Prefektura Evros

Prefektura Evros (gr: Νομός Έβρου - Nomos Evrou) je oblast na istoku Istočne Makedonije i Trakije u Grčkoj. Oblast je deo istorijske pokrajine Trakije. Naziv je prefektura dobila po reci Evros, grčki naziv za reku Maricu, koja čini istočnu granicu prefketure prema Turskoj. U sastavu prefekture Evros nalazi se i ostrvo Samotraki. Glavni grad je Aleksandrupolis, a drugi veći gradovi su Didimotika i Orestijada.

Prefektura Evros Νομός Έβρου
Periferija	Istočna Makedonija i Trakija
Sedište	Aleksandrupolis
Stanovništvo	150.580 (2005.) na 21. mestu
Površina	4.242 km² na 6. mestu
Gustina naseljenosti	37,57/km²
Broj provincija	1
Broj opština
Broj naselja
Poštanski fah	68x xx
Oblasna oznaka	255x0
Auto oznaka	OP
ISO 3166-2 šifra	GR-72
Veb stranica	www.nomevrou.gr

Prefektura Evros je jedina prefektura Grčke koja ima kopnenu granicu sa Turskom.

Prirodne odlike

Ušće reke Arde blizu tromeđe Grčke, Bugarske i Turske

Prefektura Evros nalazi se na krajnjem severoistoku Grčke. Veći deo granica ove prefekture je istovremeno i državna granica. Tako je svojom severnom i severozapadnom granicom prefektura pogranična prema Bugarskoj), odk je na istoku, preko Marice, Turska. Na jugu prefektura izlazi na Egejsko more. Na zapadu se ova prefektura graniči sa prefekturom Rodopi i to jedino mesto gde se prefektura vezuje za ostatak Grčke.

Područje Evroske prefekture obuhvata zapadnu stranu doline reke Marica pre njenog utoka u Egejsko more. Na krajnjem severu nalazi se ušće reke Arde u Maricu. Na zapadnom obodu prefekture se nalaze se najistočnija brda i padine planine Rodopa. Dolinski deo prefekture je pogodan za zemljoradnju. Ostrvo Samotraki nalazi se 30ak kilometara južno od obalskog dela prefekture.

Klima je sredozemna duž obale i na Samotrakiju, da bi sa pomeranjem od obale postala izmenjeno sredozemna, jer se uticaji sa Sredozemlja mešaju sa uticajima iz unutrašnjosti Balkana (toplija leta i hladnije zime). U zapadnim brdskim krajevima klima je još oštrija.

Istorija

U antici oblast današnjeg Evrosa prvo pripadalo je naseobini Tračana i bila je legendarna domovina Orfeja. U doba starog Rima ovo područje bilo je deo pokrajine Trakija, da bi 395. g. pripalo Vizantiji i bilo jedna od njenih središnjih i najvažnijih oblasti sve do 15. veka.

Područje Evrosa zauzele su Osmanlije krajem 14. veka i početkom 15. veka. Udeo hrišćana je brzo opadao u sledećim vekovima, tako da je do 20. veka područkje izgubilo svoj nekadašnji grčki karakter. Tokom 20. veka na ovom području desile su se znatne promene. 1912. g. Prvim balkanskim ratom dotad tursko područje postaje prvo deo Bugarske, ali je posle Prvog svetskog rata pripao Grčkoj. Posle toga, usled Grčko-Turskog rata 1922-23. g., došlo je do iseljavanja Turaka i Bugara i doseljavanja Grka iz Male Azije. Ovo je dovelo do velikih promena u strukturi stanovništva i ono je posle ovih dešavanja postalo homogeno, isključivo grčko.

Grčka država je sledećih decenila 20. veka pomagalo ovo granično područje raznim načinima osavremenjavanja, ali i pored toga ono je postepeno gubilo stanovništvo. 1947. g. obrazovana je prefektura Evros izdvajanjem iz ukinute prefekture Trakija. Poslednjih dve decenije sa ponovnim zanimanjem za put Ignjaciju (Solun-Istanbul) i njegovom igradnjom u savremeni autoput pružaju se nade za bolju budućnost prefekture Evros.

Stanovništvo

Stanovništvo prefeture Evros uglavnom čine Grci, a manjinu od 4,5% čine i muslimani (bez nacionalnog opredeljenja), koji naseljavaju brdska područja na zapadu prefekture. Mnogi Grci vode poreklo od izbeglica iz Male Azije.

Povezano

• Aleksandrupolis
• Trakija

Prefektura Evros na Wikimedijinoj ostavi