खरोष्ठीलिपिः
From Wikipedia, the free encyclopedia
खरोष्ठीलिपिः(Kharoshthi वा Kharoṣṭhī) भारतीयप्राचीनलिपिषु अन्यतमा । 'शाहबाजगढ़ी'प्रदेशे तथा 'मनसेहरा'प्रदेशे च प्राप्तेषु अशोकशिलालेखेषु खरोष्ठीलिप्या उत्कीर्णाः नीतयः सन्ति । अस्याः लिपेः प्रभावः वायव्यभारतमात्रे आसीत् । वस्तुतः ब्राह्मीलिपिरपेक्षया सङ्कुचितरूपत्वात् खरोष्ठीलिपितः प्रतिनिधिलिपेः उत्पत्तिः न जातः।
त्वरिततथ्यानि खरोष्ठीलिपिः, प्रकारः ...
खरोष्ठीलिपिः | |
---|---|
तारिम द्रोणी इति स्थाने प्राप्ता खरोष्ठीलिप्यां लिखितमातृका (क्रैस्तवीय द्वितीयशतकम्) | |
प्रकारः | अल्फासिलैबरी Alphasyllabary |
भाषा(ः) | गान्धारी, प्राकृतभाषा |
स्थितिकालः | प्रायः क्रैस्तपूर्वं ४००तः क्रैस्तवीय ३०० शतकम् |
जननस्रोतः |
प्रोटो-सिनेटिक् वर्णाः
|
समकालीनलिपिः | ब्राह्मीलिपिः,पल्लवलिपिः, |
लेखनगतिः | वर्णानां वामतो गतिः |
युनिकोड सूची | Unicode.org chart |
पिदधातु
खरोष्टी पूर्वीकभारस्य गान्धारदेशे प्रयुक्तः लिपिः। जनाः संस्कृतम् गान्धारीप्राकृतम् च अस्याम् लिप्याम् अलिखन्। गान्धारदेशे एषा लिपिः तृतीयशतब्धिः पर्यन्तम् उपयुक्तः। एषाः दक्षिणभागात् आरभ्य वामभागम् प्रति लिखितम्। अस्य अक्षराणि अ र प च न द ब ड ष य ष्ट क स म ग स्थ ज श्व ध श ख क्ष ज्ञ र्थ(ह) भ छ ह्व त्स घ ठ न फ स्क य्स श्च ट ढ इति अनुक्रमे अभवन्। व्यञ्जन अक्षराणि ह्रस्वस्वरसहितानि आसन्।