சட்டம்

சட்டம் என்பது ஒரு நிறுவன அமைப்புமுறையால் அந்நிறுவன ஆளுகை எல்லைக்குள் வாழும் அனைவரையும் ஒழுங்குபடுத்தும் விதிகள், நெறிமுறைகள் போன்றவற்றைக் குறிக்கும்.^[1] இவ்வாறான ஒழுங்குபடுத்தல் மூலம் ஒரு சமூகத்தில் உள்ள ஒவ்வொருவரும் நன்மதிப்பையும், சமத்துவத்தையும் அடைவதை உறுதி செய்வதற்கு உதவுவதே சட்டம் என்ற திட்டத்தின் நோக்கமாகும். சட்டத்தின் முன்னர் அனைவரும் சமம் என்று கூறப்பட்டாலும், நடைமுறையில் அவ்வாறு இருக்கிறதா என்பதில் கருத்து வேறுபாடுகள் உள்ளன. ஜோனாதன் சுவிஃப்ட் என்பவர் சட்டம் என்பது சிறிய பூச்சிகளை மட்டுமே பிடித்துக்கொண்டு பெரிய குளவி போன்ற பூச்சிகளை வெளியேறவிடும் ஒரு சிலந்திவலை போன்றது என்கிறார்.^[2] கி.மு. 350-இல், அரிசுட்டாட்டில் சட்டத்தைப் பற்றி எழுதுகையில், தனிமனிதர்களின் ஆட்சியைவிட, சட்டத்தின் ஆட்சி மேலானது என்று குறிப்பிட்டார்.^[3] அறிஞர் அண்ணா சட்டம் ஓர் இருட்டறை, அதில் வக்கீலின் வாதம் ஒரு விளக்கு; அது ஏழைக்கு எட்டாத விளக்கு. என்று கூறியுள்ளார்.

நீதி தேவதை, நீதித்துறை சின்னம்

அரசின் சட்டங்கள், தனியார்களிடையே ஏற்படும் ஒப்பந்தங்கள் போன்றன இவ்வகையான சட்டங்களாகும். ஒரு குறிப்பிட்ட செயல் அல்லது செயல்தவிர்ப்பு குறித்த தண்டனை வழங்குகிற அதிகாரத்தைத் தன்னகத்தே கொண்டிருப்பதே சட்டத்தின் தனித்தன்மையாகும்.

தோற்றம்

சட்டத்தின் தோற்றம் மனிதகுலத்தின் தொன்மைச் சமூகவாழ்க்கைக் காலத்தின் தோற்றத்தோடு தொடர்புடையதாகும். சமூகமாகத் திரண்ட மனிதர்களிடம் ஏற்பட்ட வகுப்பு வேறுபாட்டால் தோன்றிய அரசு எனும் நிறுவனத்தின் தோற்றத்தோடு சட்டத்தின் வரலாறு தொடங்குகிறது. இன்னதைச் செய், இன்னதைச் செய்யாதே என்று உரைக்கும் அதிகாரமும் அதனை ஒப்பாத அல்லது மீறுகிற எவரையும் தண்டிக்கிற அதிகாரமும் சட்டத்தின் இரு முதன்மைக் கூறுகளாகும். இதன்படி அரசின் தோற்றக்காலமே சட்டத்தின் தோற்றக்காலமாக இருந்திருக்க கூடியதாகும்.

வரலாறு

சட்டமும் அறமும்

அறம் என்பது மனிதவாழ்வின் விழுமியங்களை உருவாக்குவதும் கற்பிப்பதுவுமான கருத்தோட்டமாகும். அதன் மற்றொரு வடிவமே சட்டம் என்று கருதப்படுகிறது. திருடுதல் கெடுநடத்தை என்று அறம் போதிக்கிறது. திருடினால் தண்டனை உண்டு என்று சட்டம் எச்சரிக்கிறது. உயிர்களைக் கொல்லுதல் பாவம் என்று அறம் கருணையோடு கற்பிக்கிறது. கொலை தண்டிக்கத்தக்கது என்று சட்டம் மிரட்டுகிறது. ஒரு நாணயத்தின் இரு பக்கங்களே சட்டமும் அறமும் என்று கருதுவதற்கு இக்கருத்தியலே அடிப்படையாகும். தமிழ்நாட்டின் மிகப்பழைய சட்டம் ஒழுங்கு குலைவுக் காலமான களப்பிரர் காலத்தில் நீதியிலக்கியங்கள் பல தோற்றம் பெற்றன எனும் வரலாற்றுக் குறிப்பு இதனை உறுதிப்படுத்துகிறது.

