Srđan Grbić, (Beograd 1938-2004)profesor klavira na Muzičkoj akademiji u Beogradu (kasnije Fakultet muzičke umetnosti) i pijanista međunarodne reputacije.
 | Ovaj članak zahtijeva sređivanje kako bi ispunio Wikipedijine standarde kvaliteta. Pomozite u njegovom poboljšanju tako što ćete ga urediti. |
Otac, Uroš Grbić, poreklom iz Bosne, bio je glavni zastupnik Bate u Jugoslaviji; ostavio je izvanredno napisane memoare o svom životnom putu i iskustvima za vreme Prvog svetskog rata čiji se prepis čuva u Srpskoj akademiji nauka.
Sestra Stojanka koja je svirala klavir zaslužna je za početak njegovog muzičkog obrazovanja.
Studije klavira Srđan Grbić završio je kod profesora Emila Hajeka na Muzičkoj akademiji u Beogradu. Kao izvanredan mladi pijanista koji je već prvim resitalom osvojio Beogradsku publiku, nastavio je školovanje kod Alda Čikolinija (Aldo Ciccolini u Rimu i Alfreda Kortoa (Alfred Cortot) u Parizu. Alfred Korto je presudno uticao na njegov specifičan pristup pijanističkoj tehnici i muzičkoj interpretaciji.
Po povratku u Beograd, pored bavljenja pedagogijom započinje značajnu karijeru koncertnog pijaniste koji sistematski plasira i interpretira najteža dela Baha (J. S. Bach), Skarlatija (D. Scarlatti), Hendla (G. F. Handel), Mocarta (W. A. Mozart), Betovena (L.V. Beethoven), Šopena (F.Chopin) , Šuberta (F. Schubert), Franka (C. Franck), Prokofjeva (S. Prokofiev) s jedne strane i Ravela (M. Ravel), Debisija (C. Debussy), Forea (G. Faurre), Satija (E. Satie), Miloa (D. Malhaud), Pulenka (F. Poulenc), Šabrijea (E. Chabrier), otkrivajući publici manje poznata dela francuskih kompozitora i praveći paralele sa klasicima klavirske muzike.
Za ove svoje koncertantne i istraživačke poduhvate koji su svi studijski snimljeni, više puta je nagrađivan Oktobarskom nagradom grada Beograda i drugim priznanjima.
Kao pedagog, svoje studente je nesebično upućivao u napredne tehnike sviranja i umeće čitanja i tumačenja muzičkog teksta znanjem koje je neprestano proširivao studijskim putovanjima, razmenom iskustva sa kolegama, istraživanjem originalnih partitura i muzičkih zapisa, retkih interpretacija Vladimira Horovica, Artura Rubinštajna, Glena Gulda, Svjatoslava Rihtera, Emila Gileljsa, Sergeja Prokofjeva i drugih svetskih pijanista.
Bio je član neformalne umetničke grupe "Saint Jacques" koja je u Beogradu, tokom sedamdesetih godina 20. veka okupljala desetak mlađih umetnika, mahom kompozitora i pijanista.
Bio je prvi predsednik IBS (Initial Baroque Society), međunarodnog društva za iniciranje i unapređenje istraživanja baroknog umetničkog nasleđa (danas: Initial Baroque Studies).
Svoju vrednu muzičku zbirku ostavio je u vidu legata kao i sredstva za stipendiranje mladih pijanista.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
