Ausoni

L'Ausoni èranu na pupulazzioni itàlica di l'Italia miridiunali. Picca sunnu li nutizzi chi nn'avemu.

Storia

Li primi culoni grechi ntâ pinìsula taliana ncuntraru 3 granni pupulazzioni: Ausoni, Enotri e Japiggi. D'urìggini innu-europea, l'Ausoni, asistìanu già versu lu 1600 a.C., zzoè ô principiu dû Bronzu mediu. L'Ausonia era lu sò tirritoriu chi si stinnìa dû vasciu Lazziu finu ô Calabbria. L'Enotri campàvanu ntô tirritoriu a sud e li Japiggi nna l'attuali Pugghia. Secunnu li funti, l'Ausoni e l'Enotri rapprisèntanu li cchiù antichi pupulazzioni itàlichi duminanti.

Spissu vennu cunfunnuti cu l'Aurunci, chi foru nu pòpulu distintu, macari siddu àppiru urìggini cumuni. Versu lu 1400 a.C. nu gruppu guidatu di Lìparu arriva a l'ìsula eoliana di Lìpari e cci si stabbileru. Versu lu 1270 a.C. na parti di stu gruppu si trasfireru ntâ Sicilia.

Li fonti stòrichi

Secunnuo Diudoru Sìculu l'Ausoni èranu stabbiluti ntô tirritoriu di Riggiu Calabbria.

Miti e Liggenni

Re di l'Ausoni era Ausoni, figghiu di Ulissi e dâ maga Circi (secunnu a àutri figghiu di Ulissi e dâ ninfa Calipsu). Figghiu di Ausoni era Lìparu (di cui pigghiamu lu nomu di Lìpari) (Diudoru Sìculu).

Purtali di la Calabbria – Jiti a l'artìculi di Wikipedia supra la Calabbria.

	Storia dâ Sicilia
pristoria | èbbica finicia | èbbica greca | èbbica rumana | èbbica vànnala | èbbica gòtica | èbbica bizzantina | èbbica àrabba | èbbica nurmanna | èbbica sveva èbbica angiuina | èbbica aragunisa | èbbica spagnola | èbbica piemuntisa | èbbica burbònica | èbbica cuntimpurània