Francisco Martínez de la Rosa

Francisco de Paula Martínez de la Rosa Berdejo Gómez y Arroyo (10. mart 1787 - 7. februar 1862) bio je španski književnik i liberalni političar, poznat kao prvi predsjednik Savjeta ministara, odnosno premijer Španije, a na kome je mjestu služio od 1834. do 1835. godine.

Francisco Martínez de la Rosa
premijer Španije
Na položaju 10. januar 1834 – 7. jun 1835
Monarh	Isabella II
Prethodi	položaj ustanovljen
Slijedi	José María Queipo de Llano
državni sekretar
Na položaju 28. februar 1822 – 5. august 1822
Monarh	Ferdinand VII
Prethodi	Ramón López Pelegrín (v.d.)
Slijedi	Evaristo Fernández San Miguel y Valledor (acting)
Lični detalji
Rođenje	(1787-03-10)10. 3. 1787. Granada, Španija
Smrt	7. 2. 1862. (dob: 74) Madrid
Politička stranka	Realista Moderado
Religija	katolik
Potpis

Rođen je u plemićkoj porodici u Granadi. Pažnju je privukao kao izuzetno nadareno dijete, te je već sa 12 godina primljen na pravni fakultet Granadskog univerziteta, a u dobi 18 godina je tamo stekao zvanje profesora. Godine 1812. je bio jedan od zastupnika Kadiškog kortesa koji je za vrijeme rata sa francuskim okupatorima donio prvi španski ustav i uveo ustavnu monarhiju. Po povratku kralja Ferdinanda VII na prijestolje i restauraciji apsolutizma, de la Rosa je bio protjeran na otok Gomera na obali Sjeverne Afrike. 1820. je vraćen u Madrid, a godine 1822. ga je kralj imenovao ministrom vanjskih poslova. 1823. je pao u nemilost i bio prisiljen bježati u Pariz, gdje se počeo zanimati za romantičarski književni pokret.

Nakon Ferdinanodve smrti se vratio u Španiju i bio izabran u Cortes, gdje će ostati do smrti. Godine 1834. je imenovan premijerom. Njegov kratki mandat je obilježilo formalno ukidanje Španske inkvizicije.

Vanjske veze