Grofovija Roussillon

Grofovija Roussillon (katalonski: , latinski: ) je bila jedna od katalonskih grofovija u Marci Hispanici ("Španska marka") za vrijeme srednjeg vijeka. Vladari grofovije su nosili titulu grofovi Roussillona, te imali vlast i posjede i sjeverno i južno od Pirineja.

Grofovija korijene vuče od vizigotske grofovije koju je oko 571. osnovao kralj Liuva I oko grada Ruscino, a čije je područje odgovaralo teritoriji biskupije Elna. Na tom području se primjena Liber iudiciorum (Gotskog zakonika) održala sve do 11. vijeka.

Stara grofovija je prestala postojati kada su je godine 721. nakon invazije zauzeli Arapi. Najvjerojatnije oko godine 760. a najkasnije u doba Karla Velikog su je zauzeli Franci. U to doba je grofovija bila gotovo posve opustošena zahvaljujući arapskim pljačkaškim pohodima i franačkim kaznenim ekspedicijama. Prvi zapisi o franačkoj grofoviji datiraju od oko 780. kada je Karlo Veliki izdavao povelje o darovanju zemlje u području Narbonnea i Roussilona.

Historijski izvori o franačkoj vlasti u 8. i 9. vijeku su relativno oskudni. Oko 817. se formalno ujedinila sa Grofovijom Empuries. Sa vremenom su tamošnji grofovi sticali sve više nezavisnosti u odnosu na svoje franačke, a kasnije i francuske sizerene. Krajem 10. vijeka je došlo do odvajanja Empuriesa, formaliziranog 1014. U Roussilonu se nedugo potom razvio pokret poznat kao Mir i primirje Božje, koji će se kasnije proširiti po Evropi. Godine 1172. ju je formalno preuzeo kralj Alfonso II od Aragona.

Fusnote

Povezano

• Grofovi Roussillona