ویلیم ولبرفورس

ویلیم ولبرفورس (1759  کال د اگسټ له 24 مې څخه د 1833 کال د جولای تر 29 ) یو برتانوي سیاستوال، مخور او د غلامانو د سوداګرۍ د ختمولو د غورځنګ مشر و. هغه د کینګسټن اوون هول یارکشایر اصلي اوسیدونکی و. هغه خپل سیاسي کیریر په 1780 کال کې پیل کړ او بلاخره له1784-1812 پورې د یارکشایر د پارلمان خپلواک غړی و. په 1785 کال کې هغه یو انجیلي مسیحي شو، چې په پایله کې دغه کړنه د هغه د ژوند په سبک کې د لویو بدلونونو او د اصلاحاتو لپاره د تلپاتې اندیښنې سبب شوه.^[1]

ویلیم ولبرفورس
ویلیم ولبرفورس
د شخص مالومات
پيدايښت
مړینه	لندن
تابعیت	د برېتانيا او ايرلينډ متحده پاچايي لويې برېتانيا پاچايي (–۱ جنوري ۱۸۰۱)
عملي ژوند
کار/مسلک
کاروونکي ژبه
لاسليک
ویلیم ولبرفورس
سمول

هغه په 1787 کال کې د توماس کلارکسن او د ګرانویل شارپ، هانا مور او چارلس میډلټن په ګډون د غلامانو د سوداګرۍ ضد فعالانو له یوې ډلې سره اړیکه ونیوله. دوی ولبرفورس وهڅاوه چې د غلامۍ د ختمولو مسؤلیت په غاړه واخلي او په دې ډول هغه په ډېره کمه موده کې د غلامۍ د ختمولو د مخکښو برتانوي فعالانو څخه و. هغه د شلو کلونو لپاره ترڅو چې په 1807 کال د غلامانو د سوداګرۍ ضد قانون تصویب کېده د برتانوي غلامانو د سوداګرۍ پروړاندې د پارلماني کمپاین مشري وکړه.

ولبرفورس د دین، اخلاقو او تعلیم اهمیت ته قائل و. هغه د بدعت (فساد) د ځپلو ټولنې، په هند کې د برتانوي تبلیغاتو (مشنري) کار، په سیرا لیون کې د ازادې مستعمرې رامنځته کول، د کلیسا د ماموریت ټولنه یا بنسټ او د څارویو پر وړاندې د ظلم د مخنیوي د ټولنې په څېر د کمپاینونو او موخو ملاتړی و. د هغه بنسټیزه محافظه کاري د دې لامل شوه، چې بلاخره دی له سیاسي او ټولنیز پلوه د جنجالي قانون ملاتړ وکړي. دغه ملاتړ پر ده باندې د نیوکې لامل شو او په ده باندې نیوکه وشوه، چې دی په بهر کې د غلامانو لپاره کمپاین کوي، خو په ​​خپل کور کې شته بې عدالتۍ له پامه غورځوي.

ولبرفورس په وروستیو کلونو کې د غلامۍ د بشپړ ختمولو لپاره د پیل شوي کمپاین ملاتړ وکړ او د 1826 کال څخه وروسته کله چې هغه د خپل کمزورې روغتیا له امله له پارلمان څخه استعفا ورکړه، نو په دغه برخه کې یې خپلې هڅې لا ګړندۍ کړې. دغه کمپاین د 1833 کال د غلامۍ د ختمولو قانون ته لاره هواره کړه او ددې سبب شو چې د برتانوي امپراتورۍ په ډیری برخه کې غلامي ختمه کړي. ویلبرفورس یوازې درې ورځې وروسته له هغه مړ شو، چې کله یې د پارلمان له لارې د یاد قانون د تصویب ډاډ ترلاسه کړ. هغه په وېسټ منسټر ایبي کې د خپل ملګري ویلیم پېټ ځوان سره نږدې خاورو ته وسپارل شو.^[2]

