Islami Synit
From Wikipedia, the free encyclopedia
Islami Synit ose Sunit është dega më e madhe e Islamit, emri i të cilit vjen nga Sunnah, që u referohet thënieve dhe bëmave të profetit islam Muhammedit. Dallimi mes muslimanëve suni dhe shi'i lindi prej një mospajtimi lidhur me pasardhësin e Muhammedit në krye të Ummetit dhe kjo me kohën mori kuptimësi politike më të gjerë si dhe dimensione teologjike e juridike.
Ky artikull nuk citon asnjë burim, prandaj mund të mos jetë i saktë. |
Sipas traditës sunite, Muhammedi nuk paracaktoi qartësisht një pasardhës dhe një grup i vogël muslimanësh iu referuan traditave arabe para-islame për të lejuar Ebu Bekrin që merrte pushtetin në Sakifa. Kjo i kundërvihet këndvështrimit shi'i, ku Muhamedi e shpalli në ndodhinë e Gadir Kumit që dhëndri dhe kushëriri i tij Aliu do të ishte pasardhësi i tij.
Muslimanëve sunnit i'u referohet si Ehlus Sune we el-Xhema'a (arabisht: أهل السنة والجماعة) "njerëzit e traditës së Muhammedit s.a.v.s dhe të komunitetit") ose për shkurt Ehlus Suneh (arabisht: أهل السنة).
Islami suni ka katër shkolla juridike të mendimit ose medh'hebe, të cilat pranohen nga njëra-tjetra. Myslimanët sunnit i pranojnë katër kalifët e parë si pasuesit e ligjshëm të Muhammedit s.a.v.s dhe i pranojnë hadithet e transmetuara nga shokët e Muhamedit s.a.v.s.