Perikles alizaliwa katika familia mashuhuri wakati wa shambulio la kwanza la Uajemi dhidi ya Ugiriki na mapigano ya Marathoni. Alipokuwa mtoto, misingi ya utaratibu wa kidemokrasia iliwekwa katika mji wake. Aliona pia shambulio la pili la Uajemi na mapigano ya Salamis.
Kamanda wa kijeshi
Akiwa mtu mzima alijipatia sifa kwa kushiriki katika vita za Athens. Kuanzia mwaka 454 alichaguliwa na kusanyiko la raia wa Athens kuwa strategos yaani kamanda wa kijeshi mara ya kwanza. Perikles alisifiwa kwa uwezo wake wa kuhutubia kusanyiko la raia na pia kwa uwezo wake wa uongozi alichaguliwa kila mwaka tena kuwa kamanda kwa muda wa miaka 15.
Katika nafasi ya mkuu wa jeshi aliona umuhimu wa jeshi la majini kwa Athens; nguvu ya jeshi la majini ilitegemea hasa ushirikiano wa raia maskini waliofanya kazi ya kupiga kasia. Hapo Perikles alitafuta njia ya kupanusha uwezo wa raia maskini katika siasa.[2]
Kiongozi wa kisiasa bila cheo
Perikles mwenyewe hakushika vyeo vya kiserikali mbali na kamanda wa jeshi, maana wakati wake nafasi kwenye halmashauri kuu na vyeo vingine viliteuliwa kwa njia ya kura ya bahati na kwa mwaka mmoja au muda mfupi zaidi. Perikles alipelekea mapendekezo yake kwenye kusanyiko la raia wote ambako yalipokelewa; taratibu alizopendekeza zilikuwa pamoja na kulipa mishahara kwa vyenye vyeo kama wawakilishi katika halmashauri au majaji katika mahakama na taraibu hizo ziliruhusu pia raia maskini kutekeleza kazi za kisiasa bila kukosa mapato ya kila siku.
Mapendekezo mengine yalihusu majengo mengi ya mahekalu kwenye Akropolis ambayo ni mlima wa ngome mjini Athens. Perikles alitumia ushawishi wake kufanya Athens kuwa kitovu cha sanaa na elimu kwa Ugiriki yote. Wapinzani walijaribu kumkosoa na kumstaki kuwa anapoteza mali ya umma lakini kura za kusanyiko la raia zilimthibitisha mara kwa mara. Hali halisi alikuwa kiongozi wa Athens.[3]
Kujenga utawala wa Athens katika Ugiriki
Katika siasaya nje aliona uwezo mkubwa wa Sparta kwenye Rasi ya Peloponesi na jeshi lake la nchi kavu. Perikles aliamini kwamba Athens iliweza kushinda tu kwa jeshi la majini na kwa kuimarisha kuta za mji.[4] Hapo alilenga kuimarisha ushirikiano na miji mingine kwenye visiwa vidogo vya Bahari ya Aegean. Ushirikiano huo uliundwa kiasili kwa shabaha ya kujitetea dhidi ya mashambulio ya Uajemi lakini Perikles aliibadilisha kuwa milki ya Kiathens akidai utii wa washiriki na kuadhibu kila mji uliojaribu kujiondoa katika ushirikiano huo.[5]
Vita dhidi ya Sparta
Kuanzia mwaka 431 KK vita ilianza baina ya Athens na Sparta. Perikles aliwahi kupinga kila mapatano na Sparta[6] na jeshi la Sparta lilivamia rasi ya Attika na kuharibu mashamba ya wananachi waliokusanyika nyuma ya kuta za mji. Perikles alikataa kuwashambulia Sparta kwenye nchi kavu, badala yake aliongoza jeshi la majini kupora kwani za Sparta.
Mwaka 429 KK mlipuko wa ugonjwa uliathiri Athens; wengi walikufa pamoja na Perikles mwenyewe. Vita iliendelea baadaye kwa miaka mingi hadi mwaka 404 KK. Hatimaye Athens ilishinwa baada ya Uajemi kuingia na kujiunga na Sparta.
Badian, E. (1987). "The Peace of Callias". Journal of Hellenic Studies. 107: 1–39. doi:10.2307/630067. JSTOR630067. S2CID161815508.* Beloch, K.J. (1884). Die Attische Politik seit Perikles . Leipzig (in German)
Beloch, K.J. (1893). Griechische Geschichte. Volume II (in German).
Blois de, Lukas (1997). An Introduction to the Ancient World. Routledge (UK). ISBN978-0-415-12774-5.
Buckley, Terry (1996). Aspects of Greek History 750–323 BC. Routledge (UK). ISBN978-0-415-09957-8.
Butler, Howard (2005). The Story of Athens. Kessinger Publishing. ISBN978-1-4179-7092-6.
Cawkwell, George (1997). Thucydides and the Peloponnesian War. Routledge (UK). ISBN978-0-415-16552-5.
Delbrück, Hans (1920): History of the Art of War, University of Nebraska Press; Reprint edition, 1990. Translated by Walter, J. Renfroe. Volume 1.
Dobson, J.F. (1919). "Pericles as an orator". The Greek Orators. London: Methuen. Iliwekwa mnamo 12 Januari 2007.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
Encyclopaedic Dictionary The Helios. Volume VIII. article: The Funeral Speech over the Fallen. Volume XV. article: Pericles (in Greek).
Ehrenberg, Victor L. (1990). From Solon to Socrates. Routledge (UK). ISBN978-0-415-04024-2.
Fornara Charles W., Loren J. Samons II (1991). Athens from Cleisthenes to Pericles. Berkeley: University of California Press.
Gomme, A. W.; A. Andrewes; K. J. Dover (1945–1981). An Historical Commentary on Thucydides (I-V). Oxford University Press. ISBN978-0-19-814198-3.
Hanson, Victor Davis (2007) [English Edition 2005]. How the Athenians and Spartans fought the Peloponnesian War (translated in Greek by Angelos Philippatos). Athens: Livanis Editions. ISBN978-960-14-1495-9.
Just, Roger (1991). Women in Athenian Law and Life. Routledge (UK). ISBN978-0-415-05841-4.
Kagan, Donald (1996). "Athenian Strategy in the Peloponnesian War". The Making of Strategy: Rules, States and Wars by Williamson Murray, Alvin Bernstein, MacGregor Knox. Cambridge University Press. ISBN978-0-521-56627-8.
Kagan, Donald (1974). The Archidamian War. Ithaca: Cornell University Press. ISBN978-0-8014-0889-2.
Kakridis, Ioannis Th. (1993). Interpretative Comments on the Pericles' Funeral Oration. Estia (in Greek).
Katula, Richard A. (2003). "The Origins of Rhetoric". A Synoptic History of Classical Rhetoric by James J. Murphy, Richard A. Katula, Forbes I. Hill, Donovan J. Ochs. Lawrence Erlbaum Associates. ISBN978-1-880393-35-2.
King, J.D. (2005). "Athenian Democracy and Empire"(PDF). Ilihifadhiwa kwenye nyaraka kutoka chanzo mnamo 21 Septemba 2006. Iliwekwa mnamo 2022-08-06.{{cite web}}: More than one of |archivedate= na |archive-date= specified (help); More than one of |archiveurl= na |archive-url= specified (help)CS1 maint: bot: original URL status unknown (link) CS1 maint: date auto-translated (link)(135KB).
Knight, D.W. (1970). "Thucydides and the War Strategy of Pericles". Mnemosyne. 23 (2): 150–60. doi:10.1163/156852570X00713.