Podlesiŏki

Podlesiŏki – etnicznŏ podskupina Ślōnzŏkōw, miyszkajōncŏ na Gōrnym Ślōnsku, za Ôdrōm, we tajli prudnickigo krysu^[1], we ôkolicy Prudnika, na terynach bliżyj lasōw^[2]. Feliks Pluta klasyfikowoł Podlesiŏkōw jako lokalnõ grupã Golŏkōw, ale bez inkszych dialektologōw sōm uznani za ôsobnõ podskupinã Ôpolanōw^[2]. Posugujōm sie prudnickim dialektym, kery cechuje brak mazurzynia, dyftōngizacyjŏ samogłosek, wymŏwianie ã we wszyjskich pozycyjach i pomiynszanie we fleksyje tymatōw twardych i miynkich, to znaczy tyż i po twardych jako kōńcōwka, bp.: stari „stary”, żywi „żywy”^[3]

Podlesiŏki
Państwo	Polska
Rejōn	Gōrny Ślōnsk (ôkolice Prudnika)
Gŏdka	ślōnskŏ (prudnicki dialekt)
Religijŏ	zaôbycz katolicyzm
Skupina	Ślōnzŏki
Karta
Prudnicki krys

Zasiyng

Podlesiŏki miyszkajōm we ôkolicy Prudnika, Biołyj i Gogōwka, na tak zwanym Ôpolskim Ślōnsku. Zgodnie z modernym administracyjno-terytorialnym tajlōngiem Polski, regiōn tyn leży z wiynksza we ôpolskim wojywōdztwie, bez jego skrajnie pōłnocnych, skrajnie zachodnich i skrajnie połedniowych regiōnōw. Do drugij światowyj wojaczki we przeplocie z Podlesiŏkami miyszkali zaôbycz ino Miymce. Po deportacyji Miymcōw z Gōrnego Ślōnska na jejich plac ôstali przeniesiyni Polŏki z inkszych regiōnōw Polski. Tedyć terŏźnie na Ôpolskim Ślōnsku reprezyntowanŏ je miynszanŏ populacyjŏ ślōnsko-polsko-miymieckŏ.

Przipisy

1. FeliksF. Pluta FeliksF., Dialekt głogówecki: Fonetyka, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1963, s. 9–12.
2. Zygmunt Kłodnicki: Grupy etnograficzne i etnonimiczne Śląska. W: Tożsamość etniczna i kulturowa Śląska w procesie przemian. Wrocław-Cieszyn: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, 2009, s. 65. ISBN 978-83-87266-87-5. Za: Maria Bytnar-Suboczowa. Główne elementy kultury ludowej na Śląsku. „Prace i Materiały Etnograficzne”. XXIII, s. 9, 1963. Wrocław.
3. Górnośląska gwara i dialekty – Oberschlesische Dialekte und Mundarten – Seminaria Śląskie 2017-2019 – Schlesien Seminare 2017 – 2019 [dostymp 2021-03-14] (polski).