சட்டமும் நீதியும்

நீதி ஒரு செயல் அல்லது செயல்தவிர்ப்பால் பாதிப்புற்றவர்மேல் வினைபுரிவதாகும். சட்டம் அச்செயல் அல்லது செயல்தவிர்ப்பைப் புரிந்தவரின் மீது வினைபுரிவதாகும். சட்டத்தின் வரம்பு நீதியின் வரம்போடு ஒப்பிடுகையில் குறுகியது. நீதியின் நோக்கத்தோடு ஒப்பிடுகையில் சட்டத்தின் நோக்கம் எளிமையானது.

நவீன சட்டங்கள்

சட்டத்துறைகள்

அனைத்து சட்ட அமைப்புகளும் அதே அடிப்படை சிக்கல்களை எதிர்கொள்கின்றன, ஆனால் சட்ட விதிமுறைகள் பல்வேறு வழிகளில் அதன் சட்ட விஷயங்களை வகைப்படுத்தி அடையாளம் காட்டுகின்றன. "பொதுச் சட்டம்" (அரசுக்கு நெருக்கமாக தொடர்புடைய, மற்றும் அரசியலமைப்பு, நிர்வாக மற்றும் குற்றவியல் சட்டம் உட்பட) மற்றும் "தனியார் சட்டம்" (ஒப்பந்தம், சித்திரவதைகள் மற்றும் சொத்துக்களை உள்ளடக்கியது) ஆகியவற்றுக்கு இடையேயான பொதுவான வேறுபாடு ஆகும்.^[4] சிவில் சட்ட அமைப்புகள், ஒப்பந்தம் மற்றும் துன்புறுத்தல் ஆகியவை ஒரு பொதுச் சட்டத்தின் கடமைகளின் கீழ் வருகின்றன, அதே சமயத்தில் டிரஸ்ட் சட்டமானது சட்டரீதியான ஆட்சி அல்லது சர்வதேச மரபுகளின்கீழ் கையாளப்படுகிறது. சர்வதேச, அரசியலமைப்பு மற்றும் நிர்வாகச் சட்டம், குற்றவியல் சட்டம், ஒப்பந்தம், சித்திரவதைகள், சொத்துச் சட்டம் மற்றும் நம்பிக்கைகள் ஆகியவை "பாரம்பரிய கோர் பாடங்களில்" ^[5] கருதப்படுகின்றன, இருப்பினும் இன்னும் பல துறைகளும் உள்ளன.

சர்வதேசச் சட்டம்

பொது சர்வதேச சட்டத்திற்கான ஒரு அரசியலமைப்பை வழங்குதல், இரண்டாம் உலகப் போரின் போது ஐக்கிய நாடுகள் அமைப்பு உடன்பட்டது.

The சர்வதேச சட்டத்தின் தந்தை, இத்தாலிய வழக்கறிஞர் சர் அல்பெரிகோ ஜென்லிலி.^[6]

சர்வதேச சட்டம்‌‌ மூன்று விஷயங்களைக் குறிக்கலாம்: பொது சர்வதேச சட்டம், தனியார் சர்வதேச சட்டங்கள் அல்லது சட்டங்களின் மோதல்கள் மற்றும் பிரபுத்துவ அமைப்புகளின் சட்டம்.

