаҷӯиҳо даст мезананд. Достони «Гов» дар Қуръон баёнгари намунае аз баҳонаҷӯиҳо ва бархӯрди манфии яҳудиён ба амрҳо ва силсилаи пайғамбарони илоҳист[1].
Сура — | |
---|---|
Маънои ном | Гов |
Номҳои дигар |
«Алиф-лом-мим, золика-л-Китобу…», «Фустат ал Қуръон» |
Гурӯҳбандӣ | Маданӣ |
Тартиби нозил | 87 |
Омор | |
Рақами сура | 2 |
Шумораи оятҳо | 286 |
Ҷузъ | 1–3 |
Ҳизб | 1—5 |
Шумораи рукӯъ | 40 |
Шумораи калима | 6221 |
Шумораи ҳарф | 25500 |
Ҳарфҳои муқаттаа | Алиф Лом Мим |
Сураи гузашта | Сураи Фотиҳа |
Сураи раванд | Сураи Оли Имрон |
Тарҷумаҳо |
QuranAcademy.org Koran.IslamNews.ru |
|
|