இடுப்பு அழற்சி நோய்
From Wikipedia, the free encyclopedia
இடுப்பு அழற்சி நோய் (PID) பெண் இனப்பெருக்க மண்டலத்தின் மேற்பகுதியில் அமைந்துள்ள கருப்பை, பாலாப்பியன் குழாய், சினைப்பை மற்றும் இடுப்பெலும்பின் உட்பகுதி ஆகியவற்றில் ஏற்படும் ஓர் நோய்த் தொற்று ஆகும்.[2][5] பெரும்பாலும் இதற்கான அறிகுறிகள் காணப்படுவதில்லை.[1]
இடுப்பு அழற்சி நோய் | |
---|---|
ஒத்தசொற்கள் | இடுப்பு அழற்சிக் கோளாறு |
இடுப்பு அழற்சி நோய்த் தொற்றுக் களங்களைக் காட்டும் ஓவியம் | |
சிறப்பு | மகப்பேறியல் |
அறிகுறிகள் | அடி வயிற்று வலி, அல்குல் பாய்ம வெளியேற்றம், காய்ச்சல், சிறுநீர்க் கழிப்பில் எரிச்சல், பாலுறவில் வலி, ஒழுங்கிலா மாத விடாய்[1] |
சிக்கல்கள் | கருவளமின்மை, கருப்பை வெளியே கருவுறல், நாட்பாட்டு இடுப்பு வலி, தொற்றுவழிப் புற்று[2][3][4] |
காரணங்கள் | அல்குல், கருப்பைக் கழுத்து குச்சுயிரிப் பரவல்[5] |
சூழிடர் காரணிகள் | வெட்டை நோய், கிளாமிடியா தொற்று[2] |
நோயறிதல் | அறிகுறிகள் சார்ந்து, புறவொலி அலகீடு, வயிற்றக நோக்கிவழி அறுவை[2] |
தடுப்பு | பாலுறவு தவிர்த்தல், பாலுறவாலரைக் குறைத்தல், ஆணுறை பயன்படுத்தல்s[6] |
சிகிச்சை | நுண்ணுயிர்க்கொல்லிகள்[7] |
நிகழும் வீதம் | ஆண்டுக்கு 1.5% இளம்பெண்களை தாக்குகிறது[8] |
அடிவயிறு வலித்தல், பிறப்புருப்பில் திரவக்கசிவு, காய்ச்சல், எரிச்சலுடன் சிறுநீர் வெளியேறுதல், உடலுறவின் போது வலி அல்லது சீரற்ற மாதவிடாய்ச் சுழற்சி ஆகியவை இதன் அறிகுறிகள் ஆகும். [1] இதற்குச் சிகிச்சை எடுக்காமலிருந்தால் அது நீண்டகால மலட்டுத்தன்மை, வேற்றிடச்சூல், புற்றுநோய் ஆகிய சிக்கலான விளைவுகளை ஏற்படுத்தும் .[2][3][4]
பிறப்புறுப்பு மற்றும் கருப்பைவாய்ப் பகுதியிலிருந்து பரவும் ஒரு வித பாக்டீரியாவினால் இந்நோய் ஏற்படுகிறது.[5] 75 முதல் 90 விழுக்காடு நபர்களுக்கு ’நீசெரியா கோணோறியா’ அல்லது கிளாமடியா ட்ராக்கோமாட்டிஸ் என்ற பாக்டீரியா காணப்படுகிறது.[2] பெரும்பாலும் பல்வேறுபட்ட பல பாக்டீரியாக்கள் இதில் பங்குகொள்கின்றன.[2] முறையான சிகிச்சை மேற்கொள்ளாத கொணோறியாவால் பாதிக்கப்ப்ட்ட 10 விழுக்காடு நபர்களும் கிளமிடியா பாதித்த 40 விழுக்காடு நபர்களுக்கும் அந்நோய்கள் இடுப்பு அழற்சி நோயாக வளர்ச்சியடையக் கூடும்.[2][9]