• பொது சர்வதேச சட்டம் இறையாண்மை நாடுகளுக்கு இடையிலான உறவு சம்பந்தப்பட்டது. பொது சர்வதேச சட்டத்தின் அபிவிருத்திக்கான சர்வதேச சட்டத்தின் ஆதாரங்கள் தனிபயன், நடைமுறை மற்றும் இறையாண்மை நாடுகளுக்கு இடையே ஒப்பந்தங்கள்,ஜெனீவா உடன்படிக்கைகள் போன்றவை. ஐக்கிய நாடுகள் சபையால் (இரண்டாம் உலகப் போரைத் தடுப்பதற்காக உலக நாடுகள் சங்கம் தோல்வியடைந்த பிறகு நிறுவப்பட்டது) சர்வதேச அமைப்பு மூலம் பொது சர்வதேச சட்டத்தை உருவாக்க முடியும்.^[7] சர்வதேச தொழிலாளர் அமைப்பு, உலக வணிக அமைப்பு அல்லது சர்வதேச நாணய நிதியம். பொது சர்வதேச சட்டம், மற்றும் நீதிமன்றங்கள் (எ.கா., சர்வதேச நீதிமன்றம் முதன்மையான ஐ.நா. நீதித்துறை உறுப்பு) போன்றவை இல்லை என்பதால், பொது சர்வதேச சட்டத்திற்கு ஒரு சிறப்பு அந்தஸ்து உள்ளது, ஏனெனில் சர்வதேச நீதிமன்றம்த்தால் கீழ்ப்படியாமைக்கு தண்டனை கொடுக்க முடியாது.^[8] இருப்பினும், வர்த்தக தடைகளால் பிணைக்கப்படும் கட்டுப்பாட்டு நடுவண் மற்றும் விவாதத் தீர்வுக்கான பயனுள்ள அமைப்பாக WTO போன்ற ஒரு சில அமைப்புகள் உள்ளன.^[9]
• மோதல்களின் சட்டங்கள் (அல்லது நாடுகளில் "தனியார் சர்வதேச சட்டம்" சிவில் சட்டம்) ,  தனியார் சட்டங்களுக்கு இடையில் ஒரு சட்டரீதியான விவாதம் கேட்கப்பட வேண்டிய கவலைகள் மற்றும் அதிகார வரம்புக்கு உட்படுத்தப்பட வேண்டிய சட்டங்கள் விவரிக்கிறது.   இன்று, வணிகங்கள் எல்லைகளை கடந்து மூலதன வியாபாரங்களுடன் வர்த்தகம் செய்வதன் மூலம், மூலதனம் (பொருளாதாரம் மற்றும் தொழிலாளர் இன்னும் அழுத்தும் கொடுக்கிறது. அதிக எண்ணிக்கையிலான வர்த்தக நிறுவனங்கள், வணிகரீதியான நடுவண்மையாளர்களிடமிருந்து New York Convention 1958 ஆகியவற்றின் கீழ் தேர்வுசெய்யப்பட்டது.^[10]
• ஐரோப்பிய ஒன்றிய சட்டம், ஐ.நா. தவிர வேறு சர்வதேச அங்கீகார சட்ட முறைமை மற்றும் உலக வணிக அமைப்பு, பெருகிய பூகோள பொருளாதார ஒருங்கிணைப்பின் போக்கு, பல பிராந்திய உடன்படிக்கைகள், குறிப்பாக தென் அமெரிக்க நாடுகள் சங்கம் - அதே மாதிரியை பின்பற்றுவதற்கான பாதையில் உள்ளன என்று கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தில், இறையாண்மை நாடுகள் தங்கள் அதிகாரத்தை நீதிமன்றங்கள் மற்றும் அரசியல் அமைப்பு அமைப்புகளில் சேர்த்துள்ளன. இந்த நிறுவனங்கள் பொது சர்வதேச சட்டத்தின் மூலம் சாத்தியமற்ற முறையில் ஒரு உறுப்பினர் அல்லது உறுப்பினர்கள் மற்றும் குடிமக்களுக்கு எதிரான சட்ட விதிகளை நடைமுறைப்படுத்தும் திறனை அனுமதிக்கின்றன.^[11] 1960 களில் ஐரோப்பிய நீதிமன்ற நீதிபதி கூறுகையில், ஐரோப்பிய ஒன்றிய சட்டம் உறுப்பு நாடுகளின் பரஸ்பர சமூக மற்றும் பொருளாதார நன்மைக்கான "சர்வதேச சட்டத்தின் புதிய சட்ட ஒழுங்கு" ஆகும்.^[12]

