Kurbini

Kurbini është një krahinë historike e Shqipërisë së Mesme, shtrirja e së cilës ndodhet pak a shumë në atë të Rrethit Kurbin në Qarkun Lezhë. Kryeqendra e krahinës është qyteti i Laçit.Kurbini është e pajisur dhe me vende të shumta kulti,si psh: Kisha e Shën Ndout,ne Lac e cila ka një "tradite",le të themi,ku kryhen të 13 të martat deri më 13 qershor që është dita e fundit e lutjeve dhe kjo "traditë" ka sjellë mrekulli tek jetet humane.Si dhe ka pika të ndryshme turistike si :Kalaja e Sebasties ,ju keshilloj ta vizitoni Kurbinin

	Ky material duhet bartur te Wiki-Libra

---

Rite dhe Zakone Kurbinase

Riti i endjes

Ne Kurbin kur gratë bëjnë punëdore ; meshkujt e shtëpisë dhe te huajt qe vinin apo ndodheshin aty ruheshin te mos i shkelnin or preknin fijet e perit te punëdores ; endjes dhe një dite e një nate mbas endjes. Ky veprim donte te thoshte se po te kalonte or shkelte fijet e endjes me këmbe, meshkujt bëheshin sterile. Sterile do te thotë se nuk bënte me fëmije. Ky veprim ruhej për moshat e vogla qe at te mos kalonin/shkelnin fijet e perit sepse ata përfundonin te tille...

Zakon

Ne Kurbin ka qene zakon te ruhej dhe te mos prekej me dore kali i nuses ne momentin qe nusja vinte ne oborr. Ruhej sepse njerëzit besonin se i pari qe prek kalin e nuses merr magjinë e bere për nusen nga keqbërësi.

Prandaj ka qene zakon qe ne momentin kur hyp nusja mbi kalë deri ne atë moment kur ajo zbret prej tij, kali nuk duhet te prekej me dore, Gjithashtu besonin se magjinë e bere për nusen e merrte kali i nuses.

Ne Kurbin ka pasur edhe shume rite e zakone te tjera si riti i te vdekurit, zakoni i kopshtenijeve, riti i Krishtlindjeve, zakoni për synin e keq, riti i vdekjes, dhe ritet e dasmës Kurbinase.

Këngë

Na zu dimni nen nji mal

Na zu dimni nen nji mal

dimen o ; more dimen-o

këndon zogu i verës-o

dimen o more dimen-o,

vall a sot ku bajn kanak,

dimen more dimen-o,

bajn kanak o ke filani (zoti i shtëpisë)

dimen o more dimen-o,

këndon zogu i verës o

qe martoka djalin-o

dimen more dimen-o

këndon zogu i verës o.

Ai Koke Malci ne ate Shkopet

Ai Koke Malci n’at Shkopet

Skanderbeut i fal me shnet,

thuej Selita tash ta mrrini

para i prin njaj trim Kurbini,

Preng Kol Gjini prefi shpaten

me sulltanin dore te matet.

Nal sultan se e ke kot,

trojet tona s’i shkel sot.

Udha e mar o krushku i pare

O udha e mar o krushku i pare,

O nalu pak se kam nji fjale,

O hec me men e hec kadale.

O se do pune ka me t,dale,

O masi t’ulesh te bajn me u que,

O masi te shmallesh te bajn me u mall.

O udha e mare o krushku i dyte,

O nalu pak e merr poprosite

O na e bjer nusen me faqe t’grijte *1

O udha mar o krushku i trete,

O fol kadale e mos u nxej

O se atje flasin si dine vete.

Vajtim

Vajtim Burrash

I mjeri un per ty or vllau Im or vlla !

Si na i cove fjale bajrakut,

Si na e thave gjakun e shtatit,

Si na e lave armet var.

Tash ty st’nez ma arma e supit,

Per me mbrojtun gur e dhePer me mbrojtun dhe fmin pa le.

Ti ke qene nji burre me za.

S’ta tremb kurre ty burrnia,

Ty s'te met e koritme shpija.

Boll luftove per kto troje

fort nder vllazen si dragu.

N’ball bajrakut te Kurbinit,

n’mes t’betejes si lulja e blinit,

S’ta pa kurr armiku shpinen,

s’ta ndgjoj kurr ty koha dridhmen.

Ti mor vllau im or vlla,

Kur te kerkoj trulli atje dole,

ke qane trim e djale dai,

I mire per shoke e i mire per ship.

Ti per shoke i pare ke qan,

Ti ner shoke i pare ne cete.

Ke shtaj pushke n’pazar t’Milotit,

kurr s’tu derdh paika e lotit.

Ti n’mes trimash vec i par,

tan Kurbinit per me e zbardh.

S’pot qan vllau per name e derte,

po per t,zezen qe ti gjete ;

Se ti na e la armet var.