Čedo Vuković

Čedo Vuković (Đulići, selo kraj Andrijevice, 28. septembar 1920 ― Budva, 8. april 2014), crnogorski književnik i društveni radnik.

Čedo Vuković
Rođenje	28. septembar 1920.  Crna Gora – Đulići (selo kraj Andrijevice)[1]
Smrt	8. april 2014.  Crna Gora – Budva[2]
Važnija djela :::Vitorog Bez redenika Tim lavlje srce Mrtvo duboko
Nagrade :::Nagrada AVNOJ-a za književnost 1957.

Biografija

Vuković je gimnaziju završio u Peći, a nakon toga studirao književnost u Beogradu. Bio je sudionik narodnooslobodilačke borbe. Nakon rata od 1945. godine živi i radi u Beogradu, a 1953. vraća se u Crnu Goru.^[1] Radi kao urednik kniževnog časopisa Stvaranje sve do penzije 1972.^[1] Kao urednik, priredio je više izdanja knjiga; Petar I Petrović: Freske na kamenu (1966); Nadvremenski glasovi (1971); Izviriječ (1973); Petar I Petrović: Poslanice (1993).

Bio je aktivan i u društvenom životu Crne Gore, kao član Savjeta Crne Gore i višekratni predsjednik Udruženja književnika Crne Gore.^[1]

Ipak Čedo Vuković se najviše proslavio kao pisac dječjih romana; Svemoćno oko (1953), Tim Lavlje srce (1956) i Letjelica profesora Bistrouma (1961). Najuspjeliji mu je roman – Tim Lavlje srce (višekratno izdavan) koji je preveden i na talijanski kao La squadra Cuor di Leone.

Inovativno ispričana priča o skrivanju partizana od četnika u izoliranom crnogorskom selu Mrtvo Duboko za drugog svjetskog rata u romanu Mrtvo duboko, skrenula je pažnju književne kritike na Čedu Vukovića.

Nagrade i priznanja

Dobitnik je nagrade AVNOJ-a za književnost, Trinaestojulske nagrade Crne Gore i novosadske Zmajeve nagrade. Za dopisnog člana Crnogorske akademije nauka i umjetnosti izabran je 24. juna 1977. godine, a za redovnog 22. oktobra 1981.^[3]

Čedo Vuković živi na relaciji Budva – Podgorica.^[1]

Bold text== Djela ==

• Vitorog, 1948.
• Pripovijetke, 1949.
• Visine, 1952.
• Svemoćno oko, 1953.
• Bez redenika, 1955.
• Tim lavlje srce, 1956. (ISBN 86-7182-015-7)
• Mrtvo duboko, 1959.
• Letilica profesora Bistrouma, Prosveta, Beograd 1961.
• Halo nebo, 1963.
• Poruke, 1963.
• Razvođe, 1968.
• Sudilište, 1971.
• Svjedočenja : izbor memoara, 1978.
• Sinovi sinova, 1979.
• Nad prvim stranicama Lelejske gore, 1984.
• Na bjelinama vremena, 1986.
• Sam sobom, 1986.
• Rijeka, 1988.
• Mitski dekameron, 1989., 1990. (ISBN 86-427-0193-5)
• Deveta zora, 1990. (ISBN 86-391-0105-1)
• Harmonija : mitska igra u tri čina, 1992.
• Snovi mikrokozma, 1993.
• Makarije, 1994.
• Poruke : roman o Petru I, 1996.
• Harmonija : mitska igra u tri čina, scenska verzija, 1997.
• Književno djelo Radonje Vešovića : zbornik radova, Crnogorska akademija nauka i umjetnosti, 1998. (ISBN 86-7215-100-3)

Izvori

1. „Čedo Vuković - Tim lavlje srce (I deo)” (srpskohrvatski). montenegrina. Pristupljeno 1. 09. 2012.
2. „Preminuo crnogorski književnik Čedo Vuković”. Pobjeda. 8. april 2014. Pristupljeno 9. april 2014.
3. „Čedo Vuković” (srpskohrvatski). CANU. Pristupljeno 1. 09. 2012.^{[mrtav link]}

Vanjske veze

• Heer – Tim lavlje srce na Portalu montenegrina