د ځوانۍ عمر او زده کړې

ولبرفورس د 1759 کال د اګسټ په 24 مه د انګلستان د یارکشایر په ختیځ کې د هال په نامه د یوې لویې کوڅې په یوه کور کې زږېدلی و. دی د رابرټ ولبرفورس (1728-1768) چې یو شتمن سوداګر او د هغه د مېرمن الیزابېت برډ (1730-1798) یوازینی زوی و. د هغه نیکه ویلیم (1690-1774) خپله شتمني د بالتیک هیوادونو سره د سمندري سوداګرۍ او د شکر له تصفیې څخه ترلاسه کړې وه. هغه په هغه سوداګرۍ کې شریک و، چې د ​​هال د لېم په کوڅه کې یې د لرغونو قندو (شکر) کور جوړ کړی و. دوی به خام شکر د لودیځ هند له کروندو څخه واردول. هغه دوه ځله د هال ښار ښاروال وټاکل شو.^{[3][4][5][6][7][8]}

ولبرفورس یو کوچنی، ناروغ او نازک ماشوم و، چې د سترګو کمزورتیا یې درلوده. هغه په 1768 کې د هال ګرامر په ښوونځي کې زده کړې پیل کړې، چې په هغه وخت کې د یو ځوان، متحرک سر ښوونکي جوزف میلنر لخوا رهبري کیده، چې وروسته یې د تل لپاره ملګري شو. ویلبرفورس په ښوونځي کې د ده په ملاتړله شته فضا څخه ګټه پورته کړه، خو په 1768 کال کې د هغه د پلار مړینه د هغه د ژوند په ترتیباتو کې د لویو بدلونو سبب وګرځېده. نهه کلن ویلیم فورس د هغه مور چې د هغه لپاره یې مبارزه کوله په سینټ جیمز، لندن او ویمبلډن کې د هغه د تره او ترور کورونو ته واستوه، چې په هغه وخت کې هغه کلي 7 میله (11 کیلومتره) لرې د لندن سویل لویدیز ته موقعیت درلود. هغه په پوټني کې دوه کاله په مکتب کې له کومې ځانګړې علاقې پرته خپلې زده کړې پر مخ یووړې. هغه خپلې رخصتۍ په ویمبلډن کې له خپلو هغو خپلوانو سره تېرې کړې، چې ډیره مینه یې ورسره درلوده. هغه د خپلو خپلوانو څخه پر تأثر باندې د انجیلي عیسویت سره علاقه پیدا کړه. په ځانګړي توګه د هغه د عمه حنا څخه متأثېره و، چې د یو بډایه عیسوي سوداګر جان تورنټن خور وه. دغه سوداګر یو مخور، بشر دوست او د مخکښ میتودېسټ (د عیسوي دین یوه ځانګړې څانګه) مبلغ جورج وایټفیلډ ملاتړی و. د انګلېستان له کلیسا او د انجیلیلېزم سره د ولبرفورس د سخت تمایل او علاقې څخه د هغه مور او نیکه اندېښمن شول او په 1771 کال کې یې دولس کلن ولبرفورس بېرته هال ته راوسته. ولبرفورس د خپل تره او عمه څخه په جلا کېدو باندې سخت خفه شوی و. د هغه کورنۍ د هول ګرامر ښوونځي ته د هغه د بېرته راستنېدلو سره مخالفت وکړ، ځکه چې د مکتب مدیر میتوډېسټ (د عیسوي دین یوه ځانګړې څانګه) شوی و او ویلبرفورس له 1771 څخه تر 1776 پورې په یو نږدې پوکلینګټن ښوونځي کې خپلو زده کړو ته ادامه ورکړه. ^{[9][10][11][12][13][14][15]}

سرچينې او ياداښتونه

1. Wolffe 2009.
2. Stanley 1882، م. 248.
3. Pollock 1977, p. 6
4. Stott 2012, p. 16
5. Jackson 1972, p. 196
6. Pollock 1977, p. 3
7. Mawer 2011.
8. Young 2020.
9. Tomkins 2007, p. 9
10. Pollock 1977, p. 4
11. Hague 2007, pp. 6–8
12. Pollock 1977, pp. 5–6
13. Hague 2007, p. 15
14. Hague 2007, pp. 18–19
15. Hague 2007, pp. 14–15