17. istočnobosanska divizija NOVJ

17. istočnobosanska narodnooslobodilačka udarna divizija formirana je naredbom Vrhovnog štaba NOV i POJ od 2. jula 1943. godine. U sastav 17. istočnobosanske NOU divizije ušle su: 6. istočnobosanska NOU brigada, 15. majevička NOU brigada i Majevički NOP odred.

Sedamnaesta istočnobosanska NOU divizija
Osnivanje	2. juli 1943.
Formacija	6. istočnobosanska udarna brigada 15. majevička NOU brigada Majevički NOP odred
Jačina	3.000 vojnika i oficira
Deo	Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije
Angažovanje	Prva tuzlanska operacija NOVJ Druga tuzlanska operacija NOVJ Operacija Draufgenger Bitka na Kopaoniku 1944. Kraljevački mostobran Bitka na Drini decembra 1944. Bitka na Drini februara 1945. Borbe u dolini Bosne februara i marta 1945. Završne operacije 2. armije JA
Komandanti
Komandant	Gligo Mandić

Istom naredbom formiran je Štab 17. divizije sa sledećim rukovodiocima:

• komandant Gligo Mandić, do tada komandant Prve dalmatinske NOU brigade
• politički komesar Branko Petričević, do tada rukovodilac Politodela 4. crnogorske NOU brigade
• zamenik komandanta Pero Kosorić, do tada komandant 15. majevičke NOU brigade
• načelnik Štaba Siniša Nikolajević, do tada komandant bataljona u 2. proleterskoj brigadi.
• na mesto sekretara divizijskog partijskog komiteta KPJ postavljen je tadašnji zamenik političkog komesara 6. istočnobosanske brigade Cvijetin Mijatović Majo.

Nakon formiranja 21. septembra 1943, 16. muslimanska brigada uključena je u sastav Divizije.

Divizija je imala izviđačku četu, svaka brigada izviđački brigada vod, a svaki bataljon izviđačko odeljenje.

Posle prvog oslobođenja Tuzle u oktobru 1943, nakon zaplene veće količine oružja i opreme i pristupanja većeg broja kadrova, pri Štabu divizije formirane su: artiljerijska baterija, protivtenkovska baterija, pionirska četa i četa za vezu; pri intendanturi intendantska i sanitetska četa, a pri Štabu 6. istočnobosanske brigade baterija brdskih topova 75 mm, protivtenkovski vod, pionirski vod i vod za vezu.

Štab divizije imao je radio-vezu neposredno sa Vrhovnim štabom do septembra 1943. godine, a od tada sa Štabom 3. korpusa. Do oktobra 1943. veza sa potčinjenim brigadama održavana je preko kurira, a od tada su se u radio-mrežu uključile i brigade.

U martu 1944. Šesnaesta muslimanska brigada je prešla u 27. diviziju, a u sastav 17. divizije ušla je 2. krajiška NOU brigada.

Divizija je od 2. jula do 20. septembra 1943. godine potčinjena neposredno Vrhovnom štabu NOV i POJ, a od 20. septembra 1943. do polovine maja 1944. godine nalazila se u sastavu 3. korpusa i borila se u istočnoj Bosni. Od polovine maja do sredine juna 1944. godine 17. divizija je ponovo pod neposrednom komandom Vrhovnog štaba izvodila borbena dejstva u sadejstvu sa 5. udarnom divizijom u Sandžaku, a od polovine juna do konca oktobra u sastavu je 2. korpusa i Operativne grupe divizija (2, 5. i 17) za prodor u Srbiju. Od novembra 1944. godine do početka decembra nalazila se pod komandom Glavnog štaba za Srbiju, a od decembra 1944. do 1. aprila 1945. godine u sastavu je Južne operativne grupe i 2. armije. Od 1. do 23. aprila ponovo je (sa 2, 5. divizijom) u Operativnoj grupi divizija (borbe u Sremu i Posavini) i pod komandom 1. armije, a od 23. aprila do konca rata u sastavu je 3. armije.

Divizija je u oktobru 1943. brojala oko 3.000 boraca, da bi u maju 1944. spala na oko 1.800 boraca. Nakon oslobođenja Gornjeg Milanovca septembra 1944. popunjena je do brojnog stanja od oko 10.000 boraca.

Oktobra 1944. u sastav Sedamnaeste divizije ušla je i Artiljerijska brigada.

Literatura

Portal NOB Segment isključivo posvećen Narodnooslobodilačkoj borbi.

• Vojna enciklopedija, Beograd 1975. godina
• Gligo Mandić: 17. ISTOČNOBOSANSKA NOU DIVIZIJA, Vojnoizdavački zavod, Beograd 1976.