அரசியலமைப்பு மற்றும் நிர்வாகச் சட்டம்

அரசியலமைப்பு மற்றும் நிர்வாக சட்டம் அரசின் விவகாரங்களை நிர்வகிக்கிறது. அரசியலமைப்புச் சட்டம் மாநிலத்திற்கு எதிராக தனிநபர்களின் நிர்வாக, சட்டமன்றம் மற்றும் நீதித்துறை மற்றும் மனித உரிமைகள் அல்லது சிவில் உரிமைகள் இடையேயான உறவுகளைப் பற்றியது ஆகும். அமெரிக்காவின் சட்டம் மற்றும் பிரான்ஸ் போன்ற பெரும்பாலான சட்டவாக்கங்கள், சட்ட உரிமைகள் கொண்ட ஒரு தனிப்படுத்தப்பட்ட அரசியலமைப்பைக் கொண்டுள்ளன.ஐக்கிய இராச்சியத்தின் ஐக்கிய இராச்சியம் போன்ற ஒரு சில அத்தகைய ஆவணங்களைக் கொண்டிருக்கவில்லை. ஒரு "அரசியலமைப்பு" என்பது சட்டம், மற்றும் அரசியலமைப்பு மாநாட்டில் (அரசியல் தனிபயன்) அரசியல் அமைப்பாகும். என்டி வி கேரிங்டன்^[13] முன்னணி நீதிபதி லார்ட் கேம்டன்,பொதுவான சட்டத்திலிருந்து பெறப்பட்ட ஒரு அரசியலமைப்பு கொள்கை பின்வருமாறு விளக்குகிறார். திரு என்டிக் வீட்டில் ஷெரீஃப் கார்ட்ட்டனால் தேடப்பட்டு, சூறையாடப்பட்டது. திரு எம்ரிக் நீதிமன்றத்தில் புகார் அளித்தபோது, ஷெரிப் கரிங்டன் ஒரு அரசாங்க மந்திரி, ஜார்ஜ் மான்டேக்-டங்க், இரண்டாம் ஹாலிஃபாக்ஸ் எர்ல் ஆஃப் ஹாலிஃபாக்ஸ், சரியான அதிகாரமாக இருந்தார் இருப்பினும், எழுதப்பட்ட சட்டரீதியான விதி அல்லது நீதிமன்ற அதிகாரம் அவருக்கு இல்லை என்று வாதிட்டார்.

சமுதாயத்திற்குள் நுழைந்தவர்களின் பெரும் முடிவு, அவர்களுடைய சொத்துக்களைப் பாதுகாப்பதாகும். அனைத்து உரிமைகளிலும் அது பொதுமக்கள் சட்டத்தின் மூலம் எடுத்துக் கொள்ளப்படாமலோ அல்லது குறைக்கப்படாமலோ எவ்விதத்திலும் புனிதமானதாக இருக்க முடியாது. எந்த காரணமும் கண்டுபிடிக்கப்படவோ அல்லது தயாரிக்கவோ முடியாவிட்டால், புத்தகங்களின் மௌனம் என்பது ஒரு அதிகாரத்திற்கு எதிரானது. பிரதிவாதி, மற்றும் வாதியாகவும் தீர்ப்பு வேண்டும்.^[14]

குற்றவியல்ச் சட்டம்

ஒப்பந்தச் சட்டம்

கவனக்குறைவு சட்டம்

கவனக்குறைவு சட்டம்,சில நேரங்களில் சித்திரவதை, அல்லது சிவில் தவறுகள் என்று அழைக்கப்படும். சித்திரவதைக்கு உட்பட்ட, ஒருவர் மற்றொரு நபருக்கு கடமைப்பட்டிருக்க வேண்டும், அல்லது ஏற்கனவே உள்ள சட்டப்பூர்வ உரிமைகளை மீறுவதாக இருக்க வேண்டும். ஒரு எளிய எடுத்துக்காட்டு ஒருவர் கவனக்குறைவால் கிரிக்கெட் பந்தை அடித்து யாரோ ஒருவர் மீது தற்செயலாக படும்போது, கவனக்குறைவு சட்டத்தின் கீழ், மிகவும் பொதுவான குற்றம், காயமடைந்த கட்சி, கட்சியின் பொறுப்பிலிருந்து தங்கள் காயங்களுக்கு இழப்பீடு வழங்கலாம் என்று கவனக்குறைவின் கோட்பாடுகள் டோனோகி வே ஸ்டீவன்சன் என்பவரால் விவரிக்கப்படுகின்றன.

கவனக்குறைவுக்கு,பொதுமக்களின் உணர்வுகளை அடிப்படையாகக் கொண்டு குற்றவாளியின் தவறான செயலுக்கு தார்மீக விலை செலுத்த வேண்டிய வரும் என்பதில் சந்தேகமே இல்லை.நீ உன் அயலானை நேசிக்கிறாயானால், நீ உன் அயலானுக்குத் தீங்கு செய்யாதிருப்பாய்; மற்றும் வழக்கறிஞர் கேள்வி, யார் என் அண்டை? கட்டுப்படுத்தப்பட்ட பதிலைப் பெறுகிறது. நீங்கள் நியாயமாக முன்னறிவிப்பு செய்யக்கூடிய செயல்களையோ அல்லது புறக்கணிப்புகளையோ தவிர்ப்பதற்கு நியாயமான காரணம் இருக்க வேண்டும்.

