Абулкаломи Озод
From Wikipedia, the free encyclopedia
Абулкаломи Озод, Муҳйиддин Аҳмад Ибни Хайруддини Деҳлавӣ (урду: مولانا ابوالکلام محی الدین احمد آزاد, банголӣ: আবুল কালাম মুহিয়ুদ্দিন আহমেদ আজাদ; 11 ноябр 1888 (1888-11-11) — 22 феврали 1958) — рӯзноманигори урдузабон, сабкшиноси порсигӯй, мутафаккири исломӣ, муборизи роҳи озодӣ ва нахустин вазири омӯзишу парвариши Ҳинд дар замони Гондӣ, ки намунаи исломиро ба унвони сармашқи ваҳдати мардуми Ҳинд тавсия мекард.