Harač

Harač je lični porez, glavarina u Osmanskom carstvu. Naplaćivao se od svake muške nemuslimanske glave^[1], kao vrsta otkupa od ropstva. Davao je pravo na ličnu i imovinsku sigurnost kao i pravo na oslobađanje od vojne obaveze^[2]. Harač je bio dokaz vernosti sultanu, pa su pobune nemuslimanskog stanovništva često počinjale neplaćanjem harača. Harač se delio po visini na tri klase: alal (visok), evsat (srednji) i edna (nizak).^[3]

U početku je harač bio zemljarina ali se ubrzo stopio sa glavarinom (džizija).^{[тражи се извор]}