From Wikipedia, the free encyclopedia
Vlastimir Peričić (7.12. 1927. u Vršcu - 1.3. 2000. u Beogradu) srpski kompozitor i jedan od najvažnijih teoretičara u srpskoj muzici, istaknuti muzikolog i autor izuzetno vrednih univerzitetskih udžbenika i dopisni član Srpske akademije nauka i umetnosti.[1]
Vlastimir Peričić | |
|---|---|
 Kompozitor, muzički pisac, teoretičar i pedagog | |
| Datum rođenja | 7. decembar 1927 |
| Mjesto rođenja | Vršac, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 1. 3. 2000. (dob: 72) |
| Mjesto smrti | Beograd, Savezna republika Jugoslavija |
| Zanimanje | kompozitor, muzikolog |
| Žanr | klasična muzika |
Vlastimir Peričić je rođen u Vršcu 7. decembar 1927. godine od oca Juraja i majke Jelice, rođene Nikolajević.
Osnovnu školu učio je u Zemunu 1934—1938, gimnaziju u Zemunu 1938—1941. i u Beogradu 1941—1946. U Srednju muzičku školu pri Muzičkoj akadamiji u Beogradu upisao se 1941, na Muzičku akademiju 1945; diplomirao na Odseku za kompoziciju Muzičke akademije u Beogradu (u klasi prof. Stanojla Rajičića) 1951. godine.
U periodu 1945—1947. radio kao pripravnik, u Prirodnjačkom muzeju u Beogradu, 1948—1951. kao honorarni nastavnik solfeđa i osnovne teorije muzike u Muzičkoj školi Josif Marinković[2] u Beogradu, 1951—1955. kao profesor teorijskih predmeta u Srednjoj muzičkoj školi pri Muzičkoj akademiji (danas Muzička škola Josip Slavenski[3]).
Školsku godinu 1955—1956. proveo na usavršavanju na Akademiji za muziku i dramsku umetnost Akademie für Musik und darstellende Kunst y Beču (u klasi kompozicije prof. Alfreda Ula (Alfred Uhl). Tokom leta 1956. prisustvovao kursevima za savremenu muziku u Darmštat u (CP Nemačka).
Godine 1955. izabran je na Muzičkoj akademiji (sadašnji Fakultet muzičke umetnosti)[4] u Beogradu za asistenta na Odseku za kompoziciju, 1961. za docenta na Odseku za muzičku teoriju, 1965. za vanrednog profesora, 1988. za redovnog profesora. Predavao je 1967—1971. i na Odeljenju nastave I stepena u Nišu. Predavao je različite teorijske predmete (harmoniju, harmansku analizu, kontrapunkt, muzičke oblike, analizu muzičkog dela, tonski slog, poznavanje instrumenata itd), a od 1971. prvenstveno predaje istoriju jugoslovenske muzike na Odseku za muzikologiju.
Izveo je kao mentor na diplomski ispit 51 kandidata iz teorijskih predmeta i 27 iz istorije jugoslovenske muzike, kao i 6 magistranata.
Penzionisan je kao redovni profesor Fakulteta Muzičke umetnosti u Beogradu 1993. godine.
Umro je u Beogradu 1. marta 2000. godine.
Za 80-godišnjicu kompozitorovog rođenja, 7. decembra 2007. godine, u Muzičko-informativnom centru SOKOJ-а u Beogradu, otvoren je deo legata [5][6][7]Vlastimira Peričića.
Muzička akademija Univerziteta u Istočnom Sarajevu otvorila je drugi deo Legata Vlastimira Peričića.[8]
Vlastimir Peričić je dobitnik više nagrada i priznanja. Neke od njih su:
Peričićev relativno mali kompozitorski opus predstavlja jedan od važnih doprinosa neoklasicističkom stilskom pravcu u Srbiji.
1. Dve narodne za mešoviti hor (Megla se kadi, 1946, 2' ; Tri godini, 1946, rev. 1948, 4')
2. Tri minijature za klavir (Canzonetta, Valse, Chant sans paroles, 1947, 6')
3. Intermeco za klavir, 1947, 4'
4. Menuet za gudački kvartet, 1947, 3'
5. Tri solo-pesme (U troje, Grm, Bila jednom ruža jedna), 1948, 9'
6. Dva mešovita hora (Grm, Veče na školju), 1948, 6'
7. Pesme iz Vranja (I rukovet) za mešoviti hor, 1948, 4'
8. Tema s varijacijama za klavir, 1948, 12'
9. Pesme iz Makedonije (II rukovet) za mešoviti hor, 1948, 5'
10. Sonata za klavir, f-mol, 1949, 22'
11. Pepeljuga, muzika za dečji marionetski komad, za mali orkestar,1949, 20'
12. Pesme iz Dalmacije (III rukovet) za mešoviti hor, 1049, 5'
13. Gudački kvartet, d-mol, 1950, 25'[11] Novi Zvuk, CD No. 2.
14. Šumske idile, ciklus za glas i klavir (Svračak, Mrtvi lugar, Orao),1950, 9'
15. Novela od Stanca, muzika za scenu, 1950, 12'
16. Simfonijski stav za veliki orkestar, g-mol, 1951, 14'
17. Sonatina za violinu i klavir, E-dur, 1951, 9'
18. Sonatina za klavir, 1952, 8'
19. Fantasia quasi una sonata, za violu i klavir, g-mol, 1954, 14'
20. Pasakalja za violončelo i klavir, 1955, 9'
21. Mala svita za tri violine (Fughetta, Scherzando, Lamento, Moto perpetuo), 1955, 10' (izgubljeno)
22. Simfonieta za gudački orkestar, 1956-57, 25'[12]
23. Tri pesme Rabindranatha Tagore, za glas i klavir, 1957, 9'
24. Muzika za dečji film Drveni konjić, za klavir, 1957, 9'
25. Noć bez jutra, ciklus za glas i klavir, 1959, 8'
26. Preludijum za klavir, 1960, 2'
27. Gradinar, ciklus za glas i klavir, 1962-64, 15'
28. *Sonatina za klarinet i klavir (Posveta Dvoržaku), F-dur, 1996, 8'
29. Sonatina breve za klarinet i klavir (Posveta mome profesoru Stanojlu Rajičiću), d-mol, 1996, 5'
30. Ciacconetta za klarinet i klavir, 1996, 3'
31. Sarabanda e Fugeta za klarinet i klavir, 1946/1996, 4'
32. Sonata za violončelo i klavir, b-mol, 1955/1996, 22' (uključuje br. 20 Pasakalja)
33. Dve etide za klarinet i klavir, 1997, 3'
34. Tri dueta za dva klarineta i klavir, 1997, 4'
35. *Kto Bog velij, za mešoviti hor, 1998, 2'
Tekstovi za emisije Radio Beograda, Radio Skopja, za omote ploča u izdanju PGP BTB, programski komentari za koncerte Beogradske filharmonije, Simfonijskog orkestra i hora Radio Beograda, Muzičke omladine. Biografski tekstovi o kompozitorima-akademicima povodom izložbe SANU, 1981, tekstovi za programe koncerata u Galeriji SANU, 1982/1983. itd.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