சித்திரவதையின் இன்னொரு உதாரணம், அண்டை வீட்டுக்காரருடன் மிகுந்த உரத்த சப்தங்களைச் செய்து வருவது. ஒரு தொல்லை கோரிக்கை கீழ் இரைச்சல் நிறுத்தப்பட்டது. சோதனைகள், அத்திமீறல் அல்லது குற்றச்சாட்டுகள் போன்ற வேண்டுமென்றே செயல்படும் செயல்களையும் உள்ளடக்கியது. உதாரணமாக, ஒரு செய்தித்தாள் ஆதாரமற்ற குற்றச்சாட்டுகள் ஒரு அரசியல்வாதியின் நற்பெயருக்கு சேதத்தை விளைவிக்கும்போது அவதூறு என்பது ஒரு நன்கு அறியப்பட்ட சித்திரவதையாகும். சில நாடுகளில் தொழிலாளர் சட்டத்தின் அடிப்படையிலான வேலைநிறுத்தங்கள், மாநிலம் சட்டம் விதிவிலக்கு அளிக்காத போது, தொழிற்சங்கங்கள் வேலைநிறுத்தம் செய்வதன் மூலம் இருக்கும்.

சொத்துச் சட்டம்

சொத்துச் சட்டம் என்பது பொருளாதார குறிக்கோளை குறித்து இயற்றப்பட்ட ஓர் சட்டமாகும் இந்த சட்டத்தின் படி ஒருவர் தன் உழைப்பின் கீழ் சேர்க்கும் அசையும் மற்றும் அசையாச் சொத்துக்கு முழு உரிமையாளராகிறார். அவரின் சொத்துக்கள் அனைத்தும் அவரின் விருப்பத்தின் பேரில் யாருக்கும் விற்பனை செய்யவோ, தானமாகவோ, உயிலாகவோ கொடுப்பதற்கு உரிமை உள்ளவர் ஆவார்.

மேற்கோள்கள்

1. Robertson, Crimes against humanity, 90.
2. "Quodid". பார்க்கப்பட்ட நாள் 11 மே 2017. ^{[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]}
3. Aristotle. Politics, Book 3#3:16. n.b. This translation reads, "it is more proper that law should govern than any one of the citizens"
4. Although many scholars argue that "the boundaries between public and private law are becoming blurred", and that this distinction has become mere "folklore" (Bergkamp, Liability and Environment, 1–2).
5. E.g. in England these seven subjects, with EU law substituted for international law, make up a "qualifying law degree". For criticism, see Peter Birks' poignant comments attached to a previous version of the Notice to Law Schools.
6. Pagden, Anthony (1991). Vitoria: Political Writings (Cambridge Texts in the History of Political Thought). UK: Cambridge University Press. p. xvi. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-521-36714-X.
7. History of the UN, United Nations. வின்ஸ்டன் சர்ச்சில் (The Hinge of Fate, 719) comments on the League of Nations' failure: "It was wrong to say that the League failed. It was rather the member states who had failed the League."
8. The prevailing manner of enforcing international law is still essentially "self help"; that is the reaction by states to alleged breaches of international obligations by other states (Robertson, Crimes against Humanity, 90; Schermers-Blokker, International Institutional Law, 900–901).
9. Petersmann, The GATT/WTO Dispute Settlement System International Criminal Court பரணிடப்பட்டது 2011-07-23 at the வந்தவழி இயந்திரம், 32
10. Redfem, International Commercial Arbitration, 68–69
11. Schermers–Blokker, International Institutional Law, 943
12. See the fundamental C-26/62 Van Gend en Loos v Nederlandse Administratie der Belastingen, and Flaminio Costa v E.N.E.L. decisions of the European Court.
13. Entick v Carrington (1765) 19 Howell's State Trials 1030; [1765] 95 ER 807
14. "Entick v Carrington". 19 Howell’s State Trials 1029 (1765). US: Constitution Society. பார்க்கப்பட்ட நாள் 13 November 2008.

வெளி இணைப்புகள்

Wikibooks

விக்கி நூல்கள் Wikiversity, பின்வரும் தலைப்பைக் குறித்த மேலதிகத் தகவல்களைக் கொண்டுள்ளது:

School of Law

• சட்டம், சட்டம்சார்சொற்கள், மற்றும் உசாத்துணை பரணிடப்பட்டது 2005-03-05 at the வந்தவழி இயந்திரம்