Gōrzany

Gōrzany – etnicznŏ podskupina^[1] Ślōnzŏkōw, miyszkajōncŏ na Gōrnym Ślōnsku, we Gōrnoślōnskim Rejōnie Industryjalnym^[2], na Ślōnskij Chyży^[3], ôkolice miast: Bytōm, Glywice, Ślōnskŏ Ruda, Siymianowice, Tarnowske Gōry, Piekary^[4].

Gōrzany
Państwo	Polska
Rejōn	Gōrny Ślōnsk (Gōrnoślōnski Rejōn Industryjalny)
Gŏdka	ślōnskŏ (glywicki dialekt)
Religijŏ	zaôbycz katolicyzm
Skupina	Ślōnzŏki
Karta
Gōrnoślōnski Rejōn Industryjalny

Gōrzany przōdzij stanowiyli bauerskõ etnograficznõ grupã. Mieli pŏrã myńszych skupisk ludności z cechami istymi kulturze bauerōw, a dyć ze szichtami znakōw powstōnych pod wpływym inakszych warōnkōw życiŏ i roboty^[5].

Gōrzany to zaôbycz miyszkańcy przestrzyństw blisko grub, kere we dŏwnyj ślōnskij gŏdce ôkryślało sie gōrami^[6].

Przipisy

1. Grzegorz Odoj, Andrzej Peć: Dziedzictwo kulturowe – edukacja regionalna. Dzierżoniów: Wyd. Alex, 2000, s. 74. ISBN 83-85589-35-X.
2. Mieczysław Gładysz: Zagadnienia śląskiej kultury ludowej. Wrocław: 1948, s. 474, seryjŏ: Oblicze Ziem Odzyskanych. Dolny Śląsk.
3. Zygmunt Kłodnicki: Grupy etnograficzne i etnonimiczne Śląska. W: Tożsamość etniczna i kulturowa Śląska w procesie przemian. Wrocław-Cieszyn: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, 2009, s. 65. ISBN 978-83-87266-87-5.
4. Zróżnicowanie etnograficzne obecnego województwa śląskiego. Śląskie Centrum Dziedzictwa Kulturowego w Katowicach. [dostymp 2014-10-09].
5. Maria Bytnar-Suboczowa. Główne elementy kultury ludowej na Śląsku. „Prace i Materiały Etnograficzne”. XXIII, s. 11, 1963. Wrocław.
6. Wzdłuż Brynicy : o zagłębiowskim stroju ludowym – Czeladź. W: Magdalena Mrozowska: Na rozstajach dróg. Czeladź: Urząd Miasta Czeladź, 2005, s. 19. ISBN 83-921848-1-5.