Peripatetici su bili učenici i članovi filozofske škole u staroj Grčkoj. Učenje se temeljilo na djelu grčkog filozofa Aristotela, a izraz peripatetik (грч. )[1] ime je koje su nosili njegovi sljedbenici. Naziv se odnosi na čin hodanja, a kao particip peripatetik se često prevodi kao „hodajući”, „šetajući” ili „lutajući”.[1] Škola je ime dobila po peripatoima (kolonadama) liceja u Atini gdje su se članovi sretali,[2][3][4] iako su kasnije legende naziv pripisivale Aristotelovoj navodnoj sklonosti da predaje hodajući.[1][5]
Škola datira od oko 335. p. n. e., kada je Aristotel počeo predavati u liceju. To je bila neformalna institucija čiji su se članovi bavili filozofskim i naučnim promišljanjima. Aristotelovi nasljednici Teofrast i Straton nastavili su tradiciju filozofskih i naučnih teorija, ali je od sredine 3. vijeka p. n. e. škola počela slabiti i zamirati, sve do rimske ere kada je obnovljena. Kasniji su se članovi više bavili komentarisanjem Aristotelovih djela nego njihovom nadogradnjom, te je škola iščezla u 3. vijeku n. e., iako su tradiciju komentarisanja Aristotelovih djela nastavili neoplatonisti. Nakon pada Rimskog carstva djela peripatetičke škole su izgubljena za Zapad, ali su na Istoku uključena u ranu islamsku filozofiju, što će s vremenom igrati važnu ulogu u srednjovjekovnoj obnovi Aristotelovih doktrina u Evropi.[6]
Peripatetička škola je bila poznata jednostavno kao peripatos.[3][4]
Vidi još
- Aristotelizam
- Peripatetički aksiom
Reference
Literatura
Spoljašnje veze
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
