Drugi karlistički rat

Drugi karlistički rat (španski: ; katalonski: ), također poznat i kao Rat ranoranilaca (španski: ; katalonski: ) je bio oružani sukob između španske vlade, odnosno, uglavnom liberalnih pristaša kraljice Isabelle II na jednoj, te karlističkih reakcionarnih pobunjenika, odnosno pristaša pretendenta Carlosa VI. Izbio je sedam godina nakon poraza karlista u Prvom karlističkom ratu kao uglavnom spontani ustanak seoskog stanovništva u Kataloniji, motiviran ekonomskim nedaćama i nezadovoljstvom koje je izazivala vlada premijera Ramona Marije Narvaeza. Ustanici su bili slabo naoružani i neorganizirani, te se ustanak nije uspio proširiti izvan Katalonije; karlistička emigracija iz Francuske se u njega ozbiljno uključila tek 1848. godine poslavši generala Ramona Cabreru. On je brzo bio poražen, a ustanak ugušen.

Drugi karlistički rat
Deo Karlističkih ratova
Bitka kod Pasterala, 26/27. januara 1849.
Vrijeme: 1846–1849 Mjesto: uglavnom u Kataloniji Rezultat: pobjeda liberala
Sukobljene strane
Liberali (pristaše kraljice Isabelle II)	Karlisti (pristaše samozvanog kralja Carlosa VI)
Komandanti i vođe
Manuel Bretón Manuel Pavía Fernando Fernández de Córdova Manuel Gutiérrez de la Concha	Ramón Cabrera Benito Tristany† José Borges José Estartús José Masgoret Marsal Planademunt†
Snaga
50.000[1]	10.000[1]