பாலுறவால் பரவும் நோய்களுக்கான காரணிகள் போலவே பலருடன் பாலியல் உறவுகொள்ளுதல், போதை மருந்து உட்கொள்ளுதல், ஆகியவையே இதற்கும் காரணிகளாக அமைகின்றன.[2] பிறப்புறுப்பில் நீர்ப்பாய்ச்சுதல் கூட சில நேரங்களில் இதன் ஆபத்தை அதிகரிக்கிறது.[2] இந்த அறிகுறிகளை அடிப்படையாகக்கொண்டே இந்நோய்க் கண்டறியப்படுகிறது.[2] கர்ப்பமடையும் வயதுடைய அணைத்து பெண்களுக்கும் அடிவயிற்றுப் பகுதியில் வலி ஏற்பட்டால் இந்நோய்க்கான பரிசோதனை பரிந்துரைக்கப்படுகிறது.[2] லேப்ராஸ்கோப்பிக் அறுவை சிகிச்சையின் போது பாலோப்பியன் குழாயின் உட்பகுதியில் சீழ் காணப்படுவது உறுதியாக இந்நோய் பாதித்திருப்பதைக் கண்டறியலாம்.[2] மீயொலிச் சோதனையும் இதனைக் கண்டறியும் முறைகளுள் பயன் தரத்தக்கதாகும்.[2]
உடலுறவில் ஈடுபடாதிருத்தல் அல்லது சிலருடன் மட்டுமே உறவுகொள்ளுதல், ஆணுறை பயன்படுத்துதல் ஆகியவை இந்நோய் வராமல் தடுக்கும் சில முயற்சிகளாகும்..[6] கிளமிடியா தொற்றுக்கான சிகிச்சையெடுப்பது இடுப்பு அழற்சி நோயைக் குறைக்கும் என பெண்களுக்கு விளக்கிக்காட்டலாம்.[10] இந்நோய் இருப்பது கண்டறியப்பட்டால் பொதுவாக சிகிச்சை மற்றும் ஆலோசனை பரிந்துரைக்கப்படுகிறது.[2] மேலும் ஒரு பெண்ணின் பாலியல் இணையருக்கும் இச்சிகிச்சை அவசியமாகிறது.[10] லேசான அல்லது மிதமான அறிகுறிகள் கண்டறியப்படின் நோய்க்கொல்லியான செஃப்ரியாக்ஸோன் உடன் டாக்சிசைக்ளின் என்ற மருந்துகளை இரண்டு வாரத்திற்கு ஊசிமூலம் போட்டுக்கொள்ள வேண்டும். இயன்றால் அதனுடன் மெட்ரோனைடசோல் மருந்தையும் வாய்வழியாக உட்கொள்ளப் பரிந்துரை செய்யப்படுகிறது.[7] இரண்டு வாரத்திற்கும் மேல் சிகிச்சை எடுத்தும் இருவருக்கும் பலனளிக்கவில்லையெனில் நரம்பு வழிச் செலுத்தப்படும் நோய்க்கொல்லிகள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.[7]
2008 இல் உலக அளவில் 106 மில்லியன் நபர்கள் கிளமிடியாவாலும் 106 மில்லியன் நபர்களுக்கு கொணோறியாவும் ஏற்பட்டது.[9] ஆயினும் இடுப்பு அழற்சி நோயினால் பாதிக்கப்பட்டோர் எண்ணிக்கைத் தெளிவாகத் தெரியவில்லை.[8] ஆண்டுக்கு 1.5 விழுக்காடு இளம்பெண்கள் இந்நோயால் பாதிக்கப்பட்டதாக கருதப்படுகிறாது.[8] ஐக்கிய அமெரிக்காவில் மட்டும் ஆண்டுக்கு ஒரு மில்லியன் பெண்கள் இடுப்பு அழற்சி நோயால் பாதிக்கப்படுகிறார்கள்.[11] 1970 களில் கருத்தரித்தலை தடை செய்வதற்காகப் உட்பொருத்தப்பட்ட கருத்தடைச் சாதனமான டல்கான் கருவியால் இடுப்பு அழற்சி நோயினால் பாதிக்கப்ப்ட்டோரின் விகிதம் அதிகரித்திருந்தது.[2] தற்பொழுது இக்கருவி பொருத்தப்பட்டு ஒரு மாதத்திற்குப் பிறகு இதுபோன்ற பிரச்சனைகள் நிகழ்வதில்லை.[2]