Muzej u Srbiji From Wikipedia, the free encyclopedia
Pedagoški muzej u Beogradu osnovan je 24. novembra 1896. godine i predstavlja jednu od najstarijih muzejskih ustanova u Srbiji. Osnovalo ga je Društvo učitelja Srbije sa zadatkom da sakuplja i čuva nastavna sredstva i sve drugo što ima pedagoške i istorijske vrednosti za osnovne škole i učitelje. Lociran je od 1969. godine u zgradi beogradske Realke u neposrednoj blizini Kalemegdana u ulici Uzun Mirkova br. 14.
Za vreme studijskog boravka u Pragu 1894/95. godine, sa ciljem da prouči organizaciju i uređanje prosvetnog sistema Češke, učitelju Dimitruju J. Putniković posebnu pažnju je privukla očigledna nastava i nastavna sredstva. Shvatio je što je kasnije govorio i pisao:
da se u praksi pokazalo, da bez nastavnih sredstava učitelj samo namuči i sebe i đake svoje, a opet mu je uspeh nesiguran.
Kada se vratio u zemlju došao je na ideju da se u Beogradu osnuje Školski muzej kao referentnu ustanovu za permanentno obrazovanje učitelja i unaprđivanje očigledne nastave. Učiteljsko udruženje je 24. novembra 1896. godine na sednici Glavnog odbora donelo odluku da "prima Školski muzej kao svoju ustanovu", bira upravu Školskog muzeja (danas Pedagoški muzej u Beogradu) na čelu sa Dimitrijem Putnikovićem kao osnivačem.
Do otvaranja prve izložbe, 3. avgusta 1898. godine u prostorijama osnovne škole na Zapadnom Vračaru, nastala velika i intenzivna aktivnost oko formiranja i organizacije muzeja, obezbeđenje prostora, prikupljanja i formiranja zbirki. Na izložbi je bilo prikazano oko 3.500 eksponata a formiran je i fond od 5.000 dinara za poslovanje muzeja, zahvaljujući donacijama prosvetnih institucija iz Češke, Austrougarske, Nemačke, Francuske, Rusije, Belgije, Rumunije i Bugarske. Iako su zbirke ovog muzeja potpuno uništene u toku oba svetska rata muzej je obnavljen i danas postoji kao Pedagoški muzej u Beogradu sa stalnom izložbenom postavkom Deset vekova srpske škole.
Osnovna delatnost Pedagoškog muzeja danas je proučavanje istorije školstva, prosvete i pedagogije u Srbiji, sakupljanje i čuvanje predmeta i dokumentacije, stručna i naučna obrada prikupljene građe kao i prezentacija rezultata istraživanja. U muzeju se danas čuva preko 50.000 predmeta, dokumenata, knjiga, fotografija, đačkih radova i dr., a razvrstan je na sledeće fondove i zbirke:
Sektor za školsku opremu, pribor i nastavna sredstva iz svih nastavnih oblasti sadrži zbirke planova i maketa školskih zgrada, namešaja, školskog i đačkog pribora, pečata, zvona, zbirke nastavnih sredstava svih predmeta kao i bogatu zbirku dečijih likovnih radova od sredine 19. veka do danas.
Sektor za arhivski materijal i dokumentaciju sadrži zbirke rukopisnih primeraka školskih zakona i ostalih propisa, nastavnih planova i programa, zapisika škola i drugih organa upravljanja, zbirke školskih knjiga, dokumentaciju rada udruženja prosvetnih radnika, zaostavština istaknutih prosvetnih radnika i pedagoga kao i bogatu foto-dokumentaciju.
Sektor za udžbeničku i pedagošku literaturu sadrži zbirku udžbenika i priručnika iz svih nastavnih oblasti i za sve nivoe obrazovanja, periodiku, zbirke zakona i dopunsku literaturu.
Sektor za dokumentaciju vaspitno-obrazovnih ustanova i medijateku sadrži dokumentacioni materijal koji se odnosi na predškolske ustanove, sve stupnjeve i vrste škola, narodno prosvećivanje, sve oblike vanškolskog obrazovanja i obrazovanja odraslih, učeničke, studentske i nastavničke organizacije, domove učenika i studenata kao i zbirke svih medija koji se odnose na prosvetu.
Pedagoški muzej ima značajnu izdavačku delatnost koja se odnosi na školstvo i prosvetu. U ediciji Istorija školstva i prosvete kod Srba objavljena su sledeća izdanja:
U ediciji Monografije objavljene su knjige:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
