From Wikipedia, the free encyclopedia
Izolator je dielektrični materijal koji pruža vrlo veliki električni otpor prolazu slobodnih elektrona (ili jona).
Materijali koji su dobri električni izolatori su vakuum, vazduh, staklo, keramika, plastika, guma i drugi. Zbog toga se izolacija električnih žica i kablova najčešće pravi od gume ili plastike, a visokonaponski vodovi nemaju nikakvu izolaciju osim vazduha. Za metalne, betonske i drvene stubove su povezani preko keramičkih izolatora.
Značajne osobine izolatora su njegov otpor (tipično reda gigaoma) i naponska izdržljivost (otpornost na napon prije probijanja iskre).
Na nivou atomske strukture, izolatori imaju vrlo malo slobodnih elektrona, i više od 4 valentna elektrona u posljednjoj elektronskoj ljusci.
Izolatori su elementi nazdemne mreže elektro energetskih vodova koji služe da omoguće fizičko odvajanje provodnika i stuba i istovremeno omogućavaju montažu provodnika na stub. Izolatori se rade od porcelana, stakla i u novije vrijeme od sintetickih materijala.
Razlikujemo izolatore za:
Izolatori se na stub montira preko nosača i može se mehanički i električno pojačati. Mehanički pojačati izolator znači umjesto jednog upotrijebiti dva ili više, a električno pojačati izolator znači povećati jednominutni podnosivi napon po kiši pri frekvenciji od 50 Hz, za 15 % u odnosu na jednominutni podnosivi napon preostalog dijela voda
Izolatori za niski napon:
Najpoznatiji potporni izolatori su: Ps i LSP. Ps izolatori su ređe upotrebljavaju u odnosu na LSP, jer su LSP izolatori znatno bolje mehaničke čvrsoće i izolacione moći i mogu da idu na sve vrste regulisanog i ne regulisanog terena.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
