گل شَبُو هي گل به سوسن، زنبق ۽ بصر جي جماعت مان آهي. انگريزيءَ ۾ ٽيُوب روز (يعني نليءَ وارو گلاب) چوندا اٿس. ڪتابي نالو پاليانٿس اٿس. هي هندستان جي باغن ۾ تمام عام آهي. هن جي ڏانڊي ٽي فوٽ مٿي وڃي ٿي. چڱي زمين ۾ ته ڇهن فوٽن تائين به وڃي ٿي ۽ اڇن گلن جا ڇڳا جهلي بيهي ٿي، جنهن جي خوشبوءِ پري پنڌ تائين وڃي ٿي. لکن ٿا ته ڪنهن خاص هوا ۾ هنن گلن مان برقي چڻگون نڪرن ٿيون. جڏهن گل ڪري بس ٿئي تڏهن ڏانڊيءَ کي وڍي ڇڏڻ کپي ته وري ٻي نڪري. سڄي سال ۾ گل رهنس ٿا. پاڙ جي ڳنڍين جدا ڪري هڻڻ سان، ٻيا ٻوٽا پيدا ڪري سگهجن ٿا. ٻج به پوکبو آهي، جو هن مان سياري جي موسم نڪرندو آهي.[1] هن جو هڪڙو قسم آهي، جو ڊبل يعني وڏا ٻٽا ڀريل گل جهليندو آهي، پر انهن ۾ اهڙي خوشبوءِ نٿي ٿئي، جهڙي يڪن پنن وارن گلن ۾ ٿي ٿئي.
ڪپتان ”ڪُڪ“ لکي ٿو ته: ”هن گل جي بوءِ هوا جي گرميءَ ڪري ڏينهن جو ايتري نه ٿي ٿئي، جيتري رات جو ٿي ٿئي.“ انهيءَ ڪري شبو چونس ٿا.[1]
حوالا
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
